Czy łuszczyca jest dziedziczna?

Ustawienia zaawansowane

Przetwarzamy informacje pozyskane przy wykorzystaniu technologii cookies, Web Storage i innych wyłącznie w celach wymienionych poniżej. Część z tych informacji jest niezbędna dla działania naszego serwisu, w pozostałym zakresie możesz skonfigurować swoje preferencje w zakresie poszczególnych celów, poprzez zaznaczenie stosownej zgody przy każdym z nich. Możesz też wyrazić zgodę na wszystkie cele poprzez wybranie klawisza „Akceptuję wszystko i przechodzę do serwisu”.

Niezbędne

Mechanizmy o charakterze niezbędnym są wymagane do prawidłowego działania naszego serwisu. Bez nich część przygotowanych dla Ciebie funkcjonalności nie będzie działać poprawnie lub nie będzie działać wcale. Te mechanizmy są konieczne do funkcjonowania naszego serwisu, dlatego są zawsze aktywne (nie możesz ich wyłączyć).

Funkcjonalne

Zgadzam się na ciasteczka funkcjonalne Nie Tak Niekatywne Aktywne

Analityczne i statystyczne

Zgadzam się na ciasteczka analityczne i statystyczne Nie Tak Niekatywne Aktywne

Mechanizmy analityczne pomagają nam zrozumieć w jaki sposób użytkownicy poruszają się po naszym serwisie, a także które strony serwisu cieszą się największą popularnością. Dzięki tym mechanizmom jesteśmy w stanie lepiej przygotowywać nowe funkcjonalności naszego serwisu oraz optymalizować działanie już istniejących. Informacje zawarte w przedmiotowych mechanizmach mogą być przetwarzane także przez naszych partnerów (Google LLC). Więcej informacji o wykorzystywanych przez nas narzędziach zewnętrznych znajdziesz w naszej Polityce Prywatności wskazanej w Regulaminie naszego Serwisu.

Reklamowe

Mechanizmy reklamowe są wykorzystywane przez nas oraz naszych partnerów do budowania kontentu reklamowego w naszym serwisie – lista partnerów może ulegać zmianie, jej aktualną wersję zawsze znajdziesz w tym miejscu. Więcej informacji o wykorzystywanych przez nas narzędziach zewnętrznych znajdziesz w naszej Polityce Prywatności wskazanej w Regulaminie naszego Serwisu.

Opcje leczenia łuszczycy

Choć łuszczycy nie da się wyleczyć całkowicie i trwale, istnieją skuteczne sposoby na łagodzenie występujących w jej przebiegu objawów. Specjaliści zalecają nierzadko wdrożenie farmakoterapii – stosowanie leków miejscowo, ogólnie lub w ramach terapii skojarzonej, w zależności od specyfiki danego przypadku. Duże znaczenie ma wówczas stopień nasilenia zmian, ich rozległość oraz częstotliwość nawrotu. Leczenie miejscowe ma na celu usunięcie łusek oraz zahamowanie nadmiernej proliferacji naskórka i stanu zapalnego. W takim procesie wykorzystywane są następujące środki:

  • dziegcie (pochodne węgla kamiennego), głównie w formie maści i past,
  • preparaty keratolityczne zawierające 5–10% kwasu salicylowego lub mocznika,
  • cygnolina w stężeniach od 0,5 do 2%, stosowana głównie w tzw. leczeniu minutowym,
  • glikokortykosteroidy, o silnych właściwościach przeciwzapalnych, antyproliferacyjnych i immunomodulujących,
  • analogi witaminy D3 (kalcypotriol, takalcytol), przynoszące mniej działań niepożądanych niż miejscowo stosowane kortykosteroidy.

Uwaga: kiedy zmiany zajmują więcej niż 10% powierzchni ciała, a leczenie miejscowe nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wdrożone może zostać leczenie ogólne – wskazaniem do jego rozpoczęcia jest też łuszczyca krostkowa, erytrodemia łuszczycowa oraz łuszczyca stawowa.

Elementy leczenia ogólnego:

  • fototerapia,
  • fotochemioterapia,
  • stosowanie metotreksatu,
  • podawanie cyklosporyny A,
  • stosowanie retinoidów,
  • wykorzystywanie leków biologicznych.

Czy wiesz, że: istnieją również domowe sposoby leczenia łuszczycy skórnej? Metody te powinny natomiast stanowić jedynie uzupełnienie zalecanej przez dermatologa terapii. W przebiegu tej choroby bardzo ważna jest pielęgnacja ciała za pomocą odpowiednich dermokosmetyków, m.in. płynów zawierających dziegieć czy środków złuszczających zrogowaciały naskórek.

Choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD) ma wiele przyczyn

Choroba afektywna dwubiegunowa ma szereg czynników warunkujących jej rozwój i przebieg – są to zarówno czynniki nam znane, jak i nadal badane. Naukowcy przedstawiają je m.in. w modelu biopsychospołecznym: uwzględnia on zarówno czynniki biologiczne (w tym genetykę i dziedziczenie), jak i czynniki psychologiczne, społeczne oraz środowiskowe.

Czynniki genetyczne mogą być zatem jednymi z wielu czynników warunkujących powstanie ChAD. W przypadku tej choroby lekarze przywiązują jednak ogromną wagę do genetyki. Dlaczego tak się dzieje? Na to pytanie odpowiada dr n. med. Joanna Borowiecka-Kluza (specjalista psychiatra) dla portalu Medycyna Praktyczna:

„Jeśli na ChAD choruje któryś z członków najbliższej rodziny, pozostający w bezpośrednim pokrewieństwie, to u danej osoby ryzyko zachorowania jest zwiększone. Jednak nawet w przypadku występowania choroby u obojga rodziców, kiedy ryzyko to dochodzi do około 75%, choroba ta może, ale nie musi, wystąpić.”

