Zapalenie Torebki Włosowej - Przyczyny, Objawy i Leczenie

Torbiel włosowa kości ogonowej - czym jest?

Torbiel włosowa, czy inaczej pilonidalna, to przewlekła choroba zapalna, obejmująca tkankę podskórną w okolicy kości ogonowej. Polega na powstawaniu pęcherza z ropną treścią i włosami wewnątrz, który tworzy się na skutek zakażenia mieszków włosowych w okolicy pośladkowej, w dole pleców. Choroba ta występuje przeważnie w okolicy krzyżowo-guzicznej. Czasem torbiele pojawiają się w nietypowych miejscach, na przykład na palcach dłoni, co może być związane z wykonywaną pracą, gdyż najczęściej występują w tej lokalizacji u fryzjerów.

Torbiel włosowa wypełniona ropną treścią i włosami powstaje na skutek zakażenia bakteriami beztlenowymi, które naturalnie występują na skórze. Dochodzi wówczas do wytworzenia stanu zapalnego, na skutek którego aktywowane są mechanizmy obronne. Powstaje wtedy ropna treść wypełniająca pęcherz, która składa się z obumarłych białych krwinek, czyli komórek naszego układu odpornościowego, neutralizujących bakterie powodujące infekcje.

Dokładna przyczyna powstawania torbieli włosowej nie jest znana. Istnieje jednak kilka czynników, które sprzyjają powstawaniu pęcherzy ropnych w okolicy pośladkowej. Należą do nich między innymi:

  • siedzący tryb życia,
  • nadmierna potliwość,
  • nadwaga,
  • nieprawidłowa higiena,
  • częste urazy okolicy pośladkowej,
  • obniżona odporność,
  • ciemna karnacja skóry.

Istnieje również kilka teorii opisujących przyczyny powstawania ropnych pęcherzy, jednak tylko jedna z nich wydaje się być prawdopodobna i uznana w świecie medycznym. Mówi ona o tym, że powstawaniu torbieli włosowych sprzyjają ruchy pośladków podczas wstawania i siadania. Powoduje to wnikanie włosów w głąb skóry i wytwarzanie torbieli.

Operacja torbieli włosowej

Operacyjne leczenie torbieli włosowej może mieć różny przebieg, w zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz metod, jakie preferuje chirurg. W mniej zaawansowanym przypadkach zabieg ogranicza się do stosunkowo niewielkiego nacięcia i drenażu, czyli odsączenia ropnia.

Następnie rana jest odkażana i obserwowana. Zdarza się jednak, że konieczna jest operacja przy znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, polegająca (w uproszczeniu) na:

  • wycięciu całej zmiany podskórnej,
  • dokładnym oczyszczeniu rany,
  • zmianie położenia szpary międzypośladkowej,
  • zszyciu rany (istnieją różne metody stosowanego cięcia).

Torbiel włosowa po operacji nie powinna już nawracać, zwłaszcza, gdy chirurg dodatkowo przemieścił szparę międzypośladkową, czyli miejsce, w którym dochodziło do zakażenia i wrastania włosów w głąb skóry.

Torbiel włosowa

Torbiel włosowa lub pilonidalna (łac. cystis pilonidalis) [1] – choroba zapalna tkanki podskórnej szpary międzypośladkowej, powstający pęcherz znajduje się w okolicach kości ogonowej. W jego wnętrzu znajdują się włosy, które wyrosły podczas infekcji oraz płyn (ropa) zawierająca obumarłe komórki i płyn tkankowy. Występuje u około 0,7% populacji [2] . Dotyczy głównie osób młodych w przedziale wiekowym od 20 do 40 lat, częściej mężczyzn (stosunek mężczyzn do kobiet wynosi 3-4:1) [3] .

Istnieją doniesienia o nietypowych miejscach występowania torbieli pilonidalnych poza szparą pośladkową np. palce rąk u fryzjerów [4] .

Pierwsze publikacje naukowe o tej chorobie pochodzą z początku XIX wieku. Pierwszym chirurgiem, który opisał tę chorobę w 1833 roku był brytyjski lekarz Herbert Mayo. Termin torbiel pilonidalna („pilonidal”) pochodzi od słów „pilus” (czyli włos) oraz „nidus” (czyli gniazdo) Nazwy tej użył po raz pierwszy amerykański chirurg Richard Hodges w swojej pracy z 1880 roku [3] .

Co to jest torbiel włosowa? Główne metody leczenia torbieli pilonidalnej

Torbiel włosowa to uciążliwa, przewlekła choroba zapalna, charakteryzującą się dużym odsetkiem nawrotów. Została opisana po raz pierwszy w 1833 r. przez brytyjskiego chirurga Herberta Mayo. Etiologia choroby jest wieloczynnikowa.

Torbiel włosowa dotyczy blisko 0,7% populacji. Występuje przeważnie w grupie wiekowej 20–40 lat. Znacznie częściej chorują na nią mężczyźni o obfitym owłosieniu, ciemnej karnacji skóry i nadmiernie pocący się, a także z głęboką szparą pośladkową, co często wynika z otyłości. Torbiel występuje u kobiet, ale prawie czterokrotnie rzadziej. Do rozwoju choroby predysponują niski poziom higieny osobistej oraz częste otarcia skóry w tej okolicy ciała. Przeczytaj też: Otyłość? To się leczy! Jak skutecznie pozbyć się zbędnych kilogramów?
Co to jest torbiel włosowa?
Torbiel włosowa to choroba zapalna tkanki podskórnej szpary międzypośladkowej. W literaturze przedmiotu funkcjonuje określenie torbiel pilonidalna, które wprowadził do nomenklatury medycznej w 1880 r. amerykański chirurg Richard Hodges. Termin pilonidal pochodzi z języka łacińskiego i oznacza pilus – włos oraz nidus – gniazdo. Choroba znana jest także pod nazwami: zatoka włosowa, zatoka pilonidalna, choroba pilonidalna, torbiel nadguziczna, przetoka nadguziczna i torbiel krzyżowa. Na uwagę zasługuje oryginalne określenie torbieli włosowej chorobą jeepów (jeep disease), które rozwinęło się na skutek wzrostu zachorowań wśród żołnierzy jeżdżących tymi pojazdami w czasie II wojny światowej. Charakterystyczny dla choroby jest pęcherz umiejscowiony w okolicy kości ogonowej. Zawiera on włosy, ropę, obumarłe komórki i płyn tkankowy. Powstaje w wyniku patologicznego wnikania włosów w głąb skóry, co prowadzi do zapalenia tkanki podskórnej i formowania się ostatecznego kształtu torbieli.