Czy egzema jest zaraźliwa? Mit czy prawda
Wyprysk atopowy – gdzie występuje egzema i czy można się nią zarazić?
Zmiany skórne świadczące o egzemie mogą występować w praktycznie każdym miejscu na ciele. Zwykle jednak jednak rozpoznawana jest egzema na rękach, twarzy, stopach, pod pachami i na głowie. Popularną odmianą egzemy jest egzema dłoni, będąca chorobą zawodową (tzw. wyprysk zawodowy), która dotyka osoby mające w pracy kontakt z substancjami drażniącymi. Często diagnozowana jest też egzema u dzieci, w tym u niemowląt.
Egzema, choć zwykle mija z wiekiem, niekiedy powraca do końca życia. Jest bowiem schorzeniem przewlekłym, co oznacza, że problemy skórne mogą się nasilać i wyciszać na przestrzeni lat.
Objawy egzemy skórnej są łatwo zauważalne i mogą budzić spory dyskomfort. Na szczęście jednak, wyprysk atopowy jest chorobą niezakaźną. Nie można się nią więc zarazić od drugiej osoby poprzez bezpośredni kontakt (np. podanie dłoni) bądź korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręcznika lub pościeli).
Definicja i rodzaje egzemy
Egzema, zwłaszcza atopowe zapalenie skóry, jest stanem, który ma głębokie podłoże genetyczne i środowiskowe. Co to egzema? Jest to pytanie, na które odpowiedź wymaga zrozumienia różnorodności tego stanu.
- Atopowe zapalenie skóry jest najczęstszą formą egzemy. Charakteryzuje się chronicznymi, swędzącymi wysypkami, które mogą występować na różnych częściach ciała, w tym na twarzy, rękach, nogach i w zgięciach łokci oraz kolan. Warto podkreślić, że czy atopowe zapalenie skóry jest zaraźliwe? Odpowiedź jest kategoryczne nie. Jest to zaburzenie związane z barierą skórną i reakcją immunologiczną, a nie choroba zakaźna.
- Kontaktowa egzema to reakcja zapalna skóry na kontakt z określonym alergenem lub drażniącym substancją. Może to być metal (np. nikiel), lateks, kosmetyki lub detergenty. Chociaż objawy są podobne do innych form egzemy, to przyczyna jest związana z zewnętrznym czynnikiem.
- Egzema potnicowa (wyprysk potnicowy) manifestuje się pęcherzami na dłoniach i stopach, które są swędzące i mogą pękać, powodując ból. Jest to szczególnie frustrująca forma egzemy, która może utrudniać codzienne czynności.
- Łojotokowe zapalenie skóry często wpływa na obszary skóry bogate w gruczoły łojowe, takie jak skalp, twarz i górna część klatki piersiowej. Charakteryzuje się czerwoną, łuszczącą się skórą, która może wyglądać na tłustą.
Egzema czy jest zaraźliwa? Niezależnie od typu, egzema nie jest stanem zaraźliwym. Rozumienie różnorodności egzemy i jej przyczyn jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i leczenia tego stanu. Edukacja na temat egzemy jest istotna, aby zmniejszyć stygmatyzację i poprawić jakość życia osób zmagających się z tym schorzeniem.
Przyczyny wystąpienia egzemy
Powierzchowne zapalenie skóry może pojawić się w związku z działaniem czynników drażniących na skórę lub z powodu nadwrażliwości organizmu ( reakcji alergicznej ). Wyprysk nie ma nigdy charakteru infekcyjnego tzn. nie wywołują go bakterie czy wirusy, w związku z czym nie jest możliwe zarażenie się przez kontakt z chorą osobą. W świetle ostatnich badań naukowcy odkryli jednak, że niektóre mikroorganizmy np. grzyby mogą zwiększać predyspozycję do wystąpienia egzemy.
Jakie wyróżniamy postaci egzemy?
Najczęstszą postacią egzemy (5-10% wszystkich przypadków) jest alergiczny wyprysk kontaktowy . Niektóre substancje - przede wszystkim metale, po kontakcie ze skórą nabierają właściwości immunogennych (zdolne są do aktywacji układu odpornościowego). Każdy kolejny kontakt z alergenem sprawia, że organizm broni się przed czynnikiem, który uznaje za szkodliwy i wywołuje zmiany skórne w miejscu kontaktu. Najpopularniejszymi alergenami kontaktowymi są: chrom (zawarty w barwnikach, olejach przemysłowych, proszkach do prania), nikiel (składnik armatur łazienkowych, guzików, biżuterii), kobalt oraz składniki kosmetyków (perfum, produktów do makijażu, mydła).