Z kolei dla portalu ABC Zdrowie, prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska pisze, że:

„Dziedziczona może być skłonność do zachorowania na CHAD. Choroba nie jest w prosty sposób dziedziczona przez dzieci osoby chorej. Istnieje jedynie większe niż w ogólnej populacji ryzyko wystąpienia choroby.”

Jak widać, każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, ale musimy mieć na uwadze, że jeśli w rodzinie występuje ChAD, inni jej członkowie mogą mieć większą skłonność do rozwoju tej choroby – przy czym nie jest to przesądzone.

Łuszczyca – charakterystyka choroby

Tę chorobę o łacińskiej nawie psoriasis po raz pierwszy dokładnie opisał Robert Willian. Choć jej objawy znano już od starożytności (pisali o niej m.in. Hipokrates oraz Galen), aż do połowy XIX wieku bywała mylona z trądem. Łuszczyca jest dermatozą (chorobą skóry) przewlekłą o tendencji do nawracania, charakteryzującą się okresami nasileń i remisji. Ma podłoże autoimmunologiczne, co oznacza, że odpowiadają za nią mechanizmy odpornościowe mylnie skierowane przeciwko tkankom własnego organizmu. Objawy łuszczycy mają charakter głównie dermatologiczny. Dotykają skóry oraz stawów i ścięgien. Pojawiające się zmiany i dolegliwości powodowane są bezpośrednio przez procesy zapalne. Istnieje kilka typów łuszczycy, a dokładne mechanizmy jej powstawania i przyczyny nie zostały wciąż dokładnie zbadane i opisane.

Istnieje także kilka źródeł podających różne dane dotyczące epidemiologii łuszczycy. Przyjmuje się średnio, że łuszczyca dotyka od 0,1 do aż 2,8 proc. populacji, co oznacza, że jest chorobą częstą. Pojawia się najczęściej przed 30. rokiem życia pacjenta. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety chorują równie często (niektóre źródła podają jedynie częstszą zachorowalność wśród kobiet na łuszczycę stawową). Łuszczyca może się pojawić w każdym wieku, zarówno u dzieci, jak i u osób starszych. Bardzo często dotyka pacjentów między 50. a 60. rokiem życia. Najczęściej spotykana jest wśród mieszkańców Europy, nieco rzadziej w Azji.

Łuszczyca nie jest chorobą złośliwą ani zaraźliwą. Przysparza jednak pacjentom wielu cierpień. Jej objawy wiążą się nie tylko z defektami kosmetycznymi, ale także z wieloma innymi objawami, często charakterystycznymi dla danego typu choroby.

Przeczytaj więcej:

  • Czynniki psychologiczne
    Bardzo często określa się łuszczycę jako chorobę o podłożu psychosomatycznym. Stres zaostrza przebieg i powoduje manifestację objawów u bardzo wielu chorych. Na zaostrzenie łuszczycy może wpływać zarówno stres środowiskowy, psychologiczny, jak i fizjologiczny. Przebieg reakcji stresowej wpływa na układ immunologiczny, a także na równowagę neuroprzekaźnikową i równowagę neuropeptydów skórnych. Istnieje wiele badań opisujących korelację stresu oraz zmian łuszczycowych, a także dowodzących, że łuszczyca znacząco obniża jakość życia, będąc także czynnikiem stresującym chorego. To z kolei zwrotnie prowadzi do zaostrzenia objawów choroby.
  • Czynniki hormonalne
    Zmiany zaostrzają się w okresach, w których zmienia się równowaga hormonalna organizmu, szczególnie u kobiet - menopauza, dojrzewanie, ciąża i okres okołoporodowy.
  • Styl życia
    Do czynników powodujących nawroty łuszczycy należą między innymi nadużywanie alkoholu, palenie ponad 15 papierosów dziennie, nadmierna higiena, nadwaga, nieprawidłowy dobór kosmetyków, noszenie ubrań ze sztucznych, nieprzepuszczających powietrza materiałów.
  • Przyjmowane leki
    Objawy łuszczycowe nasilają także niektóre leki, w tym sole litu, kortykosteroidy, beta - blokery, interferon, niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Jak rozpoznać i leczyć łuszczycę?

Postawiłam na olej z konopi, z pestek malin i jojoba ale tym najważniejszym był olejek z konopi z CBD używałam 5 Oczekiwanie na efekty zajęło sporo czasu ale dziś po roku stosowania moja tłusta cera z tysiącem niedoskonałości stała się cerą normalną bez żadnych.

Czytaj dalej...

Wynika to z tego, że witamina D odpowiada między innymi za gospodarkę wapnia w organizmie, a witamina K2 MK-7 niejako transportuje wapń z całego organizmu do miejsca, w którym powinien się znaleźć kości.

Czytaj dalej...

chorych, zazwyczaj po kilku latach zwykłych objawów łuszczyca atakuje stawy najczęściej drobne stawy palców rąk, stawy kręgosłupa w odcinku szyjnym lub lędźwiowym oraz zwykle niesymetrycznie duże stawy, np.

Czytaj dalej...

Problem stygmatyzacji pacjentów z łuszczycą jest już tak poważny, że GIS Główny Inspektorat Sanitarny wydał oświadczenie wyjaśniające, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, a zdrowi ludzie nie zarażą się, podając chorym rękę czy korzystając z tym samych przedmiotów.

Czytaj dalej...