U nas zapłacisz kartą
Radzimy, jak pozbyć się piekących plam na skórze
Czerwone plamki na ciele u dziecka
Powyższe sytuacje mogą dotyczyć także niemowlaków i starszych dzieci. Jednak najczęściej za czerwone plamy na całym ciele dziecka odpowiadają choroby zakaźne i pasożytnicze.
Wśród najliczniej zdarzających się w tym kontekście schorzeń zakaźnych należy wymienić:
- różyczkę (te krostki zlewają się niemal ze sobą, w pierwszym etapie pojawiają się za uszami, później na całym ciele, do tego dołączają powiększone węzły chłonne oraz umiarkowana gorączka),
- odrę (początkowo plamki są jasne, w zaawansowanej postaci przechodzą w ognistoczerwone, dodatkowym objawem jest tutaj wysoka gorączka),
- szkarlatynę(w tym przypadku czerwone kropeczki występują na brzuchu i klatce piersiowej, znikają same po kilku dniach, rzadko kiedy swędzą, ponadto obserwuje się m.in. silny ból gardła, gorączkę, wymioty).
Pojedyncze czerwone plamki u dziecka można także wiązać z reakcją uczuleniową np. na jakiś lek, produkt spożywczy, kosmetyk, proszek do prania, płyn do płukania tkanin, czy inny detergent.
Dzieci narażone są również na pieluszkowe zapalenie skóry. Objawia się ono czerwonymi bolącymi i swędzącymi plamkami na pupie niemowlaka. Konieczna jest wtedy zmiana pieluch z jednorazowych na bawełniane.
Zaczerwienienia na twarzy z krostkami mogą być natomiast potówkami, których przyczyną jest przegrzanie dziecka.
Każdorazowo, kiedy pojawią się jakiekolwiek podejrzane zmiany na ciele należy poradzić się pediatry.
Rodzaje plam skórnych
Plamy skórne możemy podzielić na kilka rodzajów, w zależności od przyczyn ich powstawania.
Leczenie plam skórnych zależy przede wszystkim od ich rodzaju oraz przyczyny. W przypadku plam polekowych zazwyczaj wystarczy odstawienie leku wywołującego zmiany skórne. Czasami konieczne okazuje się zastosowanie leków antyhistaminowych i sterydowych. Plamy soczewicowate można leczyć przy użyciu środków wybielających, krioterapii oraz preparatów miejscowych zawierających witaminę A. Należy jednak pamiętać o konieczności stosowania kremów z filtrem UV, które najlepiej chronią przed powstawaniem zmian posłonecznych na skórze.
Czy wiesz że: istnieją również plamy wrodzone? Należy do nich na przykład naczyniak płaski.
Plamy w przebiegu zaburzeń hormonalnych ustępują zazwyczaj po wyrównaniu poziomu hormonów. W tym celu powinniśmy udać się do lekarza endokrynologa. W leczeniu miejscowym można zastosować środki złuszczające, na przykład maść perhydrolową 30%, którą wykorzystuje się także w leczeniu piegów. Leczenie plam bielaczych polega na stosowaniu fototerapii oraz fotochemioterapii (w tym przypadku stosuje się specjalne substancje fotouczulające – psoraleny, w skojarzeniu z promieniowaniem UVA). W leczeniu miejscowym znajdują także zastosowanie sterydy oraz leki immunosupresyjne, czyli hamujące odpowiedź naszego układu odpornościowego, takie jak takrolimus lub pimekrolimus.
Zapamiętaj: Plamy skórne to nie tylko problem natury estetycznej, mogą być manifestacją różnych chorób.
Znamiona płaskie, które należą do plam barwnikowych, należy bacznie monitorować, ponieważ mogą być punktem wyjścia nowotworów. Co jakiś czas należy kontrolować swoje znamiona barwnikowe – najlepiej u lekarza dermatologa. Jeśli nasze znamię wzbudzi niepokój u dermatologa, to z pewnością zdecyduje on o usunięciu takiej zmiany i poddaniu jej badaniu histopatologicznemu.
Plamy skórne - co mogą oznaczać
Niegroźne przebarwienia na ciele
Niektóre przebarwienia na skórze powstają w wyniku niewielkich podrażnień, uczulenia lub po prostu nierównomiernego opalenia. Plamki na tułowiu bywają też oznaką normalnych zmian hormonalnych np. po urodzeniu dziecka. Takie przypadki należy obserwować, żeby wykluczyć poważne choroby, ale nie trzeba panikować. Można porównać zdjęcia w internecie lub w encyklopedii medycznej z tym co widzimy na skórze.
Brązowe kropki na ciele często są po prostu formą piegów. Czasami obejmują nieco większy obszar, przypominając niewielkie plamki. Piegi od poważniejszych plam odróżnia kolor. Zwykle są jasnobrązowe. Pojawiają się podczas wystawienia ciała na słońce. Warto pamiętać, że osoby ze skłonnością do piegów mają delikatniejszą skórę i powinny unikać zbyt długiej ekspozycji na światło słoneczne.
