U nas zapłacisz kartą
Jak wyglądają komórki rakowe - Tajemnice ich Struktury i Charakterystyczne Cechy
Jak powstają przerzuty raka?
Do najważniejszych cech nowotworu złośliwego należą zdolność do naciekania i niszczenia okolicznych tkanek oraz zdolność dawania przerzutów do węzłów chłonnych oraz odległych narządów, gdzie komórki nowotworowe zagnieżdżają się, rozrastają i mogą dawać dalsze przerzuty raka. To właśnie te dwie cechy – naciekanie i przerzuty raka, ostatecznie decydują o losie pacjenta onkologicznego.
Nowotwory łagodne w przeciwieństwie do złośliwych nie naciekają okolicznych tkanek i nie dają przerzutów nowotworowych, dzięki czemu rokowanie jest lepsze.
Jeśli rozrastająca się patologiczna tkanka zachowuje kontakt z guzem pierwotnym, jest to rozrost i naciekanie miejscowe (infiltratio). Gdy tego kontaktu nie ma, a rozrost odbywa się w mniejszej lub większej odległości od ogniska macierzystego, mamy do czynienia z przerzutem raka (metastasis).
Przerzuty raka są konsekwencją przenoszenia się komórek nowotworowych oderwanych od guza poprzez naczynia krwionośne lub naczynia chłonne do miejsc od niego odległych. Przerzut raka, to jakby oderwany kawałek – bardzo mały, bo może to być tylko jedna lub kilka komórek nowotworowych – który wyemigrował i zapoczątkował powstanie nowego ogniska choroby w nowym miejscu.
Przerzuty niektórych nowotworów mają charakterystyczne miejsca predylekcyjne, np. rak płuca daje dość często przerzuty do mózgu (co zdarza się znacznie rzadziej w przypadku innych nowotworów). Wątroba, płuca i kości są częstym siedliskiem przerzutów różnego pochodzenia, ale już serce, skóra, tarczyca czy mózg – rzadkim. W śledzionie, mięśniach poprzecznie prążkowanych, piersiach oraz ścianach macicy – przerzuty nowotworowe nie występują prawie nigdy.
Jak wyglądają znamiona rakowe?
Znamiona rakowe charakteryzują się pewnymi cechami, które mogą wskazywać na zwiększone ryzyko rozwoju czerniaka złośliwego, jednego z najgroźniejszych nowotworów skóry. Podstawowe cechy, które mogą wskazywać na charakter rakowy znamienia, to:
- Asymetria – jedna połowa znamienia nie odpowiada drugiej.
- Nieregularne brzegi – zarys znamienia jest nierówny lub poszarpany.
- Różnorodność kolorów – obecność różnych odcieni (brąz, czarny, niebieski, czerwony, biały).
- Średnica – znamiona o średnicy większej niż 6 mm wymagają szczególnej uwagi.
- Ewolucja – każda zmiana w rozmiarze, kształcie, kolorze lub teksturze znamienia, jak również objawy takie jak swędzenie, pieczenie, krwawienie.
Choć obecność jednego z powyższych objawów nie oznacza automatycznie, że mamy do czynienia z czerniakiem, to jednak każda niepokojąca zmiana wymaga konsultacji z dermatologiem. Wczesne wykrycie i leczenie czerniaka znacząco zwiększa szanse na wyleczenie.
Krok 2. Zażywanie suplementów pomaga w walce z rakiem
Ze względu na to, że może grozić Ci niedobór składników odżywczych, zalecane jest regularne przyjmowanie suplementów witaminowo-mineralnych, które dadzą tym więcej korzyści, im skuteczniej dokonasz detoksu organizmu i im sprawniej będzie działał Twój układ pokarmowy.
Kwasy tłuszczowe są niezbędne dla organizmu . Jest wiele dowodów na ogólne walory prozdrowotne niezbędnych kwasów tłuszczowych, jednak w szczególności korzyści z ich spożywania odniosą pacjenci mający nowotwory. Jeżeli jednak zażywasz znacząco więcej kwasów omega-6 niż omega-3, istnieje ryzyko rozwoju stanu zapalnego w wyniku działania kwasu arachidonowego - produktu rozpadu kwasów omega-6. Jeśli jesteś weganinem, nie lubisz lub nie możesz spożywać ryb, korzystne mogą okażą się dla Ciebie konopie siewne i nasiona lnu.
Enzymy trzustkowe . Większość z nas w ciągu całego życia spożywa niewiele produktów zawierających enzymy ze względu na to, że żywność jest w nie uboga lub też ulegają one zniszczeniu w trakcie obróbki pokarmowej.
Ponieważ rak to po prostu inne określenie stanu zapalnego, niedobór odpowiednich enzymów przez określony czas może sprawdzić, że rozwój nowotworu będzie dużo bardziej prawdopodobny, zwłaszcza przy genetycznych predyspozycjach. Istnieją dowody naukowe na to, że enzymy trzustkowe mają działanie przeciwzapalne.