Wyprysk kontaktowy z podrażnienia to typ egzemy, który nie ma podłoża alergicznego, a reakcja zapalna skóry wywołana jest przez substancje drażniące (przede wszystkim detergenty, środki piorące, żrące substancje). Uszkodzenie naturalnej bariery skóry powoduje, że czynniki drażniące łatwiej wnikają wgłąb naskórka i stymulują uwalnianie czynników zapalnych z komórek, tym samym prowadząc do wystąpienia zmian skórnych. Najbardziej narażone są osoby mające długotrwały kontakt z wodą np. fryzjerki, praczki, pracownicy ochrony zdrowia wielokrotnie dezynfekujący ręce, osoby mające z natury suchą skórę, cierpiący na atopowe zapalenie skóry, rybią łuskę czy łuszczycę. Bardziej narażone są także małe dzieci korzystające z pieluszek - wyprysk pieluszkowy . Nasilenie objawów wyprysku zależy tu od czasu trwania ekspozycji na czynnik drażniący oraz jego stężenie. Dolegliwości zmniejszają się po ustaniu działania czynnika.
Egzema – możliwość dziedziczenia choroby
Wątpliwości może budzić też fakt, że egzemę diagnozuje się często wśród członków rodziny. Choroba w ich przypadku nie wynika jednak z wzajemnego zarażania, a z genetycznych predyspozycji do schorzenia. Wykazano, że w przypadku, gdy jeden z rodziców jest dotknięty chorobą, szansa zachorowania przez dziecko wynosi aż 50%. Dziedziczonej egzemie towarzyszą wtedy zwykle również inne zaburzenia alergiczne, takie jak astma, katar sienny czy alergiczny nieżyt nosa.
Egzema jest problemem, z którym boryka się znaczna część populacji. W zależności od przyczyny choroby, wyróżniamy jej dwa rodzaje. Są to egzema:
- egzogenna – wywołana przez działanie czynnika zewnętrznego, na który dana osoba jest wrażliwa. Do zewnętrznych czynników wywołujących egzemę zaliczane są przede wszystkim alergeny pokarmowe i wziewne oraz środki bezpośrednio drażniące skórę, zawarte w kosmetykach, detergentach, odzieży czy biżuterii. Do powstania egzemy przyczynia się również stres, zła dieta, a nawet zanieczyszczenia środowiska.
- endogenna – spowodowana czynnikami wewnętrznymi, w tym nieprawidłową odpowiedzią układu immunologicznego na kontakt z daną substancją.

Egzema - przyczyny, objawy, leczenie
Egzema (inaczej wyprysk) nie jest konkretną jednostką chorobową, a grupą schorzeń dermatologicznych o zróżnicowanej etiologii , których główną cechą jest pojawienie się stanu zapalnego powierzchownych warstw skóry - naskórka i warstwy brodawkowatej. Zmiany skórne przybierają postać rumieniowo-grudkowo-pęcherzykowych wykwitów , którym towarzyszy świąd i łuszczenie skóry.
Przyczyny choroby nie są do końca poznane, jednak podejrzewa się m.in. podłoże genetyczne (np. mutacja genu odpowiedzialnego za wytwarzanie filagryny - białka tworzącego barierę ochronną skóry).
Objawy mogą wystąpić w każdym wieku, najczęściej po zadziałaniu tzw. czynnika spustowego np. ostrej infekcji, stresu, urazu. Choroba ma charakter nawracający i postępujący, trudno poddaje się leczeniu.
Leczenie polega na stosowaniu maści przeciwzapalnych w aktywnym stadium choroby, odpowiedniej pielęgnacji skóry oraz unikaniu czynników wyzwalających.
e-Recepta Express
Do 1 godziny roboczej* Antykoncepcja stała, leki stałe, przedłużenie terapii w chorobach przewlekłych, leki na potencję.
Antykoncepcja awaryjna
Do 1 godziny roboczej* Tabletka 'po', tabletka dzień po, tabletka do 72h, pigułka po.