U nas zapłacisz kartą
Łagodzenie Niepokoju - Zrozumienie Jasnej Narośli na Skórze
Leczenie guzków, narośli i brodawek płaskich
Sposoby leczenie brodawek, guzków, włókniaków i innych narośli skórnych zależą od indywidualnych cech i lokalizacji zmian. W wielu przypadkach skuteczna może okazać się farmakoterapia, czyli stosowanie leków miejscowych, na przykład kremów lub maści, zawierających substancje o działaniu przeciwwirusowym lub immunomodulacyjnym. W niektórych przypadkach narośl na skórze może kwalifikować się na usunięcie chirurgiczne.
W zwalczaniu zmian skórnych, takich jak brodawki czy twarde guzki, pomocna bywa również krioterapia – metoda polegająca na zamrażaniu narośli za pomocą ciekłego azotu. Niska temperatura niszczy tkankę zmienioną chorobowo, co prowadzi do stopniowego zaniku brodawek, guzków czy włókniaków. Proces ten może wymagać kilku powtórzeń, a nierzadko może też być potrzebne miejscowe znieczulenie.
Inną metodą usuwania narośli na skórze jest laseroterapia, w której wykorzystuje się wiązki światła o wysokiej energii. Sposób ten może być skuteczny zwłaszcza w usuwaniu brodawek, zmian naczyniowych, włókniaków czy zmian pigmentacyjnych. Lasery działają na zasadzie selektywnego niszczenia tkanki, minimalizując uszkodzenia zdrowych komórek.
Brodawka niejedno ma imię
Myśląc o brodawce automatycznie łączysz ją z wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV)? Zmiana na skórze niekoniecznie musi być wirusowa! Brodawki łojotokowe mają charakterystyczny brązowy kolor, owalny kształt, najczęściej pojawiają się u osób starszych. Jeżeli zauważysz u siebie taką zmianę, uważnie ją obserwuj. Jakiekolwiek zmiany w kolorze, wybroczyny czy powiększenie powinny skłonić cię do konsultacji z lekarzem, aby ocenił czy zmiana nie jest czerniakiem.
Według Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny (NIZP-PZH) około 50 do 80 procent kobiet oraz mężczyzn aktywnych seksualnie może być zakażonym wirusem brodawczaka ludzkiego. Spowodowane nim zmiany wymagają natychmiastowej konsultacji lekarskiej oraz podjęcia leczenia. Niektóre typy HPV są bowiem kancerogenne i mogą doprowadzić do zachorowania na nowotwory głowy i szyi.
Czasem znamiona mogą wymagać interwencji chirurgicznej / 123RF/PICSELNajczęstsze rodzaje guzów skóry psa:
Tłuszczaki
Tłuszczak jest miękkim, niebolesnym guzem skórnym, łatwo przesuwalnym względem innych tkanek. Nie pęka i nie rozpada się. Jest to zmiana niezłośliwa. Powstają w wyniku przerostu komórek tłuszczowych otoczonych włóknistą torebką i mogą występować zarówno na skórze psa, jak i na tkankach wewnętrznych.
Przyczyny powstawania tłuszczaków są bardzo różne, np. nieprawidłowości w funkcjonowaniu niektórych narządów, inne choroby, wiek czy nadmierna otyłość psa. Może wystąpić u psa każdej rasy, jednak te predysponowane to: labradory, owczarki niemieckie, spaniele, jamniki, beagle i sznaucery.
Podczas konsultacji z lekarzem weterynarii, warto wykonać biopsję cienkoigłową, aby upewnić się że zmiana to faktycznie tłuszczak, a nie złośliwy guz. Jeśli okaże się to tłuszczak, nie ma konieczności natychmiastowego usuwania go. Jest to wskazane dopiero, kiedy zaobserwujemy jego wzrost. Trzeba uważać, aby tłuszczak nie osiągnął rozmiarów utrudniających psu prawidłowe funkcjonowanie.
Kaszak / torbiel łojowa / torbiel naskórkowa
Kaszak u psa powstaje w okolicy mieszka włosowego lub gruczołu łojowego. Rozwija się gdy:
- komórki nabłonkowe skóry nie złuszczają się,
- dochodzi do uszkodzenia naskórka lub mieszka włosowego,
- dochodzi do stanu zapalnego skóry.
Zablokowana jest wtedy drożność gruczołu produkującego wydzielinę łojową. Gdy nie może się ona wydostać na zewnątrz, gromadzi się we wnętrzu, tworząc torbiel. Taka torbiel może się szybko powiększać i powodować stan zapalny okolicznych tkanek. Kaszaki powstają niezależnie od wieku, rasy i płci psa.
Kaszak to zmiana łagodna, ale uciążliwa dla zwierzaka. Kaszaki mogą powodować świąd, w związku z czym pies może je uszkodzić podczas drapania. Przypadkowo może to też zrobić właściciel, np. podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych, zakładania obroży/szelek czy podczas zabawy. Po pęknięciu kaszaka może się z niego wydobyć biało-szara, gęsta wydzielina o nieprzyjemnym zapachu. W takiej sytuacji rana często ulega zakażeniu bakteryjnemu, powodując dodatkowe kłopoty.