U nas zapłacisz kartą
Jak wyglądają komórki rakowe - Tajemnice ich Struktury i Charakterystyczne Cechy
Czy neutrofile powodują przerzuty nowotworowe?
Neutrofile należą do komórek układu odpornościowego. Posiadają one zdolność tworzenia struktury zwanej NET, czyli neutrofilową siecią zewnątrzkomórką. Jej najważniejszym zadaniem jest niszczenie szkodliwych dla organizmu drobnoustrojów. Co ciekawe, zdaniem badaczy ta struktura może się przyczynić do powstawania przerzutów nowotworowych.
Badacze dowiedli, że NET wiąże się z białkiem CCDC25, które znajduje się na powierzchni komórek rakowych. Takie połączenie zmienia budowę komórki nowotworowej i zwiększa jej przyczepności i inwazyjność. Tym samym nowotwór szybciej i łatwiej rozsiewa się po organizmie.
Zdaniem badaczy kontrola stężenia specyficznego białka może pomóc przewidzieć przebieg choroby. Nie wykluczone, że dalsze badania pomogą opracować leki, które uniemożliwią strukturze NET łączenie się z białkiem, które znajduje się na powierzchni komórek nowotworowych i nie dopuścić do rozwoju przerzutów.
Jak powstają przerzuty?
- rak pęcherza moczowego – kości, wątroba, płuca,
- rak piersi – kości, mózg, wątroba, płuca,
- rak jelita grubego – wątroba, płuca, otrzewna,
- rak nerki – nadnercza, kości, mózg, wątroba, płuca,
- rak płuc – nadnercza, kości, mózg, wątroba, drugie płuco,
- czerniak – kości, mózg, wątroba, płuca, skóra, mięśnie,
- rak jajnika – wątroba, płuca, otrzewna,
- rak trzustki – wątroba, płuca, otrzewna,
- rak prostaty – nadnercza, kości, wątroba, płuca,
- rak żołądka – wątroba, płuca, otrzewna,
- rak tarczycy – kości, wątroba, płuca,
- rak macicy – kości, wątroba, płuca, otrzewna, pochwa.
Nie wszystkie nowotwory złośliwe muszą dawać przerzuty. Niektóre zmiany mogą naciekać, czyli głębiej przenikać do otaczających go tkanek. Nowotwór niszczy je i zajmuje miejsce zdrowych komórek, co zaburza działanie zajętego organu. Początkowo chory nie ma żadnych objawów, te zaczynają się pojawiać dopiero wtedy, gdy nacieki są już bardzo rozległe.
Czy izraelscy naukowcy opracowali lek na raka? Dowiesz się tego z filmu:
Zobacz film: Nowotwór - jak powstaje? Czy izraelscy naukowcy opracowali lek na raka? Źródło :36,6
Co niszczy komórki rakowe? Co jeść, żeby zabić raka?
Przez 40 lat prowadzenia praktyki lekarskiej, dr Patrick Kingsley wyleczył więcej niż 5 tys. pacjentów mających nowotwór, z których wielu zostało odrzuconych przez współczesną medycynę jako przypadki niedające żadnej nadziei. Znakomita większość jego pacjentów przeżyła - w tym także matka jednego z redaktorów naszego brytyjskiego wydania, Bryana Hubbarda. Pomimo że jego program powinien uchodzić za jedno z najwybitniejszych osiągnięć w leczeniu raka, medycyna konwencjonalna nie wyraziła zainteresowania tą unikalną metodą.
Dr Kingsley będąc na emeryturze, zdecydował się przekazać wiedzę o opracowanej przez siebie technice leczenia w książce "Nowa Medycyna" ("The New Medicine") - dzieląc się bezpośrednio ze społeczeństwem opracowanym przez siebie planem ratującym życie nie tylko osób chorych na nowotwory, ale wszystkich cierpiących na przewlekłe "beznadziejne" schorzenia, które wyleczył w trakcie swojej pracy. W mającej dwa rozdziały książce przedstawia opracowane przez siebie wysoce skuteczne zalecenia przeciwnowotworowe i inne cenne wskazówki do samodzielnego stosowania.
Jeśli masz nowotwór lub znasz kogoś, kto na niego zachorował, oznacza to, że potrzebujesz podstawowych rad, jak postępować, żeby samemu sobie pomóc. Zakładając, że nie znam ani Ciebie, ani historii Twojej choroby, spróbuję przedstawić Ci coś, co moglibyśmy nazwać "zestawem startowym" lub radami do samodzielnego zastosowania, które będą pomocne niezależnie od tego, na jaką przypadłość cierpisz.
Dzięki bogatemu doświadczeniu, jakie posiadam w leczeniu pacjentów cierpiących na różne rodzaje nowotworów i dowodom, jakie zebrałem na słuszność twierdzenia, że zmiana diety znacząco wpływa na ogólne samopoczucie - opracowałem sposób odżywiana, który nazwałem uniwersalną dietą. Może ona ulegać modyfikacjom w zależności od indywidualnych zaburzeń odżywiania, problemów z połykaniem, brakiem apetytu lub przy jakichkolwiek odczuwalnych objawach nowotworu.
