U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i Leczenie Pryszcza w Okolicy Oka
Pryszcze – Grudki
Jak wyglądają grudki?
Jak sama nazwa wskazuje ten rodzaj pryszczy wygląda, jak grudki na skórze. Mogą być one mniej lub bardziej zaczerwienione, a ich cechą charakterystyczną jest to, że nie widać „rdzenia” wyprysku tzn. ani charakterystycznej białej głowy czy ropy, ani czarnej kropki charakterystycznej dla zaskórników.
Jeśli spojrzysz na zdjęcie ilustrujące artykuł to na pierwszy rzut oka wydaje się, że na czole tego nastolatka są właśnie grudki i gdyby po bliższych oględzinach okazało się, że nigdzie nie widać prześwitów ropy (białych główek) lub charakterystycznych czarnych kropek to należałoby uznać, że ten chłopiec ma właśnie trądzik grudkowy.
Jak powstają grudki?
Grudki są efektem istnienia większych przerw w ścianach porów skóry (mieszków włosowych). Przerwy te mogą wypełnić się zanieczyszczeniami (toksynami, resztkami obumarłych komórek) i łojem. W ten sposób w skórze tworzy się zgrubienie w postaci grudki, tym większej i boleśniejszej im intensywniejszy jest stan zapalny wskutek intensywności pracy bakterii.
Grudka może się łatwo utworzyć na skutek np. wyciskania zaskórników. Wtedy tworzy się przerwa, którą wypełniają ww. substancje.
Grudka może się rozwinąć w krostę (pojawi się na niej charakterystyczne białawe zwieńczenie) lub może samoistnie zniknąć.
Jak postępować z grudkami?
Absolutnie i pod żadnym pozorem nie należy ich wyciskać, bo wyciskając „otwieramy” kolejne kanały do zbierania się różnych paskudztw, z których grudki powstają. One powinny same dość łatwo i szybko zniknąć.
Proces zaniku może wspomóc przemywanie preparatami o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym. Płyny przeciwtrądzikowe powinny wystarczyć.
Jeśli grudki tworzą się często i jest ich dużo, można wspomóc kurację tabletkami >>> tu więcej o polecanych tabletkach.
Przy pojedynczych grudkach polecam smarowanie odrobiną olejku z drzewa herbacianego. Naprawdę ociupiną. Olejek genialnie niszczy bakterie i grudka może nawet nie mieć szans, by się rozwinąć.
Co robić w razie wystąpienie objawów?
Pojawienie się guzków spojówki powinno skłonić do wizyty u specjalisty, który określi charakter zmiany i ustali najkorzystniejszy sposób postępowania.
Lekarz stawia diagnozę na podstawie powiększonego obrazu w biomikroskopie (lampie szczelinowej, zob. Badanie w lampie szczelinowej [biomikroskopia]), pomocna może być też ultrabiomikroskopia (UBM, zob. Ultrabiomikroskopia). Część guzów ma charakterystyczny wygląd i diagnozę można postawić z dużą dozą prawdopodobieństwa.
W niektórych przypadkach rozpoznanie możliwe jest dopiero po wycięciu zmiany i badaniu histopatologicznym. Biopsja diagnostyczna polega na pobraniu jedynie fragmentu guza do badania i pozwala rozstrzygnąć, czy zmiana ma charakter łagodny czy złośliwy. Biopsja z całkowitym wycięciem zmiany daje odpowiedź na pytanie o charakter guza i jednocześnie zapewnia jego usunięcie.
Opryszczka narządu wzroku – przyczyny
Pomimo że wirus opryszczki kojarzy nam się ze zmianami wargowymi może on także zaatakować spojówkę i rogówkę oka, co w przypadkach zaniedbanych często nawracających epizodów może być przyczyną bliznowacenia rogówki a nawet utraty wzroku. Ta postać choroby wymaga bezwzględnego udania się do okulisty.
Wirus może zaatakować zarówno dorosłych, jak i dzieci. Do zarażenia dochodzi w bardzo prosty sposób dlatego wirus opryszczki jest bardzo rozpowszechniony. Źródłem zakażenia jest chory lub zakażony bezobjawowo człowiek.
