U nas zapłacisz kartą
Skuteczne metody leczenia łuszczycy na twarzy - Co warto stosować?
Domowe sposoby na łuszczycę – 4 sprawdzone i naturalne metody
Łuszczyca skóry głowy jest często chorobą, jaka dotyka nie tylko dorosłych – pojawić się może bowiem nawet… u niemowlaka. Niestety, ale żadna z istniejących metod nie jest w stanie całkowicie jej wyleczyć. Ważne jest jednak, aby kurację przepisaną przez lekarza wzbogacić o niekonwencjonalne, domowe sposoby na łuszczycę. Leczenie domowe pomoże w walce z tą nieprzyjemną przypadłością i pozwoli na zmniejszenie objawów. Czym leczyć łuszczycę? Dowiesz się z poniższego artykułu!
Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z domowymi sposobami.
Leczenie łuszczycy
- poprawę jakości życia pacjenta,
- uzyskanie długotrwałej remisji i kontroli objaw,
- zmniejszenie toksycznego wpływu leków na pacjenta,
- ocenę sposobu leczenia.
Większość pacjentów z łuszczycą zgłasza się do swojego lekarza pierwszego kontaktu, jednak 30% z nich trafia wprost do dermatologa. Pacjent musi wiedzieć, że łuszczyca jest chorobą przewlekłą, nawracającą, ale nie zakaźną i nie złośliwą.
Różne fakty z życia pacjenta mogą wpływać na nasilenie choroby lub jej rezultaty leczenia. Zaleca się wykonywanie ćwiczeń fizycznych, unikanie alkoholu, prawidłowy sposób odżywiania. Pacjenci muszą unikać urazów, zadrapań, otarć skóry. Powinni nauczyć się radzenia ze stresem.
Dostępne metody leczenia łuszczycy
Sposoby leczenia łuszczycy obejmują stosowanie leków miejscowych, fototerapii - włączając fotochemioterapie, oraz wiele leków ogólnych. U około 70% pacjentów z łuszczycą wystarczy leczenie miejscowe. Rozpoczęcie terapii u pacjenta może być długotrwałe i nie doprowadza do wyleczenia, łuszczyca może nawracać.
Pacjentów z łuszczycą zwyczajną o niewielkim nasileniu, można leczyć tylko miejscowo. Lekami pierwszego rzutu są kortykosteroidy i analogii witaminy D3. Preparaty lecznicze są dostępne w postaci kremów, maści, lotionów. Wybór preparatów i rodzaj terapii zależy od preferencji pacjenta jak i miejsca występowania zmian oraz rodzaju łuszczycy.
Zgodnie z klasycznymi podręcznikami zmiany łuszczycowe nie swędzą, ale 60% pacjentów uskarża się na tą dolegliwość. Regularne stosowanie środków zmiękczających może łagodzić świąd, zmniejszać ilość łusek i poprawić przenikanie innych leków miejscowych. Preparaty takie jak kwas salicylowy i mocznik działają podobnie. Kortykosteroidy miejscowe mają silne działanie przeciwzapalne, przeciw proliferacyjne i imunomodulujące. Dotychczas nie poznano dokładnie mechanizmu ich działania.
- zaniki skóry (atrofia),
- bielactwo,
- ścieńczenie skóry,
- szybkie narastanie lub zaostrzenie łuszczycy,
- zamianę łuszczycy stabilnej grudkowej na krostkową,
- masywne zakażenia skóry.
Erytrodermia w przebiegu łuszczycy
Erytrodermia to stan zapalny skóry, który obejmuje prawie całą powierzchnię ciała. Erytrodermia łuszczycowa jest najcięższą postacią łuszczycy. Żywoczerwonym zmianom przypominającym poparzenia towarzyszy przyspieszone bicie serca, ból, intensywny świąd, gorączka. Chorzy powinni być hospitalizowani. Przewlekła, nawracająca erytrodermia może prowadzić do amyloidozy narządów wewnętrznych.
W razie wystąpienia niepokojących zmian należy się zgłosić do dermatologa.
Łuszczyca jest rozpoznawana na podstawie badania klinicznego po stwierdzeniu wykwitów i ognisk charakterystycznych dla łuszczycy w typowej lokalizacji.
Jeśli obraz kliniczny jest niecharakterystycznym lekarz może przeprowadzić badanie dermatoskopowe (nieinwazyjne badanie, które polega na oglądaniu zmian skórnych specjalnym urządzeniem, w powiększeniu oraz z oświetleniem, pozwalającym na uwidocznienie głębszych struktur ocenianej zmiany) lub wykonać biopsję zmiany do oceny histopatologicznej.