U nas zapłacisz kartą
Tajemnice Małych Pęcherzyków na Dłoniach - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
14 chorób, które można rozpoznać po objawach na dłoniach
Okazuje się, że stan naszych rąk jest ściśle powiązany z kondycją całego organizmu.
Czy da się wyczytać przyszłość z dłoni? Na pewno można się z nich dowiedzieć, czy jesteśmy zdrowi.
Wyprysk potnicowy – diagnostyka i leczenie
Różnicowanie odmian wyprysku stanowi trudność wynikającą z niejednorodnych, często sprzecznych definicji. Wyprysk potnicowy rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego oraz wywiadu lekarskiego. Specjalista może również zaproponować przeprowadzenie testów alergicznych w celu ustalenia przyczyny choroby.
Leczenie wyprysku potnicowego polega na miejscowym stosowaniu maści zwalczających dermatozy. Na wyprysk potnicowy dostępne są w aptekach leki sprzedawane bez recepty, np. zawierające metyloprednizolon (aceponian metyloprednizolonu), syntetyczny glikokortykosteroid mający silne oraz długotrwałe działanie przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Dobre efekty daje ekstrakt z propolisu (np. w formie aerozolu, stosowany miejscowo na skórę), a także okłady z trzyprocentowego kwasu bornego (borowego).
Leczenie wyprysku potnicowego najlepiej przeprowadzać pod okiem dermatologa – choroba bardzo często współwystępuje z zakażeniem grzybiczym. Właściwa diagnoza jest kluczowa w celu rozpoczęcia skutecznej terapii. Dermatolog na wyprysk potnicowy może przepisać leki dostępne na receptę (jeśli bez recepty okażą się nieskuteczne) oraz leki przeciwalergiczne. W przypadku współwystępowania zakażenia grzybiczego specjalista zaproponuje ponadto środki przeciwgrzybicze. Może też zalecić stosowanie antybiotyków. Na czas leczenia należy unikać kontaktu z czynnikami mogącymi zaostrzyć objawy choroby.
Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy
Ropne bąble na skórze
Bąble ropne na skórze wskazywać mogą nie tylko na jedną z postaci opryszczki, ale też tzw. czyraczność. Czyraki są objawem gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych.
W przebiegu infekcji w pierwszej kolejności na skórze pojawiają się niezwykle bolesne, czerwone, twarde i zbite guzki. Po kilku dniach pod ich powierzchnią zaczyna się zbierać ropna treść.
W dalszej kolejności dochodzi do samoczynnego pęknięcia zmiany skórnej i rozlania się jej zawartości. Wiąże się to z kolejną porcją doznań bólowych, a dodatkowo należy się liczyć z tym, że w miejscu rozerwania czyraka pozostanie głęboka, widoczna blizna.
Czyraki występują pojedynczo. Mogą się pojawić w każdym niemal miejscu, ale zwłaszcza na plecach, ramionach, pośladkach, klatce piersiowej, szyi. W ostatnim przypadku istnieje ryzyko poważnych powikłań, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych włącznie.
Innym schorzeniem, w przebiegu którego pojawiające się na skórze bąble wypełnione są ropą, jest choroba Duhringa. Jest to skórna postać celiakii, a więc skrajnej postaci nietolerancji glutenu. Mimo zupełnie odrębnej etiologii, zmiany skórne przypominają te, które pojawiają się u pacjentów chorych na opryszczkę.
Różni się jednak ich lokalizacja. W tym przypadku ropnie pojawiają się w takich miejscach, jak:
- kolana i łokcie,
- pośladki i lędźwie,
- okolice łopatek,
- twarz i owłosiona skóra głowy.
Przyczyny pęcherzy skórnych
- urazy tj. otarcia, ucisk, oparzenie termiczne i chemiczne, poparzenie słoneczne, ugryzienie insekta, zwykle o średnicy ponad 5mm
- opryszczka zwykła (zimno, febra) występuje zwykle na wardze lub w jej pobliżu, pęcherzyki mnogie o średnicy poniżej 5mm, ich pojawienie się poprzedza drętwienie oraz bolesność skóry
- półpasiec, na ogół pęcherzyki do 5mm średnicy, zawsze znajdujące się po jednej stronie ciała i rozprzestrzeniające na kształt opaski na tułowiu lub wzdłuż kończyny
- choroby wirusowe wieku dziecięcego tj. ospa wietrzna
- wyprysk pęcherzowy, pęcherze o różnej wielkości, mogą być bolesne, najczęściej pojawiają się na dłoniach oraz podeszwach stóp
- autoimmunologiczne choroby skóry (pęcherzyca, pemfigoid), liczne, różnej wielkości, wiotkie i pękające pęcherze, pozostawiające bolesne owrzodzenia
- opryszczkowe zapalenie skóry
- atopowe zapalenie skóry (egzema)
- zapalenie tkanki podskórnej
- alergiczne zapalenie naczyń
- świerzb, drobne pęcherzyki
- liszajec pęcherzowy (zakażenie skóry)
- rumień wielopostaciowy, symetryczne plamy z centralnie położonym pęcherzem
- porfiria (choroba metaboliczna)
- pęcherzowe oddzielanie naskórka (choroba genetyczna)
- mięczak zakaźny
- uboczny objaw przyjmowanych leków
Pęcherze, które powstały w wyniku oparzenia chronią leżące głębiej tkanki przed działaniem wysokiej temperatury i zmniejszają ryzyko wtórnej infekcji.
Pęcherze wywołane przez zakażenie mogą obfitować w bakterie i wirusy, dlatego nie powinny być dotykane, aby nie rozprzestrzeniać infekcji.
Pojawienie się pęcherzy na stopach lub na dłoniach w skutek tarcia to oczywisty sygnał do zmniejszenia aktywności albo założenia wygodniejszych butów. Dotyczy to najczęściej początkujących biegaczy, tenisistów lub rowerzystów.
