U nas zapłacisz kartą
Walka z łojotokiem skóry głowy - jak zapobiegać wypadaniu włosów
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry głowy
Choroba może być mylona z innymi schorzeniami, dlatego ważne jest postawienie właściwej diagnozy, bez tego nie będzie możliwe osiągnięcie pożądanego efektu w walce z łojotokowym zapaleniem skóry głowy. Leczenie tej choroby ma charakter miejscowy i w głównej mierze powinno opierać się na stosowaniu preparatów wykazujących działanie keratolityczne, cytostatyczne i przeciwgrzybicze. Zawarcie tych trzech elementów w recepturze produktu ma za zadanie natychmiast zredukować zalegającą na skórze łuskę, wyregulować proces regeneracji naskórka oraz zahamować rozwój bakterii i grzybów. Bardzo ważne jest szybkie działanie, ponieważ nieleczone łojotokowe zapalenie skóry głowy niekiedy prowadzi do trwałego łysienia.
Usunięcie objawów choroby z trychologicznego punktu widzenia nie jest trudnym zadaniem. To kwestia właściwego rozpoznania, doboru odpowiedniej kuracji, odstawienie innych preparatów oraz systematyczność pacjenta. Efekty widać już po pierwszym zastosowaniu indywidualnie dobranych produktów dostosowanych do obecnego stanu. Leczenie łojotowego zapalenia skóry głowy u każdego przebiega bowiem inaczej. Jedynie spersonalizowana kuracja pozwala osiągnąć odpowiedni skutek. W tym przypadku często diagnozę przeprowadzamy w gronie kilku specjalistów – dermatologów i trychologów.
Następnie przechodzimy do dobrania odpowiedniej kuracji, aby wyleczyć łojotokowe zapalenie skóry głowy. Prawidłowa metodyka oraz preparaty bazujące na naturalnych, niewywołujących skutków ubocznych substancjach będą regulować pracę gruczołów i usuwać nagromadzoną łuskę, przywracając komfort skórze.
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry głowy wykorzystujące kuracje trychologiczne można przeprowadzać w domu lub w przypadku nasilenia problemów – dodatkowo w gabinecie. Główną zasadą działania będzie usunięcie nagromadzonej łuski odpowiednim preparatem jak np. lotion peelingujący na bazie kwasu salicylowego, azelainowego, mlekowego lub peeling zawierający olejki i ekstrakty roślinne. Bez tej czynności żadna substancja aktywna nie przedostanie się do skóry, a więc złuszczanie specjalnymi peelingami umożliwia absorpcję preparatu leczniczego bez wywołania podrażnień. Zapewnia też odpowiednie nawilżenie, co jest odczuwalne od pierwszego zastosowania.
Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry głowy
Jedną z głównych przyczyn łojotokowego zapalenia skóry głowy jest wzmożona aktywność gruczołów łojowych oraz niepoprawny skład łoju. Obserwuje się również, że pacjenci posiadający osłabiony układ odpornościowy są bardziej narażeni na chorobę. Szczególnie narażone są osoby chore na cukrzycę, AIDS, zapalenie wątroby typu C, zespół Downa i inne schorzenia obniżające odporność. Zwiększona podatność występuje także u osób chorych na padaczkę, porażenie nerwu twarzowego i depresję.
Czynnikami wzmagającymi chorobę jest też niewłaściwa pielęgnacja skóry, przewlekły stres, nadużywanie alkoholu, zaburzenia odżywiania, podrażnienie wywołane przez środki chemiczne w kosmetykach, częste opalanie i długie naświetlanie skóry np. w solarium. Łupież jest jedną z form łojotokowego zapalenia skóry -jest to jednak postać najłagodniejsza. Występowanie łupieżu łączone jest z występowaniem na skórze drożdżaków. Wielu lekarzy podaje, że drożdżaki odgrywają dużą rolę w powstaniu łojotokowego zapalenia skóry. Im więcej drobnoustrojów, tym bardziej nawrotowy charakter ma choroba i trudniej się ją leczy.
Profilaktyka łojotokowego zapalenia skóry (ŁZS)
Profilaktyka nawrotów choroby polega na stosowaniu szamponów leczniczych o działaniu przeciwgrzybiczym zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zobacz także
Choroba Parkinsona Choroba Parkinsona dotyka w Polsce około 60-70 tys. osób. Z powodu starzenia się społeczeństwa jej częstość będzie rosła.
Padaczka Padaczka jest przewlekłą chorobą mózgu, polegającą na występowaniu powtarzających się napadów padaczkowych.
Łojotok - przyczyny, objawy, leczenie Skłonność do łojotoku jest cechą genetyczną, ale zależy także od wpływu hormonów płciowych. Jest szczególnie nasilony w okresie pokwitania i przekwitania, przy zaburzeniach hormonalnych i zaburzeniach przemiany materii.
Wybrane treści dla Ciebie
Choroby wirusowe skóry Do najczęstszych chorób wirusowych zaliczamy opryszczkę zwykłą, brodawki wirusowe skórne i płciowe, półpasiec, ospę wietrzną oraz mięczaka zakaźnego.
Modzele i nagniotki Nagniotki (zwane odciskami) i modzele są rodzajem pogrubienia naskórka (konkretnie jego warstwy kolczystej i rogowej), które powstają w wyniku długotrwałego działania czynnika mechanicznego. Stanowią one rodzaj odpowiedzi obronnej skóry na powtarzający się ucisk.
Bielactwo nabyte Bielactwo nabyte jest chorobą skóry, w przebiegu której w różnych miejscach na ciele pojawiają się plamy hipopigmentacji, czyli białej, odbarwionej skóry. Granica między plamami a zdrową skórą jest dobrze zaznaczona. Bielactwo nabyte najczęściej pojawia się w drugiej dekadzie życia. Przyczyny i mechanizm powstawania bielactwa nabytego nie są dokładnie wyjaśnione, ale bielactwo może się wiązać z występowaniem chorób autoimmunologicznych (np. chorób tarczycy).