U nas zapłacisz kartą
Tajemnice Małych Pęcherzyków na Dłoniach - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Bąble na skórze z płynem surowiczym
Obejmuje skórę i błony śluzowe. Powodowana jest pojawieniem się w układzie krążenia oraz w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka nieprawidłowych przeciwciał, skierowanych przeciwko białkom tzw. desmogleiny (Dsg 1 i Dsg3). Wyróżnia się kilka postaci pęcherzycy, z których najcięższą jest „zwykła”.
W jej przebiegu występują kolejno po sobie takie objawy, jak:
- nadżerka w obrębie błon śluzowych jamy ustnej, z czasem coraz bardziej bolesna,
- ekspansja nadżerki na błony śluzowe krtani, spojówek, narządów płciowych, odbytu,
- wystąpienie dużych i bolesnych bąbli na ciele, wypełnionych surowicą, z tendencją do samoistnego pękania,
- powstawanie sączących nadżerek na skórze, w miejscu rozerwanych pęcherzy,
- narastające pieczenie i świąd,
Tego typu zmiany skórne rozlewają się na coraz większej powierzchni, mogą obejmować też twarz i owłosioną skórę głowy.
Bąble na skórze jak po oparzeniu
Najczęstszą przyczyną powstawania bąbli na skórze są oparzenia. Do oparzenia może dojść w wyniku kontaktu skóry z wysoką temperaturą, promieniowaniem lub substancją żrącą. Bąble powstałe na skórze w skutek oparzenia, zazwyczaj są wypełnione płynem surowiczym, który ma na celu ochronę organizmu przed rożnymi zakażeniami. Z tego powodu nie należy ich przebijać.
Często oparzenia powstają przy gotowaniu, a jeśli czynność ta powtarzana jest przez nas codziennie - trudno o to, by bąble szybko i sprawnie się wygoiły. Zazwyczaj ich leczenie na dłoniach może trwać do ok. 2. a nawet 3. tygodni.
Bąble po oparzeniu różnią się wyglądem w zależności od tego, jaki czynnik je spowodował. Zazwyczaj takie bąble mają kilka milimetrów średnicy.
Domowe sposoby na pęcherze
Leczenie pęcherzy skórnych
Nie wolno usuwać pęcherza, należy poczekać, aż sam zniknie. Jeśli pęknie, trzeba założyć jałowy opatrunek i starannie dbać o jego higienę, aby nie dopuścić do zakażenia rany.
Jednak są eksperci, którzy warunkują samodzielne przekłucie pęcherza od jego wielkości. Dla większości osób pozostawienie nabrzmiałego pęcherza jest mało praktyczne, dlatego część specjalistów doradza, aby nakłuwać duże pęcherze powodujące ból, a nie przebijać małych i bezbolesnych.
Nakłucie dużego pęcherza w obciążonym miejscu jest po prostu konieczne. Poza tym pęcherz wcześniej czy później samoistnie pęknie, dlatego lepiej zrobić to zawczasu w możliwie higienicznych warunkach.
Filcowa ochrona. Aby ochronić bolesny pęcherz bez jego nakłuwania należy osłonić go kawałkiem filcu z wyciętym pośrodku okienkiem – środkowa część nad pęcherzem powinna pozostać otwarta. Reszta filcu chroni przed dodatkowymi urazami i tarciem podczas codziennych czynności. Jeśli skóra jest czysta i sucha, taki opatrunek nie powinien przeszkadzać.
Sterylizowanie przyrządów. Przed nakłuciem lub nacięciem pęcherza, w pierwszej kolejności należy obmyć jego i sąsiadującą skórę, a następnie wysterylizowaną igłą, szpilką lub żyletką zrobić mały otwór wystarczający do usunięcia płynu.
Najlepiej sterylizować alkoholem lub ogniem. Wybrany przyrząd trzyma się w płomieniu zapałki, aż rozżarzy się do czerwoności (przed nakłuciem trzeba poczekać aż wystygnie).
Nie wolno usuwać skórki pokrywającej pęcherz, co jest największym i najczęstszym błędem. Odwarstwiony naskórek pokrywający pęcherz tworzy naturalny opatrunek ochronny. Jeśli się go usunie, odkryte dno pęcherza zaczerwieni się i zacznie boleć. Tymczasem pozostawiona warstwa naskórka szybko twardnieje i sama odpada, co znacznie skraca okres gojenia.
Antybiotyki stosowane miejscowo skutecznie niszczą bakterie, problem w tym, że także zdrowe komórki.