U nas zapłacisz kartą
Kremy na łojotokowe zapalenie skóry - Skuteczne sposoby łagodzenia objawów
SEBORH
DERMOKOSMETYKI NA ŁZS TWARZY KUP TERAZ
Zapalenie łojotokowe skóry twarzy wymaga dokładnej diagnostyki, bo może zostać pomylone z innymi schorzeniami. Jeśli zaś chodzi o samo leczenie tego schorzenia, to powinno być wielokierunkowe i dobrze przemyślane. Poza samymi lekami zaleconymi przez lekarza warto też zastosować odpowiednią pielęgnację oraz inne domowe sposoby, będące uzupełnieniem leczenia – mówi Marta Bożenda, kosmetolog Clinica Cosmetologica
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy powinno być leczone pod czujnym okiem doświadczonego lekarza. W pierwszej kolejności należy udać się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. W razie potrzeby zostaniemy skierowani do dermatologa. Po postawieniu diagnozy możliwe będzie zaordynowanie leczenia. Zazwyczaj w pierwszej kolejności przepisywane są leki do stosowania miejscowego w postaci maści czy płynów. Zawierają one substancje o działaniu przeciwgrzybiczym, przeciwzapalnym, a także przeciwłojotokowym. Nie zawsze jednak ich stosowanie kończy się powodzeniem.
Niekiedy konieczne jest wdrożenie leczenia ogólnego – np. doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi, antybiotykami z grupy tetracyklin czy izotretynoiną.
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – przyczyny, objawy i przebieg
Aby leczenie łojotokowego zapalenia skóry mogło być skuteczne, musi być poprzedzone wnikliwą diagnostyką. Tę należy oczywiście pozostawić lekarzowi, ale dobrze byłoby mieć chociaż podstawową wiedzę na temat ŁZS. Najważniejsze informacje na temat tej choroby zostały zebrane w poniższej tabeli.
- Ryzyko rozwoju ŁZS zwiększają następujące czynniki:
- wiek,
- zaburzenia hormonalne,
- obniżona odporność organizmu,
- stres,
- skłonności genetyczne,
- niewłaściwa dieta,
- nieprawidłowa pielęgnacja.
Zapalenie łojotokowe skóry twarzy – a głowa? Zastosuj zestaw Seborh
Zapalenie łojotokowe skóry twarzy to bardzo przykra dolegliwość, jednak co zrobić, kiedy choroba przeniesie się na głowę? Z pomocą przychodzi specjalistyczny zestaw z firmy Seborh. Warto zastosować wszystkie trzy kroki, by przyśpieszyć leczenie, ponieważ preparaty wzajemnie się uzupełniają.
- Płyn na łojotokowe zapalenie skóry Seborh działa złuszczająco, przeciwzapalnie, również hamuje rozwój bakterii i drożdży. Zawiera: kwas jabłkowy, migdałowy, glikolowy, pantenol, ekstrakt z wąkroty azjatyckiej, z miłorzębu i inne cenne składniki, dzięki którym płyn pobudza mikrokrążenie, wzmacnia naczynia krwionośne, wygładza skórę i niweluje problem łuszczącej się łuski. Należy go zastosować w formie masażu, co drugi dzień. Nie trzeba moczyć włosów, zostawić na noc. Rano umyć głowę szamponem.
- Etap drugi to zastosowanie szamponu na łojotokowe zapalenie skóry głowy z firmy Seborh. Jego zastosowanie jest bardzo ważne, ponieważ działa przede wszystkim przeciwgrzybiczo, a także zmniejszając świąd, nawilżając i oczyszczając. Ma w sobie między innymi: siarczek selenu, pirokton olaminy, ichtiol, mleczko pszczele. Powodują one normalizację pracy gruczołów łojowych i odbudowę naskórka. Trzeba go stosować co drugi dzień, na noc w formie masażu, po czym rano umyć głowę szamponem.
- Etap trzeci to zastosowanie wieczorem emulsji z firmy Seborh, która zmniejsza świąd, a także złuszcza i nawilża. Jej działanie jest oparte głównie na takim składniku jak pirokton olaminy. Zawiera też m.in.: siarkę, NMF, olej konopny, kwas mlekowy. Dzięki tym składnikom normalizuje pracę gruczołów łojowych, odkaża, działa antybakteryjnie i przeciwgrzybiczo. Należy ją stosować w formie masażu co drugi dzień na noc, a rano umyć głowę szamponem.
Zapalenie łojotokowe twarzy – jakie domowe sposoby warto zastosować?
Z zapaleniem łojotokowym twarzy można też walczyć za pomocą różnych domowych sposobów. Najlepiej stosować je równolegle z tradycyjną terapią dermatologiczną.