Witamina D w walce z rakiem
Wyniki wielu badań podkreślają, jak ważna jest witamina D w kuracji przeciwnowotworowej, w związku z tym, że receptory dla tej witaminy odkryto w mózgu, piersiach, prostacie, limfocytach we krwi i wielu innych miejscach w organizmie. Z mojego oświadczenia wynika, że wielu pacjentów chorych na raka ma niedobór witaminy D.
Co to jest naciekanie raka?
Nowotwór nie zawsze rozszerza się poprzez przerzuty raka. Guz może być otoczony mikronaciekiem własnych komórek nowotworowych w najbliższym sąsiedztwie. Komórki rakowe guza wnikają w przestrzenie tkankowe sąsiadujące z guzem i w ten sposób nowotwór przenosi się na inne, pobliskie organy. Naciek nowotworowy to nie przerzuty raka, ale wnikanie komórek w sąsiednią tkankę.
Naciek nowotworowy zabija komórki tkanek naciekanych. To właśnie skłonność do rozszerzania się choroby w ten sposób, iż wrasta „korzeniami” coraz głębiej, była przyczyną nazwania jej „rakiem„.
Naciek nowotworowy sprawia, że miejsce w którym poprzednio były zdrowe komórki, staje się niesprawne i przestaje spełniać swoje funkcje. Na początku taka dysfunkcja jest niezauważalna dla pacjenta, ale z czasem, gdy komórek nowotworowych przybywa, to coraz większe fragmenty narządu zostają wyłączone z normalnej pracy i pojawiają się nowe objawy choroby nowotworowej.
Naciekanie nie musi cechować nowotworu złośliwego od początku jego istnienia. W przypadku niektórych raków cecha ta może być czasowo utajona. Rak nacieka nie tylko do tkanek otaczających, ale wrasta także do naczyń krwionośnych i chłonnych, przestrzeni surowiczych, przestrzeni podpajęczynówkowej, przewodów wysłanych nabłonkiem i nerwów.
Przerzuty raka do węzłów chłonnych
Węzły chłonne (gruczoły limfatyczne) stanowią część układu chłonnego (limfatycznego) obejmującego swymi strukturami całe ciało. Węzły chłonne to niewielkie twory w kształcie fasoli, które są połączone systemem przewodów noszących nazwę naczyń chłonnych (limfatycznych).
Węzły działają jak filtry w stosunku do gromadzących się w nich bakterii oraz komórek nowotworowych, które mogą przemieszczać się w obrębie układu chłonnego. Osocze zawarte w krążącej w organizmie krwi zostaje przefiltrowane przez ściany naczyń krwionośnych i dostaje się do przestrzeni międzykomórkowej i samych komórek, dostarczając im składników odżywczych i tlenu. Z kolei komórki pozbywają się produktów przemiany materii i dwutlenku węgla. Część osocza dostaje się z powrotem do naczyń żylnych w postaci chłonki (limfy), a cześć gromadzi się w układzie chłonnym i podlega procesom filtrowania w gruczołach limfatycznych.
Diagnostyka znamion rakowych
W diagnostyce znamion rakowych kluczowa jest dermatoskopia. Jest to nieinwazyjna metoda diagnostyczna, która polega na powiększonym obrazowaniu znamienia za pomocą specjalistycznego urządzenia – dermatoskopu. Pozwala na dokładną ocenę struktury znamienia oraz obecność cech podejrzanych o charakter nowotworowy. Do diagnostyki wykorzystuje się również dokumentację fotograficzną podejrzanych znamion ponieważ okumentowanie zmian skórnych pozwala na obserwację ewolucji znamion w czasie. Regularne porównywanie zdjęć może pomóc w wychwyceniu wczesnych oznak transformacji znamienia. W przypadku podejrzenia charakteru nowotworowego znamienia, lekarz może zdecydować się na pobranie próbki tkanki do badania histopatologicznego, czyli na wykonanie biopsji. Biopsja pozwala na ocenę typu nowotworu oraz stopnia jego zaawansowania. W zaawansowanych przypadkach lub gdy istnieje podejrzenie przerzutów w diagnostyce znamion rakowych wykorzystywane są również badania obrazowe takie jak ultrasonografia, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, aby ocenić rozprzestrzenianie się nowotworu w organizmie. Warto pamiętać, że rutynowa kontrola u dermatologa oraz samoobserwacja znamion są zalecane przez większość specjalistów, aby w porę wykryć ewentualne nieprawidłowości i podjąć odpowiednie działania lecznicze.
Gdy dermatoskopowe badanie znamienia wskazuje na jego atypowość, zazwyczaj rekomendowane jest jego chirurgiczne usunięcie w celu dokładnej oceny histopatologicznej. Jest to najskuteczniejszy sposób leczenia, który jednocześnie pozwala na potwierdzenie lub wykluczenie obecności czerniaka. W przypadku potwierdzenia diagnozy czerniaka, w zależności od stadium zaawansowania, pacjent może potrzebować dalszego leczenia onkologicznego. Warto pamiętać, że różne typy nowotworów skórnych mają odmienne skutki dla pacjenta. Rak podstawnokomórkowy i płaskonabłonkowy zazwyczaj nie dają przerzutów, natomiast w przypadku czerniaka ryzyko jego rozsiewu jest znacznie wyższe.
