U nas zapłacisz kartą
Pryszcz u psa na wardze - przyczyny, leczenie i profilaktyka
Pryszcz na wardze - jaka jest przyczyna kłopotów i jak go wyeliminować?
Guzki i elementy zapalnej wysypki wokół jamy ustnej często wskazują na zakażenie jedną z form wirusa opryszczki, ale to zjawisko może być objawem innych patologii. Wizualnie określić charakter pochodzenia wysypki jest trudne, więc należy skonsultować się z dermatologiem i wykonać odpowiednie testy.
Wada ta jest obserwowana na tle problemów zewnętrznych lub kosmetycznych oraz poważnych chorób wewnętrznych. Aby zrozumieć, dlaczego pryszcz na wardze pękł, należy dokładnie przestudiować jego wygląd i zwrócić uwagę na towarzyszące objawy - swędzenie lub ból, łuszczenie się naskórka, zaczerwienienie i obrzęk skóry. Te pośrednie objawy mogą pomóc w dalszej diagnozie. Jeśli nie możesz zrozumieć, dlaczego powstał pryszcz na wardze, musisz odwiedzić lekarza. Badanie laboratoryjne pęknięć naskórka ustali przyczyny zmian skórnych.
Białe pryszcze na wardze
Głównym czynnikiem wywołującym obecność małych i bezbolesnych form jasnego koloru jest nieprawidłowe działanie gruczołów łojowych i nagromadzenie łoju w porach. Zamknięty komedo wygląda jak małe, niezapalne krosty na dolnej wardze, na dole tworzy się rzadziej. Przyczyny tego typu wysypki:
- niewłaściwa selekcja kosmetyków,
- brak odpowiedniej higieny,
- reakcja alergiczna na drażniące,
- zmiana klimatu,
- naruszenie równowagi hormonów.
Białe lub jasnoszare pryszcze na wardze mogą tworzyć się dzięki połączeniu kilku wymienionych czynników. Ponadto, pogłębić patologię:
- zaburzenia w działaniu przewodu żołądkowo-jelitowego,
- wrodzone anomalie pęcherzyka żółciowego,
- podatność na silne uczucia, depresję i stres,
- palenie,
- nawyk gryzienia i ciągłego dotykania ust.
Leczenie pryszczy u psa: kiedy warto skonsultować się z weterynarzem.
Chociaż wiele przypadków pryszczy u psa może być leczonych w domu, istnieją sytuacje, kiedy konsultacja z weterynarzem staje się niezbędna. Głównym sygnałem, że powinniśmy skonsultować się ze specjalistą, jest pojawienie się dużych, bolesnych, ropnych pryszczy rozsianych na dużym obszarze skóry lub towarzyszących im gorączki. Wszystko to może wskazywać na poważniejszą infekcję skórną lub inny problem zdrowotny, który wymaga profesjonalnej interwencji.
Weterynarz, po dokładnym zbadaniu psa i przeprowadzeniu niezbędnych testów, jest w stanie zdiagnozować przyczynę pryszczy i zalecić odpowiednie leczenie. Może to obejmować antybiotyki, leki przeciwzapalne, szampony lecznicze czy kremy do stosowania miejscowego. Leczenie powinno być zawsze dostosowane do przyczyny problemu i ogólnego stanu zdrowia psa.
Warto pamiętać, że pryszcze u psa mogą być również objawem alergii. W takim przypadku, weterynarz może zasugerować przeprowadzenie testów alergologicznych. Jeśli alergia zostanie potwierdzona, leczenie będzie polegało na eliminacji alergenu z otoczenia psa lub z jego diety, a także na stosowaniu leków łagodzących objawy alergii.
Celková anestezie
Pod pojmem celková anestezie se toho může skrývat mnoho a je potřeba v tom udělat pořádek.
V zásadě existují 3 typy celkové narkózy.
Inhalační anestezie
patří aktuálně k nejšetrnější a nejmodernější formě anestezie. Zahájení je stejné jako u níže popsané. Než můžeme zvíře zaintubovat, je potřeba jej uvést do anestezie. Zvířeti se tedy nejprve zavede kanyla (plastová trubička v cévě) do packy. Poté se aplikuje směs anestetik. Až zvíře usne, zavede se mu tzv. endotracheální tuba – tedy plastová trubička do průdušnice, kterou jsou následně přiváděny inhalační plyny.
Mezi hlavní výhody této varianty je šetrnost vdechovaných plynů, možná rychlá úprava a změna probíhající anestezie, velmi podrobný monitoring, značná redukce aplikovaných léčiv do žíly, možnost pacienta kdykoliv během anestezie uměle ventilovat (dýchat za něj v případě, že přestane), přístup do žíly a v neposlední řadě i rychlé probuzení.
Intravenózní anestezie
je druhý méně sofistikovaný typ narkózy, kdy se zvířeti zavede kanyla a přes ní kontinuálně aplikují anestetika.
Injekční varianta
je posledním typem narkózy, kdy se zvířeti aplikuje anestetikum jednorázově do svalu. Taková anestezie se pak těžko reguluje, zvířata poté spí i několik hodin a ne zřídka jsou po prodělaném zákroku malátná a zmatená. Obrovskou nevýhodou této varianty je, že v případě komplikací nemáme ani přístup do žíly, ani možnost umělé ventilace.
Nenechte se mýlit ani samotná volba inhalační anestezie není zárukou té nejlepší péče.
Co a jak vyšetřit před samotnou narkózou?
Stejně tak je důležité tzv. preanesteziologické vyšetření. Tedy vyšetření, které vykonáme před samotnou anestezií, abychom byli co nejlépe obeznámeni se stavem zvířete. Základem je samozřejmě klinické vyšetření včetně poslechu plic a srdce. Toto je naprosté minimum. Naprostou nezbytností by mělo být součástí takového vyšetření zejména u starších nebo nemocných zvířat vyšetření krve (zjištění funkce jater, ledvin) a rentgen dutiny hrudní (posouzení plic a srdce).
Každý organismus reaguje na narkózu jinak. Stejně tak je individuální i probouzení se z ní. Zásadním pravidlem by mělo být převzít si zvíře v takovém stavu, jako jste jej odevzdali. Tedy plně při vědomí, reagující na okolí. Decentní ,,opilecká chůze“ je tolerována. Proces probouzení by měl probíhat pod odborným dohledem. Často jsou pacienti ještě zahřívání a dostávají infúze.
Po narkóze je potřeba počítat s tím, že si pes nebo kočka zaslouží klidový režim a odpočinek. To, že si doma hned lehnou a spí, je běžné. V závislosti na provedeném zákroku může být zvíře také bolestivé, nebo mu být nevolno. Běžně už ten den mohou dostat vodu i pití. Rozhodně ale není potřeba do něj násilím cpát jídlo nebo tekutiny. Stejně tak mírný třes nebo neklid bývá často po anestezii pozorován. Co rozhodně není normální, a kdy by jste měli kontaktovat veterinárního lékaře je stav, kdy zvíře přestane úplně reagovat, neustále zvrací, nebo má evidentně velké bolesti.
Ale pokud jste si převzali zvíře plně probuzené jsou rizika komplikace minimální. K těm nejčastěji dochází právě ve fází probouzení se, což je hlavní důvod, proč by měla probíhat na veterině.