Ciemne plamki u starszych osób też należą do naturalnych przebarwień w tym wieku. Zwykle skóra seniorów jest cieńsza i jaśniejsza od skóry młodych, ale mogą się na niej pojawić różnego rodzaju odbarwienia. Tak jak w przypadku osób z jasną cerą należy unikać gwałtownych zmian temperatury, wysuszenia i długotrwałego opalania.
Plamy na skórze jako oznaka poważniejszych chorób
Czasami skóra mówi nam, że z całym naszym organizmem jest coś nie tak. Najprędzej zauważymy to obserwując cerę. Cera osób z zaburzeniami metabolicznymi nie wygląda zdrowo. Plamy na skórze, szczególnie jasne lub czerwone krostki, mogą oznaczać niedobór pewnych składników w diecie. Powodem do niepokoju powinny być fioletowe lub sine przebarwienia. Często oznaczają one, że coś jest nie tak z naszym krążeniem. Są to wybroczyny, wynikające z nieszczelności lub kruchości ścianek naczyń krwionośnych.
Czerwone plamy na nogach mogą być objawem poważnego zakażenia lub stanu zapalnego naczyń krwionośnych, bywają też wynikiem zmian nowotworowych. Z takimi objawami można się zgłosić do dermatologa, ale lekarz ogólny też powinien nas pokierować dalej. Jeżeli macie wątpliwości czy przebarwienia, które widzicie już kwalifikują się jako objaw choroby zakaźnej, autoimmunologicznej, czy są całkiem niegroźne, to wstępnie wykluczymy niektóre choroby patrząc na zdjęcia w internecie. Poniżej znajduje się tabela porównująca wybrane rodzaje plam i potencjalnie związane z nimi choroby.
Czym są czerwone plamy na skórze, co oznaczają i jak je leczyć?
Czerwone plamy na skórze pojawiają się zwykle, kiedy organizm ma kontakt z alergenem. Występują w różnych miejscach, np. na brzuchu, na twarzy, na dłoniach lub na nogach. Nierzadko jednak zaczerwienienie na skórze ma związek z różnymi chorobami. Czerwonych plam można pozbyć się, uwzględniając ich przyczynę, a także objawy dodatkowe, takie jak swędzenie skóry, podrażnienie czy przesuszenie. Sprawdź, czym są czerwone plamy na skórze, jakie przyczyny możemy wyróżnić i jak je leczyć!
Czerwone plamy na skórze są przypadłością, na którą powinniśmy zwrócić szczególną uwagę. Warto rozważyć, czy wywołała je alergia, a może jednak infekcja. Nie da się ukryć, że istnieje wiele typów plam. Na ciele możemy zobaczyć proste kropki, czerwone wybroczyny lub poważne zaczerwienienia świadczące o ospie czy atopowym zapaleniu skóry.
Leczenie białych plam na skórze
Leczenie białych plam na skórze zależne jest od etiopatogenezy zaburzenia oraz skali problemu, które ocenić może najlepiej dermatolog.
W przypadku bielactwa, stosuje się:
- Glikokortykosteroidy - silne środki przeciwzapalne o działaniu miejscowym, będące lekami pierwszego rzutu w przypadku występowania niewielkich ognisk hipopigmentacji, przy dłuższym stosowaniu mogą powodować niebezpieczne skutki uboczne,
- Inhibitory kalcyneuryny(takrolimus, pimekrolimus), czyli leki immunomodulujące, tłumiące reakcje zapalne. Zalecane w sytuacji, gdy przebarwienia znajdują się w miejscach wrażliwych (twarz, szyja).
- Fototerapia UVB metoda często łączona z farmakoterapią. Leczenie światłem stymuluje melanocyty znajdujące się w korzeniach włosów do wzrostu, a następnie migracji w kierunku naskórka.
- Fototerapia PUVA wykorzystuje promieniowania UVA w połączeniu z substancjami foto-toksycznymi, takimi jak 8-metoksypsoralen czy 5-metoksypsoralen. Metoda ta jest powszechna przed laty, dziś stosowana coraz rzadzie.
- Laseroterapia - do stymulacji melanocytów używane są takie urządzenia, jak laser excimerowy lub helowo-neonowy.
- Leczenie chirurgiczne jest wykorzystywane w leczeniu tzw. bielactwa segmentowego o utrwalonym przebiegu. Operacje polegają na wykonaniu przeszczepów naskórka, zawiesiny żywych komórek lub wyhodowanych melanocytów.
Leczenie grzybicy wymaga zastosowania środków o działaniu miejscowym, a niekiedy także ogólnoustrojowym.
Należą do nich:
- preparaty grzybobójcze, pochodne imidazolu - ketonazol, itrakonazol, flukonazol, klotrimazol, biofonazol,
- leki z grupy alliloamin, takie jak terbinafina i naftina,
- antybiotyki grzybobójcze - gryzeofulwina, nystatyna.
