U nas zapłacisz kartą
Jakie Są Przyczyny Pryszczy w Okolicach Węzłów Chłonnych?
Powiększone węzły chłonne – najczęstsze przyczyny
Gdy w obrębie węzłów chłonnych dochodzi do zwiększenia liczby limfocytów lub napłynięcia do nich innych komórek, obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych lub zmiany ich konsystencji, czyli limfadenopatię.
Za powiększony węzeł chłonny u dorosłego uznaje się taki, którego średnica przekracza 1 cm. Większy zakres tolerancji przyjmuje się dla węzłów pachwinowych oraz umiejscowionych w jamie brzusznej – ich wymiar podłużny nie powinien przekraczać 1,5 cm. W przypadku węzłów łokciowych wymiar ten powinien wynosić mniej niż 0,5 cm. Natomiast obecność jakiegokolwiek węzła chłonnego w okolicy nadobojczykowej będzie nieprawidłowością wymagającą pilnej diagnostyki.
Jeśli powiększone są węzły w jednej lokalizacji, mówimy o limfadenopatii zlokalizowanej, jeśli zaś powiększone są węzły w różnych regionach, wówczas mówimy o limfadenopatii uogólnionej.
Limfadenopatia, w zależności od czasu trwania, może być procesem: ostrym (ustępującym w ciągu 3 tygodni), podostrym (trwającym 3-6 tygodni) lub przewlekłym (jeżeli utrzymuje się ponad 6 tygodni).
Powiększenie węzłów chłonnych jest częstym objawem, w przeważającej większości przypadków spowodowane jest aktywną infekcją. Po ustąpieniu objawów infekcji węzły chłonne samoistnie wracają do prawidłowych rozmiarów. Powiększone węzły chłonne w trakcie infekcji są bolesne, często skóra nad nimi jest również obrzęknięta i zaczerwieniona. Najczęściej powiększeniu ulegają węzły zlokalizowane w okolicy zakażenia – węzły chłonne szyjne przy zapaleniu gardła, węzły za uszami przy zapaleniu ucha, itp.
Na szyi znajdują się bardzo liczne węzły chłonne, podzielone na kilka grup. Zbierają one chłonkę z głowy, jamy ustnej, ale także klatki piersiowej i kończyn górnych. Węzły chłonne pachowe są miejscem spływu chłonki z kończyny górnej i gruczołów piersiowych. Węzły chłonne pachwinowe zbierają chłonkę z kończyn dolnych, okolic pachwin, narządów płciowych, a także narządów miednicy małej.
Co robić w przypadku rozpoznania u siebie limfadenopatii i kiedy zgłosić się do lekarza?
Przede wszystkim nie należy wyciągać pochopnych wniosków na podstawie opisanych powyżej objawów. Limfadenopatia najczęściej świadczy o infekcjach, zwłaszcza gdy węzły chłonne są tkliwe i przesuwalne pod skórą. Najważniejsze aby po przebytym zakażeniu wracały do pierwotnego rozmiaru i nie były w ogóle wyczuwalne.
Jednakże jeśli powiększenie węzłów chłonnych utrzymuje się dłużej niż dwa tygodnie, to jest to wystarczający powód, aby zaczerpnąć porady odpowiedniego specjalisty, np. lekarza rodzinnego lub internisty.
W razie wszelkich wątpliwości zachęcamy do rezerwacji wizyty online u lekarza rodzinnego na haloDoctor.pl. W czasie wizyty jest możliwość wystawienia recepty online, e-Skierowania i L4 online.
Powiększone węzły chłonne - lokalizacja, przyczyny, badania, leczenie
lek. Monika Karlikowska-Skwarnik
1. Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
2. Network of Immunity in Infection, Malignancy and Autoimmunity (NIIMA), Universal Scientific Education and Research Network (USERN), Wrocław
Niniejszy artykuł poświęcono tematyce powiększonych węzłów chłonnych, określanych w terminologii medycznej mianem limfadenopatii. Problem widocznych lub stwierdzanych w badaniu lekarskim węzłów chłonnych na szyi czy pod pachą zdarza się często. Najczęściej przyczyna powiększenia węzłów chłonnych jest przemijająca i łagodna, jednak w każdym wypadku wskazana jest staranna ocena danych z wywiadu i badanie pacjenta w celu wykluczenia rzadkich lub poważnych przyczyn limfadenopatii.
Powiększenie węzłów chłonnych (limfadenopatia) - najczęstsze przyczyny
Powiększenie węzłów chłonnych zdarza się bardzo często i w przeważającej większości przypadków jest objawem łagodnych infekcji, np. dróg oddechowych. Należy jednak starannie obserwować zmienione węzły chłonne, a w razie ich powiększania lub niepokojących zmian udać się do lekarza.
Podstawowy podział uwzględniający przyczyny powiększonych węzłów chłonnych dzieli je na infekcyjne i nieinfekcyjne. Choroby infekcyjne zwykle skutkują powiększeniem węzłów chłonnych leżących najbliżej okolicy zajętej chorobą, zmiany są często bolesne, z towarzyszącym obrzękiem lub zaczerwienieniem skóry w okolicy węzłów.
- zakażenia bakteryjne: angina, szkarlatyna, gruźlica, kiła, zakażenia skóry i tkanki podskórnej gronkowcem, próchnica zębów, jersinioza, promienica
- zakażenia wirusowe: odra, różyczka, mononukleoza zakaźna, zakażenie wirusem cytomegalii, HIV/AIDS, opryszczka, ospa wietrzna, półpasiec, wirusowe zapalenie wątroby
- choroby odzwierzęce: choroba kociego pazura (bartonelloza), tularemia, toksoplazmoza, riketsjoza
- zakażenia grzybicze, np. histoplazmoza, kokcydioidomykoza, blastomykoza.
- choroby autoimmunologiczne, np. reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, zapalenie skórno-mięśniowe itd.
- nowotwory, głównie białaczki, chłoniaki, przerzuty nowotworowe
- nadwrażliwość na niektóre leki
- choroby metaboliczne/spichrzeniowe, np. chorobę Gauchera, Niemanna-Picka, Fabry'ego
- sarkoidozę
- chorobę Kawasakiego
- histiocytozę z komórek Langerhansa
- chorobę Castlemana.
Węzły chłonne to małe struktury zlokalizowane w całym ciele - powiększone węzły chłonne
Węzły chłonne to niewielkie struktury zlokalizowane w całym ciele. Nie są one widoczne gołym okiem, ale odgrywają kluczową rolę w filtrowaniu obcych cząstek i pomagają wzmocnić układ odpornościowy.
Węzły chłonne można znaleźć
- Pod pachami (pachowe) lub w pachwinach (pachwinowe), gdzie odprowadzają limfę z tej części ciała z powrotem do naczyń krwionośnych.
- Pod fałdami skórnymi, takimi jak te na szyi, pod pachami lub w pachwinach - działają one jak filtry dla zarazków przedostających się przez skaleczenia lub rany, dzięki czemu nie docierają one do innych części tkanek ciała, gdzie mogą powodować infekcje, jeśli nie są leczone antybiotykami przez zbyt długi czas!
