Czosnek – naturalny sposób na łysienie
Zabiegi wspomagające leczenie łysienia
Kurację można wesprzeć którymś z zabiegów wykonywanych przez dermatologa lub lekarza medycyny estetycznej. Do najpopularniejszych należą:
- Mezoterapia. W trakcie zabiegu pod skórę wprowadzane są koktajle witaminowo-mineralne lub osocze bogatopłytkowe. Pozytywne efekty daje już samo nakłucie skóry: pod jego wpływem poprawia się ukrwienie, aktywują się procesy regeneracji, a do mieszków włosowych dociera więcej substancji odżywczych. Te efekty wzmacnia koktajl witamin i minerałów. Korzystniej od takiego koktajlu na włosy działa jednak osocze bogatopłytkowe. To preparat pozyskiwany z krwi pacjenta, pobranej, odwirowanej i zagęszczonej. Aktywowane płytki krwi uwalniają czynniki wzrostu, które stymulują namnażanie się komórek, odżywiają mieszki włosowe, które dzięki temu „zastrzykowi energii” zaczynają pracować, a włos zaczyna rosnąć. Osocze działa też na komórki macierzyste w opuszce włosa. Pod jego wpływem często zaczynają tworzyć się nowe mieszki włosowe. Zabiegi te zalecane są w trudnym do leczenia łysieniu androgenowym, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a także w łysieniu plackowatym.
- Laseroterapia. W leczeniu łysienia często wykorzystywane są lasery biostymulacyjne o bardzo małej mocy. Konkretnie – emitowane przez nie światło czerwone i podczerwone. Działa ono na metabolizm komórek mieszków włosowych, co stymuluje je do ponownego wytwarzania włosa. Zabieg nie daje powikłań, jednak okres terapii jest dość długi, bo trwa pół roku.
Wypadanie, czy łysienie?
Każdy człowiek traci codziennie od 50 do 100 włosów, i jest to proces zupełnie normalny, związany z naturalnym cyklem wzrostu włosów, a także z różnymi czynnikami dodatkowymi, takimi jak choćby zbyt mocne szarpanie podczas czesania. Nawet jeśli włosów wypada dużo więcej, nie zawsze jest to jeszcze łysienie.
O łysieniu można mówić dopiero, kiedy proces „produkcji” włosa w mieszku włosowym na skutek różnych przyczyn stopniowo zanika. Włos stopniowo staje się wtedy coraz słabszy i cieńszy, aż w końcu wypada, a w jego miejsce nie pojawia się nowy włos.
Skąd się bierze łysienie?
Leczenie łysienia przy użyciu naturalnych metod koncentruje się na holistycznym podejściu do zdrowia skóry głowy i włosów. Jednym z kluczowych elementów jest zbilansowana dieta bogata w witaminy i minerały, które są niezbędne dla zdrowia włosów. Witaminy z grupy B, zwłaszcza biotyna (witamina B7), oraz żelazo, cynk i witamina E, odgrywają istotną rolę w utrzymaniu zdrowia mieszków włosowych. Naturalne olejki, takie jak olejek rozmarynowy, lawendowy czy z drzewa herbacianego, stosowane w masażu skóry głowy, mogą stymulować krążenie i wspomagać wzrost włosów. Z kolei techniki relaksacyjne, takie jak joga czy medytacja, mogą być pomocne w redukowaniu stresu, który jest jednym z czynników wpływających na wypadanie włosów. Regularna aktywność fizyczna, zapewniająca dobre ukrwienie całego organizmu, w tym skóry głowy, również jest ważnym elementem naturalnego leczenia łysienia. Ważne jest, aby pamiętać, że naturalne metody leczenia wymagają czasu i regularności, a ich efekty mogą być widoczne po dłuższym okresie stosowania. Interwencje chirurgiczne, takie jak przeszczepy włosów, mogą być rozważane w bardziej zaawansowanych przypadkach, oferując długotrwałe rozwiązania. Konsultacja z dermatologiem lub trychologiem może być przydatna w celu ustalenia indywidualnie dostosowanego planu leczenia, uwzględniającego naturalne metody w połączeniu z innymi dostępnymi terapiami.
Proces łysienia można zahamować, jeśli odpowiednio wcześnie rozpoczniemy leczenie. Kluczem jest nie tylko właściwie dobrana terapia farmakologiczna, ale też zmiana nawyków żywieniowych i zdrowy styl życia. W przypadku zauważenia nadmiernego wypadania włosów należy zawsze skonsultować się z lekarzem.
Łysienie psychogenne
Związane jest ze stresem, pod wpływem którego może dojść do nagłej utraty włosów. Charakterystyczne w badaniu trychologicznym są nieregularne ogniska pozbawione włosów.
Związane z podawaniem leków przeciwnowotworowych, które niszczą DNA komórek macierzy włosów, w efekcie czego dochodzi do osłabienia, a następnie wypadania włosów.
Diagnoza to podstawa
Każdy z typów łysienia leczy się inaczej, dlatego podstawową sprawą jest to, by ustalić, z jakiego właściwie powodu włosy tak bardzo wypadają. Z tym problemem najlepiej zgłosić się do dermatologa. Do takiej wizyty trzeba się dobrze przygotować, bo by postawić trafne rozpoznanie, lekarz musi przeprowadzić bardzo szczegółowy wywiad.
W pierwszej kolejności zapyta o ogólny stan zdrowia, przyjmowane leki, zdarzenia medyczne – w tym przebyte operacje, rodzaj znieczulenia - gdyż towarzyszący im stres oraz kombinacje leków mogą wpłynąć na stan zdrowia, a więc i włosów. Kobiety w wieku rozrodczym lekarz zapyta też o regularność miesiączek, ewentualny poród, karmienie piersią. Będzie chciał wiedzieć wszystko na temat diety, może też zapytać o różne dolegliwości - przemęczenie, bóle stawów, nadwrażliwość na słońce – które pozornie nie mają związku z wypadaniem włosów, mogą jednak sygnalizować to, że w organizmie rozwija się inna choroba, np., autoimmunologiczna, której jednym z objawów jest właśnie utrata włosów.
Jeśli uzna to za konieczne, zleci też szereg badań krwi, które mogą wykazać anemię, niedobór niektórych pierwiastków. Niekiedy dermatolodzy zlecają też badania poziomu hormonów tarczycy . W niektórych przypadkach dermatolodzy wykonują również badania samych włosów i ocenę stanu skóry głowy, a także ocenę stanu mieszków włosowych.
Diagnostyka łysienia
Istotnym elementem diagnostyki łysienia jest szczegółowo przeprowadzony wywiad oraz dokładna ocena owłosionej skóry głowy. Ważne staje się znalezienie przyczyny problemu oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia. Diagnostyka łysienia w pierwszej kolejności musi być oparta wykonaniem badań laboratoryjnych, między innymi:
- morfologii,
- stężeń hormonów tarczycowych – TSH, FT3, FT4,
- stężenia żelaza,
Aby mieć pełen obraz schorzenia, ważnym elementem jest wykonanie szczegółowego badania trychologicznego, na które składa się,
- trichoskopia – mikroskopowa ocena włosów za pomocą wideodermatoskopu,
- trichogram – badanie włosów na skórze głowy na podstawie oceny ich korzeni w mikroskopie świetlnym. Czasem wiąże się to z wyrwaniem niewielkiej liczby włosów do badania,
- badanie histopatologiczne wycinka ze skóry głowy.
Problemem wypadających włosów zajmuje się lekarz dermatolog oraz trycholog.
