Jak Rozpoznać Łysienie Androgenowe - Kompletny Przewodnik

Leczenie chirurgiczne łysienia androgenowego

Leczenie to polega przede wszystkim na przeszczepie włosów. Obecnie najczęściej stosowane są metody mikrochirurgiczne, polegające na pobraniu jednostki włosowo- łojowej z okolicy dawczej, którą jest niewrażliwa na androgeny okolica potyliczna, i przeniesieniu ich w okolicę biorczą [45]. Należy jednak pamiętać, że bez właściwie prowadzonego leczenia podstawowego efekty metod chirurgicznych mogą być dla pacjenta rozczarowujące, przede wszystkim ze względu na postępujący charakter choroby.

Łysienie androgenowe jest przewlekłą chorobą uwarunkowaną genetycznie i dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Celem leczenia jest przede wszystkim zahamowanie postępu choroby. W leczeniu stosuje się minoksydyl miejscowo i ogólnie, spironolakton, finasteryd, dutasteryd, osocze bogatopłytkowe, niskoenergetyczną laseroterapię i leczenie chirurgiczne. Większość uznanych przez środowisko dermatologiczne metod terapeutycznych jest stosowana poza wskazaniami rejestracyjnymi. W celu uzyskania najlepszego efektu stosuje się kilka metod jednoczasowo.


Piśmiennictwo

Przyczyny łysienia androgenowego w zależności od płci

W przypadku mężczyzn schorzenie łysienia androgenowego występuje znacznie częściej niż w przypadku kobiet. Nie jest ono spowodowane samym występowaniem androgenów we krwi, ale genetycznym uwarunkowaniem na nadwrażliwość na pochodną testosteronu, czyli na DHT.

W efekcie zwiększone stężenie DHT powoduje osłabienie mieszków włosowych, a co za tym idzie nadmiernie wypadanie włosów i łysienie miejscowe. Dodatkowo przyczyną pojawienia się łysienia androgenowego u mężczyzn może być nadmierne i niekontrolowane przyjmowanie suplementów diety na przyrost masy, które mogą prowadzić do rozregulowania gospodarki hormonalnej.

pureHealth – Skin Hair Nails – suplement na skórę, włosy i paznokcie

W przypadku kobiet łysienie androgenowe również wywoływane jest przez na nadwrażliwość organizmu na zbyt duże stężenie androgenów we krwi. Jednak nie jest to jedyny powód występowania łysienia androgenowego u kobiet. Przyczyną może być również:

  • nowotwór jajnika,
  • zespół policystycznych jajników,
  • nadczynność kory nadnerczy – zespół Cushinga,
  • nowotwory nadnerczy,
  • choroby tarczycy.

Również w niektórych, specyficznych okresach życia kobiety może pojawić się łysienie androgenowe. Najczęściej ma to miejsce w ciąży, podczas karmienia lub w okresie menopauzy.

Ponadto niezależnie od płci przyczyną łysienia androgenowego może być niezdrowy tryb, życia, palenie papierosów, przewlekły stres oraz zła dieta.

Łysienie androgenowe – przyczyny

Łysienie androgenowe stanowi najczęstszą przyczynę wypadania włosów. Częstość jego występowania wzrasta wraz z wiekiem i może dotykać ponad 70% mężczyzn i 40% kobiet.

Schorzenie może mieć swoje źródło w wielu czynnikach, z których najistotniejszą rolę odgrywają predyspozycje genetyczne, wpływ androgenów i powstawanie mikrozapaleń.

Poprzez wpływ androgenów u osób z predyspozycją genetyczną następuje miniaturyzacja mieszka włosowego, gdyż metabolit testosteronu – dihydrotestosteron, powstający na skutek działania enzymu 5α-reduktazy, wpływa na receptory znajdujące się w mieszkach, skracając fazę wzrostu włosa [2,3].

Zaburzenia pracy naczyń krwionośnych przy jednoczesnym nadmiernym ukrwieniu gdy ściany naczyń krwionośnych są kruche i nieelastyczne, nie wytrzymują naporu krwi i rozszerzają się, a potem nie powracają do pierwotnych rozmiarów lub trwa to długo.

Czytaj dalej...

Niezwykle istotne dla zahamowania skutków choroby jest zwracanie uwagi na wszystkie, nawet z pozoru nieistotne objawy, jak delikatne swędzenie, uczucie mrowienia, a w skrajnych wypadkach nawet ból, jaki można odczuwać w określonych obszarach skóry.

Czytaj dalej...

Do czynników etiologicznych należy zaliczyć czynniki genetyczne, atopię, czynniki psychiczne, czynniki hormonalne zaburzenia czynności tarczycy , wewnątrzustrojowe ogniska zakażenia obecność superantygenów bakteryjnych , stres, zjawiska autoimmunologiczne.

Czytaj dalej...

Za uwarunkowaniem autoimmunologicznym przemawia częste współwystępowanie łysienia plackowatego z innymi chorobami wynikającymi z autoagresji , takimi jak atopowe zapalenie skóry , bielactwo , zapalenie tarczycy najczęściej autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto , zapalenie jelita grubego, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty czy cukrzyca typu 1.

Czytaj dalej...