U nas zapłacisz kartą
Skąd się bierze duży pryszcz pod skórą i jak go leczyć
4 rodzaje pryszczy – poznaj je wszystkie, a łatwiej się ich pozbędziesz
Pryszcz to pryszcz, ale nie każdy pryszcz jest taki sam. I żeby skutecznie zwalczać trądzikowe wypryski warto poznać przede wszystkim rodzaje pryszczy i dostosować do nich metody postępowania tudzież używaną „broń”, czyli wszelkie maści tabletki czy inne przeciwtrądzikowe specyfiki.
Poniższy artykuł przygotowałam na podstawie publikacji w serwisie acne.about.com (polecam!). Nie jest to może pełna klasyfikacja, ale i ta ściągawka powinna się wam przydać tym bardziej, że oprócz opisów poszczególnych rodzajów pryszczy zamieszczam dodatkowo informacje na temat podstawowych metod postępowania z nimi. Mam nadzieję, że ściąga okaże się pomocna.
Ważna uwaga:
Zdjęcie, które widzisz na początku jest zdjęciem poglądowym i jednocześnie punktem odniesienia. Niestety nie dysponują fotografiami poszczególnych rodzajów pryszczy, ale postaram się je możliwie najdokładniej opisać w odniesieniu do tego właśnie zdjęcia.
Postaram się zrobić to tak, byś nie miał / nie miała żadnych wątpliwości. Jeśli jednak jakiekolwiek się pojawią proponuję byś poszukał / poszukała poszczególnych rodzajów w zdjęciach google, ewentualnie wysłał / wysłała pytanie do mnie – wtedy postaram się rozstrzygnąć ewentualne wątpliwości.
Pryszcz w uchu — jak zapobiegać?
Istnieje kilka sposobów, które mogą do minimum zredukować ryzyko występowania pryszczy w uchu. Najpopularniejsze to regularne czyszczenie uszów letnią wodą oraz delikatne przecieranie małżowiny usznej w celu usunięcia zalegającej woskowiny. Podczas czyszczenia uszu ważne jest, by woskowina nie została wepchnięta głęboko do kanału słuchowego. Tutaj warto wiedzieć, że nie zaleca się stosowania patyczków kosmetycznych.
Eksperci zaznaczają, że wyciskanie pryszczy, nie jest dobrym rozwiązaniem na pozbycie się pryszczy i zaskórników. Często okazuje się, że zabieg ten przynosi więcej szkody niż pożytku. W sytuacji, gdy ropny płyn pojawi się w kanale słuchowym, może doprowadzić do problematycznego stanu zapalnego. Jeśli więc wycisnęliśmy już pryszcz w uchu, to należy jak najszybciej dokładnie wyczyścić ucho.
Fakty i mity na temat wyciskania pryszczy:
- Wyciskanie pryszczy to zły nawyk — wiele osób za każdym razem stara się wycisnąć znajdującą się wewnątrz krostki ropę. Nie warto tego robić, ponieważ nigdy nie jesteśmy w stanie usunąć całej zawartości. Pozostała ropa to idealne środowisko do namnażania się bakterii, które mogą być przyczyną powstawania nowych problemów ze skórą.
- Wyciskanie pryszczy może powodować blizny i nieestetyczne przebarwienia — to fakt. Po wyciśnięciu pryszcza na skórze często powstaje rana. Gdy wystawiona jest na działanie promieni słonecznych, to najprawdopodobniej dojdzie do przebarwienia.
- Nie wyciśnięte pryszcze, znikają same po kilku dniach — prawdą jest, że zwykłe pryszcze znikają same po kilku dniach. Znikną, ale trzeba pamiętać, że nie wolno ich dotykać i stosować trzeba odpowiednią pielęgnację. Nie można dopuścić do pojawienia się stanu zapalnego, co sprawi, że problem się jeszcze bardziej nasili.