Przerzuty raka do mózgu
W ramach diagnostyki obrazowej w przypadku podejrzenia przerzutów raka do mózgu zwykle wystarcza badanie tomografem komputerowym z dożylnym podaniem środka kontrastowego. Badanie rezonansem magnetycznym (zawsze z dożylnym podaniem środka kontrastowego) poprawia uwidocznienie drobnych ognisk przerzutowych (również tych niewidocznych w badaniu tomografem).
Badanie rezonansem magnetycznym powinno być wykonane zawsze w przypadku podejrzenia przerzutów do opon mózgowych oraz jeśli obraz kliniczny przemawia za zmianami przerzutowymi do mózgu, a nie zobrazowano ich w badaniu TK, bowiem liczba ognisk przerzutowych ma wpływ na sposób leczenia.
Chirurgiczne leczenie przerzutów raka
Leczenie chirurgiczne przerzutów raka do mózgu ma zastosowanie w przypadku pojedynczych lub nielicznych ognisk przerzutowych do mózgu, dostępnych operacyjnie bez dużego ryzyka powikłań. Jeżeli zmianę usunięto doszczętnie i zapewniono możliwość regularnych obrazowych badań kontrolnych, to dopuszczalna jest wyłączna obserwacja.
Dotyczy to zwłaszcza nowotworów o wolnej dynamice, z wyleczonym ogniskiem pierwotnym oraz bez obecności innych przerzutów.
Radioterapia przerzutów raka
W sytuacji gdy nowotwór cechuje się szybką dynamiką, a okres od pierwotnego leczenia jest krótki (kilka miesięcy), należy rozważyć paliatywne napromienianie całego mózgu.
Najczęściej stosowaną metodą zachowawczego leczenia przerzutów do mózgu jest frakcjonowana radioterapia. Zazwyczaj podaje się dawkę 30 Gy we frakcjach po 3 Gy lub u chorych w upośledzonym stanie ogólnym i z gorszym rokowaniem – 20 Gy we frakcjach po 4 Gy. W tym ostatnim przypadku, gdy uzyska się poprawę lub stabilizację, możliwe jest powtórzenie napromieniania po upływie 3-4 tygodni.
Dawki jednorazowe stosowane w radiochirurgii stereotaktycznej wynoszą od kilkunastu do 24 Gy i zależą od średnicy guza przerzutowego.
Napromienianie całego mózgu po leczeniu chirurgicznym zmian przerzutowych nieznacznie wydłuża czas do progresji, ale nie wpływa na czas przeżycia i nie jest postępowaniem rutynowym.
Co to jest naciekanie raka?
Nowotwór nie zawsze rozszerza się poprzez przerzuty raka. Guz może być otoczony mikronaciekiem własnych komórek nowotworowych w najbliższym sąsiedztwie. Komórki rakowe guza wnikają w przestrzenie tkankowe sąsiadujące z guzem i w ten sposób nowotwór przenosi się na inne, pobliskie organy. Naciek nowotworowy to nie przerzuty raka, ale wnikanie komórek w sąsiednią tkankę.
Naciek nowotworowy zabija komórki tkanek naciekanych. To właśnie skłonność do rozszerzania się choroby w ten sposób, iż wrasta „korzeniami” coraz głębiej, była przyczyną nazwania jej „rakiem„.
Naciek nowotworowy sprawia, że miejsce w którym poprzednio były zdrowe komórki, staje się niesprawne i przestaje spełniać swoje funkcje. Na początku taka dysfunkcja jest niezauważalna dla pacjenta, ale z czasem, gdy komórek nowotworowych przybywa, to coraz większe fragmenty narządu zostają wyłączone z normalnej pracy i pojawiają się nowe objawy choroby nowotworowej.
Naciekanie nie musi cechować nowotworu złośliwego od początku jego istnienia. W przypadku niektórych raków cecha ta może być czasowo utajona. Rak nacieka nie tylko do tkanek otaczających, ale wrasta także do naczyń krwionośnych i chłonnych, przestrzeni surowiczych, przestrzeni podpajęczynówkowej, przewodów wysłanych nabłonkiem i nerwów.
Przerzuty raka do węzłów chłonnych
Węzły chłonne (gruczoły limfatyczne) stanowią część układu chłonnego (limfatycznego) obejmującego swymi strukturami całe ciało. Węzły chłonne to niewielkie twory w kształcie fasoli, które są połączone systemem przewodów noszących nazwę naczyń chłonnych (limfatycznych).
Węzły działają jak filtry w stosunku do gromadzących się w nich bakterii oraz komórek nowotworowych, które mogą przemieszczać się w obrębie układu chłonnego. Osocze zawarte w krążącej w organizmie krwi zostaje przefiltrowane przez ściany naczyń krwionośnych i dostaje się do przestrzeni międzykomórkowej i samych komórek, dostarczając im składników odżywczych i tlenu. Z kolei komórki pozbywają się produktów przemiany materii i dwutlenku węgla. Część osocza dostaje się z powrotem do naczyń żylnych w postaci chłonki (limfy), a cześć gromadzi się w układzie chłonnym i podlega procesom filtrowania w gruczołach limfatycznych.
