Ból pod pachą - Przyczyny i Sposoby Leczenia Pryszczów
Jaka może być przyczyna guzka pod pachą?
Zwykle guzek pod pachą kojarzy nam się z chorobą nowotworową, u kobiet zwłaszcza związaną z rakiem piersi. Jednakże niekoniecznie taka zmiana jest wyrazem właśnie tej choroby.
W czasie konsultacji lekarskiej duże znaczenie będzie miał wywiad dotyczący higieny okolicy pach, gdyż na powstawanie guzka mogą wpływać zabiegi depilacji i podrażnienie środkami do pielęgnacji skóry. Ponadto istotne będą niedawno przebyte infekcje, urazy oraz przyjmowane przez pacjenta leki. Ważne są także objawy towarzyszące pojawieniu się guza (bolesność, tkliwość, stan podgorączkowy, gorączka).
Lekarz na pewno będzie chciał znać także historię nowotworów w rodzinie. Bolący guzek pod pachą może być objawem zapalenia mieszków włosowych, które najczęściej związane jest z podrażnieniami po depilacji. Ponadto do jego rozwoju może się przyczyniać zapalenie gruczołu potowego, które rozwija się zwłaszcza w bardzo ciepłe dni u osób z nadmierną potliwością, na skutek infekcji bakteryjnej związanej z zaniedbaniami higienicznymi.
Ruchomy guzek pod pachą często świadczy o tłuszczaku, który jest łagodną zmianą nowotworową, a jego podstawowym budulcem jest tkanka tłuszczowa. Taki guzek może też być związany z kaszakiem. To guzek o charakterze torbielowatym, wypełnionym treścią o konsystencji twarożku. Do jego powstawania dochodzi wewnątrz mieszków włosowych lub gruczołów łojowych.
Guzki zazwyczaj są małe, ale czasem jednak ich rozmiary sięgają kilku lub kilkunastu centymetrów, co powoduje dyskomfort i trudności przy poruszaniu kończyną.
Przyczyną bólu pod pachą mogą być infekcje wirusowe, bakteryjne, pasożytnicze
Wzmożenie pracy układu odpornościowego podczas zakażenia jest jak najbardziej prawidłowe. Poza bólem pod pachami mogą występować m.in. stany podgorączkowe i gorączkowe, katar, kaszel oraz wiele innych objawów. Wśród chorób wywoływanych przez drobnoustroje są między innymi:
- infekcje wirusowe – cytomegalia, mononukleoza, ospa, półpasiec,
- zakażenia bakteryjne – błonica, gruźlica, kiła,
- infekcje pasożytnicze, zakażenie pierwotniakami – toksoplazmoza,
- infekcje grzybicze – kryptokokoza.
Po zwalczeniu infekcji węzły chłonne wracają do standardowych rozmiarów, mija ból oraz pozostałe oznaki choroby. Problem pojawia się, gdy dolegliwości utrzymują się zbyt długo lub często następują tuż po sobie. Ich wyleczenie zwykle wymaga odpowiedniego wspomagania organizmu. Nie należy polegać wyłącznie na własnych mechanizmach obronnych. Brak kierunkowej terapii zwiększa ryzyko poważnych powikłań.
Leczenie czyraka pod pachą
Nieleczony czyrak pod pachą sam pęka. Po 2 tygodniach wydobywa się z niego wydzielina i następuje faza gojenia się. Nie można go wyciskać bądź przecinać, gdyż może to zakazić towarzyszącą mu okolicę i doprowadzić do powstania mnogich zmian. Ponadto jeśli powstał w miejscu, z którego wydzielina łatwo może dostać się do układu krwionośnego, może doprowadzić to nawet do zapalenia opon mózgowych. Zamiast czekać na pęknięcie ropnia, warto udać się do specjalisty, który zastosuje miejscowe leczenie czyraka pod pachą. Taka terapia antybiotykiem jest dodatkiem do przecięcia i drenażu czopa. Jeśli zmian skórnych jest więcej, stosuje się antybiotykoterapię doustną. Możliwe jest wtedy także przyjmowanie leku dożylnie – wymaga to jednak hospitalizacji. Jako że czyraki mają tendencję do nawracania, to leczenie antybiotykami może trwać dłużej niż tylko podczas występowania zmian skórnych. Do innych sposobów leczenia czyraków zalicza się stosowanie np. maści ichtiolowej bądź kompresów z kwasem salicylowym.
Warto pamiętać, że podczas leczenia czyraka pod pachą nie można go wyciskać ani nacinać samodzielnie, a także nie należy go drapać ani pocierać. Jako że pacha jest miejscem narażonym na otarcia, trzeba unikać uszkodzenia miejsca do czasu wyleczenia czyraka. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, to należy pamiętać o codziennym odkażaniu miejsca, w którym występuje czyrak. Tego typu zmiany skórne mogą nawracać i pojawiać się w innych miejscach na ciele.