Opryszczkowe zakażenie narządu wzroku wywoływane jest głównie przez typ 1 wirusa (HSV-1). Wykwity opryszczkowe zlokalizowane są na spojówce, obejmują rogówkę, rzadziej natomiast umiejscowione są na powiekach. Wirus w okolicę oczu najczęściej dostaje na drodze autoinokulacji, tj. samozakażenia poprzez przeniesienie go na rękach z innych okolic ciała, na których znajdują się wykwity opryszczkowe.
Niestety w wielu przypadkach wirus wywołuje zapalenie spojówek, które często ulega przeniesieniu na rogówkę. Pacjenci zgłaszają ból, światłowstręt i niewielką ilość wodnistej wydzieliny. Nawracające i częste zakażenia rogówki wywołują owrzodzenia penetrujące do jej zrębu i powikłane są powstawaniem blizn. Czym to skutkuje? Otóż w zakażonej rogówce dochodzi do reakcji immunologicznej prowadzącej do nagromadzenia limfocytów i neutrofili. W konsekwencji powstają trwałe zmętnienia, które upośledzają widzenie.
Możliwe jest także zainfekowanie wirusem który w konsekwencji będzie skutkował powikłaniami zespołu suchego oka. Po infekcji wirus jest wydalany we łzach, które mogą być przyczyną zakażenia u innych.
Jakie są sposoby leczenia?
Pierwotna torbiel (cysta) spojówki (nabłonkowa torbiel wtrętowa), jeśli jest drobna i umiejscowiona w dolnym załamku, nie wymaga interwencji chirurga. W przypadku większych torbieli zazwyczaj konieczne jest ich całkowite wycięcie lub marsupializacja (wszycie ścian nieusuwalnej torbieli w spojówkę).
Wiele brodawczaków ustępuje samoistnie w ciągu miesięcy bądź lat i wówczas nie wymagają leczenia. Jeśli brodawczak jest uszypułowany, mały, nie szpeci i jest akceptowany kosmetycznie, można go pozostawić do obserwacji. W przypadku decyzji o wycięciu chirurgicznym należy pamiętać, że musi być ono całkowite, ponieważ częściowe czy niecałkowite wycięcie powoduje często pobudzenie wzrostu brodawczaka i znacznie pogarsza kosmetyczny wynik końcowy. W leczeniu można stosować także mrożenie (krioterapię) albo łączyć wycięcie z krioterapią czy też ze stosowaniem leku cytostatycznego – mitomycyny C lub interferonu A. Niestety, częste są nawroty choroby.
W przypadku brodawczaków nieuszpułowanych konieczna jest ścisła obserwacja lub chirurgiczne wycięcie. W przypadku wzrostu lub pojawienia się cech dysplazji konieczne jest wycięcie z dodatkową krioterapią.
Ziarniniaki można leczyć kroplami przeciwzapalnymi (np. kortykosteroid z antybiotykiem). W przypadku braku reakcji na leczenie miejscowe można zmianę usunąć chirurgicznie. Ziarniniaki związane z sarkoidozą wymagają układowego leczenia choroby podstawowej.
Tłuszczyki nie wymagają żadnego leczenia.
Leczenie skrzydlika omówiono w osobnym artykule.
Pryszczyki wymagają niejednokrotnie leczenia choroby podstawowej.
Guzy wrodzone, jeśli powodują nieakceptowany wygląd kosmetyczny, wymagają usunięcia chirurgicznego. Należy pamiętać jednak, że zmiany te często wrastają głęboko w tkanki, a ich usunięcie może nie być łatwe.
Naczyniaki można usuwać chirurgicznie lub obserwować, podobnie jak onkocytoma.
Opryszczka narządu wzroku – objawy, leczenie, przyczyny
Opryszczka narządu wzroku – pomimo że opryszczka kojarzy się nam zazwyczaj z wirusem który atakuje okolice warg i jamy ustnej, niestety w wielu przypadkach wirus jest na tyle silny iż powoduje zainfekowanie narządu wzroku. Opryszczka to choroba, wywołana przez wirusa Herpes Simplex, przez jego dwa podtypy HSV-1 i HSV-2. Pierwszy z nich wywołuje zmiany chorobowe w górnych częściach ciała, zwłaszcza w błonach śluzowych jamy ustnej, skórze twarzy, rogówce, drugi zaś występuje w skórze i błonach śluzowych zewnętrznych narządów płciowych.
