U nas zapłacisz kartą
Typy owłosienia łonowego - Odzwierciedlenie Indywidualności i Kulturowego Dziedzictwa
Rozwój i wzrost owłosienia poza głową [ edytuj | edytuj kod ]
Rozwój owłosienia zależy przede wszystkim od poziomu androgenów – hormonów płciowych występujących u mężczyzn, a także w małym stopniu u kobiet. Różnica poziomu androgenów jest przyczyną większego owłosienia u mężczyzn i mniejszego u kobiet, co jest jedną z cech dymorfizmu płciowego u ludzi. Specyficzne owłosienie ciała, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, jest trzeciorzędową cechą płciową.
Pojawienie się owłosienia ciała jest spowodowane rosnącym poziomem androgenów w czasie dojrzewania. Wzrastający poziom tego hormonu jest powodem przekształcania się włosów meszkowych w dojrzałe w kilku częściach ciała. Meszek reaguje na androgeny, a przede wszystkim na testosteron i jego pochodne. Różne obszary ciała reagują z różną wrażliwością na te hormony. Gdy poziom testosteronu wzrasta, porządek pojawiania się dojrzałego owłosienia odzwierciedla stopień wrażliwości na androgeny. Najwrażliwszym miejscem są okolice łonowe, więc właśnie tam dojrzałe włosy rosną najpierw.
Obszarami ludzkiego ciała, gdzie rozwija się dojrzałe owłosienie w czasie wzrostu poziomu androgenów u obojga płci, są okolice łonowe i pachowe. Z powodu zahamowania wzrostu stężenia tych hormonów u kobiet już w wieku 11-12 lat, zazwyczaj tylko u mężczyzn występuje dojrzałe owłosienie w innych miejscach. Objawia się tutaj dymorfizm płciowy w ilości i miejscu występowania rozwiniętego owłosienia. Mężczyźni mają więcej dojrzałych włosów (szczególnie na twarzy, klatce piersiowej, brzuchu oraz nogach i rękach), a kobiety natomiast więcej włosów meszkowych. Uwarunkowania genetyczne decydują o tempie wzrostu owłosienia.
Nadmierne owłosienie (hipertrychoza): przyczyny, objawy i leczenie
Nadmierne owłosienie to dodatkowe owłosienie, które może pojawić się w określonych obszarach ciała lub na całym ciele. Jeśli nadmierne owłosienie występuje u kobiet w miejscach, w których normalnie występuje tylko u mężczyzn (m. in. nad górną wargą, na klatce piersiowej, podbrzuszu), to mówimy o hirsutyzmie. Jeśli natomiast nadmierne owłosienie ma charakter uogólniony – występuje na całym ciele, to jest to hipertrychoza, która może występować zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Leczenie zależy od przyczyny nadmiernego owłosienia.
Nadmierne owłosienie to odpowiednio nasilone dodatkowe owłosienie, które może występować na całym ciele lub w niektórych okolicach, które mogą różnić się u kobiet i u mężczyzn. Należy pamiętać, że owłosienie jest sprawą indywidualną i nie ma norm, które dokładnie określałyby, jakiego typu włosy, w jakiej liczbie są prawidłowe, a jakie nie. Istnieją natomiast skale, w których można ocenić nasilenie owłosienia i na tej podstawie stwierdzić, czy mogą one świadczyć o nieprawidłowościach lub nie.
Skąd biorą się włosy?
W naszej skórze znajdują się mieszki włosowe odpowiedzialnych za produkcję włókien białkowych, z których składają się włosy. Już od narodzin można zaobserwować, że skóra dziecka jest pokryta delikatnym, jasnym meszkiem. W okresie dojrzewania natomiast włosy na ciele stają się bardziej widoczne i ciemniejsze. Liczba włosów na ciele uzależniona jest również od hormonów wytwarzanych przez organizm.
Ludzkie włosy, bez względu na to, na której części ciała występują, charakteryzują się cyklem rozwojowym składającym się z trzech etapów:
Czas trwania każdej z wymienionych powyżej faz, podobnie jak liczba mieszków włosowych na danym obszarze skóry, decydują o strukturze i gęstości włosów w różnych miejscach naszego ciała. Dla przykładu: faza anagenowa trwa dłużej w przypadku włosów na głowie niż tych znajdujących się na innych obszarach ciała. To właśnie dlatego ten typ włosów na ciele jest znacznie krótszy od owłosienia rosnącego na głowie.
Co to jest hipertrychoza?
Hipertrychoza to uogólnione nadmierne owłosienie, czyli występujące na całym ciele. Nadmierny wzrost włosów jest spowodowany konwersją włosów mieszkowych typu vellus we włosy dojrzałe.
Przyczyną nadmiernego owłosienia u kobiet może być hirsutyzm. Jest to występująca u kobiet nadmierna ilość włosów dojrzałych na obszarach androgenowrażliwych (czyli obszarach ciała, na których wzrost włosów jest regulowany męskimi hormonami płciowymi), takich jak warga górna, klatka piersiowa, wewnętrzne powierzchnie ud, plecy i brzuch, układających się w męski typ owłosienia. Hirsutyzm może być wywołany zaburzeniami hormonalnymi – nadmiarem androgenów lub lekami, ale może być też idiopatyczny, czyli bez uchwytnej przyczyny. Więcej: Hirsutyzm
U kobiet może dojść także do wirylizacji, czyli zespołu objawów związany z bardziej nasilonym nadmiarem androgenów, w którym poza hirsutyzmem występuje: powiększenie łechtaczki, zmniejszenie piersi i macicy, obniżenie głosu, zwiększenie masy mięśniowej, trądzik, łysienie typu męskiego (zaczynające się od skroni i widoczne także na czubku głowy).
- choroby jajników – zespół policystycznych jajników (PCOS, najczęściej), guz wirylizujący jajnika
- choroby nadnerczy – guz nadnerczy produkujący androgeny, choroba lub zespół Cushinga, wrodzony przerost nadnerczy wywołany niedoborem tzw. 21-hydroksylazy lub 11β-hydroksylazy
- leki – androgeny, steroidy anaboliczne, danazol, antykoncepcja hormonalna z androgennym progestagenem
- hiperprolaktynemia
- zespół oporności na insulinę
- hirsutyzm idiopatyczny, czyli bez uchwytnej przyczyny.