Wśród sposobów zasługujących na uwagę wyróżnić należy:
- stosowanie dermokosmetyków z naturalnym składem. Kosmetyki zawierające witaminy, naturalne kwasy owocowe, roślinne ekstrakty czy olejki przywracają skórze z ŁZS utraconą równowagę. Zmniejszają podrażnienia, ograniczają łuszczenie skóry i wzmacniają jej ochronną barierę. Warto wybrać te dedykowane ŁZS, ponieważ posiadają również łagodne właściwości przeciwgrzybicze i przeciwzapalne oraz nie obciążają skóry. Przydatna będzie emulsja do mycia twarzy, a także odpowiedni krem.
- zdrowe odżywianie. Należy unikać produktów mogących zaostrzać zmiany oraz pamiętać o tym, żeby dieta była zrównoważona i dostarczała organizmowi niezbędnych składników odżywczych. Na stan skóry źle wpływa spożywanie żywności przetworzonej, jak i czerwonego mięsa, należy więc je ograniczyć lub nawet całkowicie wyeliminować. Warto też sprawdzić, czy problemu nie nasila spożywanie nabiału. Jadłospis należy oprzeć przede wszystkim na warzywach i owocach, na produktach bogatych w zdrowe tłuszcze – jak ryby i orzechy, oraz na produktach pełnoziarnistych, dostarczających cennego błonnika.
- stosowanie ziół. Zioła nadają się zarówno do stosowania wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Godnymi polecenia gatunkami są: rozmaryn, rumianek lekarski, melisa, skrzyp, pokrzywa zwyczajna, a także mięta pieprzowa. Możemy przygotowywać z nich herbatki lub okłady na zmienioną chorobowo skórę. Efekty zauważymy jednak tylko przy regularnym stosowaniu ziół.
- redukcję stresu. Stres jest jednym z czynników mogących wyzwolić uciążliwe objawów łojotokowego zapalenia skóry twarzy i część chorych dostrzega wyraźny związek między wystąpieniem stresowych sytuacji w życiu, a późniejszym nawrotem lub zaostrzeniem ŁZS. Bez wątpienia warto poznać techniki relaksacyjne, które pomogą ukoić skołatane nerwy.
Diagnoza - jakie badania przeprowadza się przy podejrzeniu łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS)
Rozpoznanie łojotokowego zapalenia skóry ustala się na podstawie badania dermatologicznego. W typowych przypadkach nie są wymagane żadne badania dodatkowe, lekarz rozpoznaje chorobę na podstawie charakterystycznego wyglądu zmian skórnych i informacji uzyskanych od pacjenta na temat przebiegu choroby. W uzasadnionych sytuacjach, zwłaszcza w przypadku różnicowania z łuszczycą lub zmianami skórnymi o charakterze wyprysku, może być konieczne wykonanie biopsji i pobranie wycinków do badania histopatologicznego.
U niemowląt leczenie łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS) polega na stosowanie środków zmiękczających i nawilżających (emolientów), które wpływają na rozluźnienie łusek (np. olej mineralny, oliwa z oliwek lub wazelina). Dermokosmetyki te nanosi się na głowę dziecka przed kąpielą, a następnie spłukuje i pocierając ściereczką lub szczotką do włosów dla niemowląt można usunąć łuski.
Łagodne łojotokowe zapalenie owłosionej skóry głowy można leczyć dostępnymi bez recepty szamponami przeciwłupieżowymi (zawierającymi siarczek selenu, pirytionian cynku lub dziegcie). Korzystne może być także używanie szamponu z olejkiem z drzewa herbacianego. Długotrwałą kontrolę objawów może zapewnić stosowanie szamponów przeciwgrzybiczych zawierających ketokonazol lub cyklopiroks, które stosuje się codzienne lub przynajmniej 2–3 razy w tygodniu przez kilka tygodni, aż do uzyskania rezultatu. Następnie, w zapobieganiu nawrotom można stosować te szampony raz w miesiącu. Należy przestrzegać zaleceń dotyczących ich stosowania, m.in. zapewnić odpowiednio długi (ok. 5 min) czas pozostawienia ich na skórze głowy. W cięższej postaci choroby lekarz może zalecić stosowanie szamponu z glikokortykosteroidami.
W leczeniu łojotokowego zapalenia skóry twarzy i tułowia mają zastosowanie zarówno leki przeciwzapalne, jak i przeciwgrzybicze. Do leków przeciwzapalnych należą miejscowe glikokortykosteroidy (stosowane pod nadzorem lekarza) oraz inhibitory kalcyneuryny (takrolimus i pimekrolimus). Tę ostatnią grupę można stosować bezpiecznie nawet na skórę twarzy i przez dłuższy czas. W leczeniu zmian na owłosionej skórze głowy wykorzystuje się także pirytonian cynku, dziegcie, ichtiol czy siarkę. W bardziej nasilonych postaciach łojotokowego zapalenia skóry lekarz może rozważyć leczenie lekami przeciwgrzybiczymi stosowanymi doustnie.
