U nas zapłacisz kartą
Krem na łojotokowe zapalenie skóry - Skuteczne rozwiązania i porady pielęgnacyjne
SEBORH
ŁAGODZENIE ŁZS W DOMOWYCH WARUNKACH KUP TERAZ
Czym jest ŁZS twarzy? To choroba dermatologiczna, która przejawia się zaczerwienieniem i łuszczeniem skóry twarzy. Występuje zarówno u niemowląt (tzw. ciemieniucha), jak i nastolatków czy osób starszych (głównie po 50. roku życia). Choć nie istnieją skuteczne metody całkowitego wyleczenia, to znane są sposoby łagodzenia i wyciszania objawów.
Występowanie niepokojących zmian na skórze jest odpowiednim sygnałem, by udać się na konsultację do dermatologa. Ze względu na specyfikę objawów łzs lekarz zwykle przeprowadza wywiad z pacjentem i obserwuje zmiany chorobowe, Na tej podstawie stawia diagnozę i decyduje o leczeniu – mówi Milena Nalbandian, kosmetolog Clinica Cosmetologica
SEBORH
DERMOKOSMETYKI NA ŁZS KUP TERAZ
1. Czym leczyć miejscowo łojotokowe zapalenie skóry twarzy i głowy?
Terapia miejscowa opiera się przede wszystkim na lekach, które złuszczają naskórek. Ponadto działają antybakteryjnie i przeciwgrzybiczo. Jednocześnie z nimi warto aplikować na skórę specjalne dermokosmetyki, np. z firmy Seborh, lub inne.
2. Czy objawy łojotokowego zapalenia skóry twarzy mają związek z płcią?
Specjaliści, na podstawie przeprowadzonych badań, wskazują, że choroba częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. W związku z tym łojotokowe zapalenie skóry twarzy ma silny związek z płcią. Nie oznacza to jednak, że nie pojawia się u kobiet. Istotnym czynnikiem ryzyka jest nieodpowiednia pielęgnacja. Aby uniknąć objawów, można także profilaktycznie stosować dermokosmetyki.
3. Czy łojotokowe zapalenia skóry twarzy można leczyć dietą?
Tak. Dieta może mieć zarówno korzystny, jak i niekorzystny wpływ na naszą skórę i tym samym przebieg łojotokowego zapalenia skóry twarzy. Aby uniknąć rozwoju lub wystąpienia choroby, należy unikać używek, ostrych przypraw, przetworzonej żywności oraz cukru. W diecie powinny się natomiast znaleźć źródła cynku oraz witamin z grupy B. Oprócz tego warto zadbać o skórę od zewnątrz, stosując dermokosmetyki, które zawierają naturalne składniki aktywne.
Bibliografia:
1. Bochenek A., Reicher M.: Anatomia człowieka. Tom 5, PZWL, Warszawa, 2007
2. Siemiątkowska J. M., Zakres trychologii kosmetycznej: Instytut Kosmetologii Fryzjerskiej Trichomed, Stargard, 2015
3. Weller R., Hunter J., Savin J., Dahl M.: Dermatologia kliniczna, Wydawnictwo Czelej, Lublin, 2011
4. Padlewska K.: Medycyna estetyczna i kosmetologia, PZWL, Warszawa,2014
5. Adamski Z., Kaszuba A.: Dermatologia dla kosmetologów, Edra Urban & Partner, Wrocław, 2015
Częstość występowania łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS)
Łojotokowe zapalenie skóry jest jedną z najczęstszych chorób skóry. W populacji ogólnej wynosi częstość występowania wynosi 1–3%, a u chorych z upośledzeniem odporności 34–83%. Istnieją dwa szczyty zachorowań w 2.–12. miesiącu życia oraz w okresie dojrzewania i u młodych dorosłych. Nieco częściej obserwuje się je u mężczyzn.
- skórze głowy,
- w fałdach nosowo-wargowych,
- uszach,
- brwiach,
- klatce piersiowej lub
- w górnej okolicy pleców.
Wykwity rumieniowo-złuszczające pojawiają się też na skórze brwi oraz za małżowiną uszną, dodatkowe zmiany skórne mogą wystąpić także w okolicy fałdów pachowych i w zgięciach stawowych.
Pacjenci z łojotokowym zapaleniem skóry mogą odczuwać niewielki świąd skóry. Przewlekły stan zapalny na skórze głowy czy w obrębie brwi może spowodować przerzedzenie włosów. Szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku łojotokowe zapalenie skóry może prowadzić do erytrodermii, czyli uogólnionego stanu zapalnego skóry.
Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) - objawy, przyczyny i leczenie
Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) jest chorobą skóry występującą u osób w każdym wieku. Objawy ŁZS to łuszczenie się skóry, rumień oraz świąd. Zmiany skórne pojawiają się najczęściej na owłosionej skórze głowy, twarzy, klatce piersiowej, pod pachami i w pachwinach.
Łojotokowe zapalenie skóry jest przewlekłą i nawrotową chorobą skóry, która charakteryzuje się występowaniem zmian rumieniowo-złuszczających na skórze twarzy, klatki piersiowej oraz owłosionej głowy. Zmiany skórne mogą występować również pod pachami i w pachwinach. Przyczyną choroby jest nadmierna aktywność gruczołów łojowych i współistniejące zakażenie grzybem drożdżopodobnym Malassezia furfur (Pityrosporum ovale). Badania wskazują na zwiększoną liczbę tych grzybów w okolicach łojotokowych i pozytywny efekt terapeutyczny preparatów przeciwgrzybiczych.
Dodatkowe znaczenie w zaostrzeniu choroby mogą mieć leki, w tym haloperydol, sole złota, chloropromazyna czy psoraleny.
Łojotokowe zapalenie skóry zazwyczaj występuje u osób zdrowych, ale może się wiązać z zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) lub chorobami neurologicznymi (np. incydentem naczyniowo-mózgowym, chorobą Parkinsona).