- W usuwaniu pryszczy liczy się kompleksowa pielęgnacja skóry — codzienne rytuały pielęgnacyjne to skuteczny sposób na zminimalizowanie ryzyka powstawania pryszczy. Podstawą jest odpowiednie nawilżanie skóry. Warto stosować dobrej jakości kosmetyki, które zadbają o nawodnienie skóry.
Pryszcze – Krosty
Jak wyglądają krosty?
Jeśli można mówić o istnieniu typowego pryszcza, to takim typowym pryszczem jest krostka. Moi znajomi często mówili o tym „zjawisku” – dioda. Też czasem je tak nazywam. Krosty są dość mocno zaczerwienione a w ich punkcie centralnym tkwi biały łepek, pod którym, blisko pod powierzchnią czai się ropa.
Wygląda to tak, że aż trudno powstrzymać się przed wyciśnięciem, ale … mimo wszystko radzę się powstrzymać, bo nigdy nie wiadomo, jakie paskudztwa przy wyciskaniu krosty dostaną się do środka i jakiego bałaganu mogą narobić.
Jak powstają krosty?
To również efekt nagromadzenia się pod skórą zanieczyszczeń (z łojem i różnymi innymi organicznymi śmieciami) oraz działalności bakterii. Tyle tylko, że krostka tworzy się już wtedy, gdy do boju przystąpią białe krwinki. W efekcie ich działalności (i wcześniejszej działalności bakterii) tworzy się ropa, która zbiera się w skórze, jest wypychana ku górze i widać ją tuż pod powierzchnią często bardzo cieniutkiego w tym miejscu, obumarłego naskórka.
Jak postępować z krostami?
Gdy widzę krostę muszę wykazać się ogromną siłą woli, by jej nie wycisnąć. Większość osób tak ma.A wyciskanie naprawdę nie jest wskazane, bo może uszkadzać skórę, mogą po tym pozostać nieładne blizny i przebarwienia (dorobiłam się takich, a jakże), a poza tym otwiera ono drogę bakteriom, które mogą powodować poważniejsze problemy niż zwykłe pryszcze.
Krosty najlepiej traktować płynami przeciwbakteryjnymi, kremami o takim działaniu lub wspomnianym już wyżej olejkiem herbacianym – on też je ładnie wysusza.
Przy dużej ilości krost wskazane jest typowe trądzikowe leczenie, czyli … warto odwiedzić dermatologa.
Czy trądzik dotyczy tylko osób w wieku dojrzewania?
Trądzik to przypadłość, która kojarzy się przede wszystkim z okresem dojrzewania. Jak się jednak okazuje, choroba ta często dotyka osób dorosłych. Wykwity w postaci pryszczy podskórnych pojawiają się u wielu ludzi po 30. roku życia. Skóra ma już mniejsze zdolności regeneracyjne, dlatego po zmianach trądzikowych pozostają często blizny, nieestetyczne wgłębienia lub niewielkie guzy. Najczęstszą przyczyną są zaburzenia w funkcjonowaniu gospodarki hormonalnej, które dotyczą osób w różnym wieku. Problem dotyczy świeżo upieczonych mam, których organizm dopiero wraca do równowagi po porodzie – zmiany o charakterze trądzikowym powinny zniknąć do pół roku po porodzie. Jeśli tak się nie dzieje, skonsultuj się z lekarzem i wykonaj odpowiednie badania hormonalne.
Trądzik z pryszczami podskórnymi to także problem ludzi permanentnie zestresowanych. Ma to swoje biologiczne uzasadnienie – stres powoduje podwyższenie poziomu kortyzolu, który wzmaga produkcję łoju. To prosta droga do powstawania wykwitów i tworzenia się stanów zapalnych, które wyraźnie pogarszają kondycję skóry.
Trądzik w późniejszym wieku to często efekt nieprawidłowych nawyków żywieniowych, a więc spożywania nadmiernej ilości przetworzonych produktów oraz niedoboru witamin i mikroelementów w diecie. Nie bez znaczenia są również błędy w pielęgnacji skóry, a więc niewystarczająca higiena czy używanie kosmetyków niedostosowanych do rodzaju cery.
