U nas zapłacisz kartą
Krem z zielonej herbaty - naturalne rozwiązanie dla trądziku różowatego
Zabiegi na trądzik różowaty
Laseroterapia jest zazwyczaj stosowana u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego trądzikiem różowatym, którzy nie uzyskują pozytywnych efektów z innych metod leczenia. Zaleca się, aby pacjenci przed zabiegiem zasięgnęli porady dermatologa i przeprowadzili dokładne badania, aby określić jaki rodzaj lasera będzie odpowiedni.
- Laser naczyniowy – działa na rozszerzone naczynia krwionośne w skórze, wiązka światła lasera niszczy naczynia krwionośne, co zmniejsza zaczerwienienie i poprawia ogólny wygląd skóry.
- Laser frakcyjny – działa na górną warstwę skóry, wywołując stymulację kolagenu i poprawiając elastyczność skóry. Laser frakcyjny może również redukować blizny i plamy na skórze, co może być skutkiem ubocznym trądziku różowatego.
Laseroterapia to nieinwazyjna metoda leczenia trądziku różowatego, która polega na skierowaniu wiązki światła lasera na skórę. Lasery emitują światło o różnych długościach fali, które mogą być dostosowane do różnych rodzajów skóry i typów trądziku różowatego. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje laseroterapii, które są najczęściej stosowane w leczeniu trądziku różowatego:
Trądzik różowaty – przyczyny
Za inne czynniki wywołujące objawy trądziku różowatego uznaje się nieprawidłową, patologicznie nasiloną odpowiedź układu immunologicznego na czynniki zewnętrzne, a także zakażenie nużeńcem – roztoczem z gatunku Demodex folliculorum. 4
Wiele osób, mających w młodości tendencję do czerwienienia się skóry i pękających naczynek, nie zdaje sobie sprawy, że brak odpowiedniej pielęgnacji może się w przyszłości przyczynić do rozwoju trądziku różowatego i znacznego pogorszenia stanu skóry. Choroba ta – widoczna, dokuczliwa i trudna w leczeniu – nie ogranicza się tylko do skóry, ale ma też wpływ na stan psychiczny i społeczne funkcjonowanie osób na nią cierpiących, podobnie jak trądzik pospolity, łuszczyca czy atopowe zapalenie skóry. Prawie 70% pacjentów mówi, że wpływa ona na ich niską samoocenę i relacje międzyludzkie, a 41% chorujących unika z powodu swojego wyglądu kontaktów towarzyskich i publicznych 5 .
Stres wpływa na działanie systemu immunologicznego skóry oraz zaburza funkcjonowanie bariery ochronnej, przez co staje się ona bardziej podatna na podrażnienia i stany zapalne, wolniej się regeneruje i szybciej starzeje. Negatywne emocje są też przyczyną wielu chorób o podłożu psychosomatycznym, czyli takich, które objawiają się na skórze, a nasilają pod wpływem stresu.
Trądzik różowaty – odmiany
Trądzik różowaty jest przypadłością, której przyczyny nie są w stu procentach znane. Zwykło się uznawać, że występuje on u osób z tak zwaną predyspozycją do zachorowania na trądzik różowaty. Jest to skłonność do silnych reakcji na zewnętrzne bodźce, objawiająca się nagłym, silnym zaczerwienieniem twarzy. Jednocześnie wyróżnia się najbardziej prawdopodobne przyczyny trądziku:
- Predyspozycje genetyczne – nie da się dokładnie ocenić prawdopodobieństwa pojawienia się trądziku różowatego, jednak uważa się, że ryzyko wystąpienia objawów wzrasta, gdy rodzice lub dziadkowie zmagali się z tą przypadłością. Nie oznacza to jednak, że trądzik różowaty nie może pojawić się u osoby nieobciążonej genetycznie. I przeciwnie – gdy u rodziców dziecka pojawiło się to schorzenie, nie ma pewności, że pojawi się również u dziecka.
- Zaburzenia pracy naczyń krwionośnych przy jednoczesnym nadmiernym ukrwieniu – gdy ściany naczyń krwionośnych są kruche i nieelastyczne, nie wytrzymują naporu krwi i rozszerzają się, a potem nie powracają do pierwotnych rozmiarów (lub trwa to długo). To przyczynia się do powstania rumienia (zwłaszcza w centralnej części twarzy, czyli tam, gdzie występuje najwięcej gruczołów łojowych). Nadmierne ukrwienie może doprowadzić do stałych zmian w skórze twarzy.
- Zaburzenia hormonalne – nadprodukcja estrogenów, czyli hormonów płciowych, wpływa na rozluźnianie mięśni naczyń krwionośnych. Prowadzi to zwiększenia rumienia i pojawiania się na powierzchni skóry widocznych, rozszerzonych naczyń.
- Stany zapalne gruczołów łojowych i nadprodukcja łoju – w obrębie gruczołów łojowych powstają stany zapalne, które mają charakter nawrotowy. Wpływa to na przyrost tkanki łącznej i widoczne zgrubienie skóry, które mogą prowadzić do nieodwracalnej guzowatości. Dodatkowo pojawiają się wypryski i rozszerzone pory, a skóra jest przetłuszczona.
- Rumień może pojawiać się na twarzy w wyniku stresu, zmiennych warunków atmosferycznych, skoków temperatury, gorących kąpieli, sauny, spożywania alkoholu, gorących lub pikantnych potraw, promieniowania UV, drażniących lub rozgrzewających kosmetyków czy przegrzania w wyniku wysiłku fizycznego.
Jak leczy się trądzik różowaty
W wielu przypadkach odpowiednia pielęgnacja cery w domowym zaciszu stanowi skuteczną kurację. Gdy to nie pomoże konieczna jest wizyta u dermatologa. Może on zalecić terapię przy pomocy specjalistycznych leków. Najczęściej terapia zaczyna się od przepisania specjalistycznych maści i kremów. Gdy jednak leczenie zewnętrzne zawodzi, dermatolog może zdecydować się na tabletki, które pomogą zapanować nad problemem.
Leczenie trądziku różowatego zależy od stopnia zaawansowania choroby i objawów, które występują u pacjenta. W zależności od indywidualnego przypadku, lekarz może zalecić różne leki i preparaty, które pomagają w kontrolowaniu objawów choroby.
- Antybiotyki: które działają przeciwzapalnie i zmniejszają stan zapalny skóry. Często stosowane jest w postaci żelu, który nakłada się na skórę dwa razy dziennie.
- Kwas azelainowy: działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i przeciwutleniająco. Może być stosowany w postaci żelu lub kremu, który nakłada się na skórę raz/ dwa razy dziennie.
- Leki przeciwpasożytnicze: hamujące rozwój roztoczy np. Demodex – nużeńców, które są uważane za jedną z przyczyn trądziku różowatego. Może być stosowana w postaci kremu lub maści.
- Retinoidy: to pochodne witaminy A, które pomagają zmniejszyć stan zapalny skóry i zapobiegają powstawaniu zaskórników. Mogą być stosowane doustnie lub miejscowo w postaci kremów lub żeli. Mają jednak częste działania niepożądane, najczęściej występuje suchość skóry i błon śluzowych.