U nas zapłacisz kartą
Poradnik - Jak skutecznie pozbyć się dużego pryszcza na plecach
Pryszcze na plecach – przyczyny
Pod wpływem narastającej ilości sebum produkowanego przez gruczoły łojowe zatykają się pory, co prowadzi do powstania trądziku. Ten problem dotyczy około 25% osób dorosłych i 33% nastolatków. Pryszcze na plecach u mężczyzn pojawiają się częściej niż u kobiet – jest to tzw. trądzik skupiony.
U nastolatków powstawaniu pryszczy na plecach towarzyszy tzw. burza hormonów. Ten termin opisuje gwałtowny wzrost wydzielania hormonów, które zaburzają w ten sposób inne mechanizmy. Szalejące hormony są przyczyną intensywnej pracy gruczołów łojowych, a w konsekwencji – zatykania porów. Często są to nie tylko zaskórniki, ale także bolesne grudki przypominające cysty. Zmiany na ogół ustępują po zakończeniu okresu nastoletniego.
U dorosłych powstawanie pryszczy na plecach może mieć wiele innych przyczyn niż zaburzenia hormonalne. Trądzik na plecach oraz w innych partiach ciała może być spowodowany nadpotliwością i niewystarczającą dbałością o higienę. Brak higieny doprowadza do złuszczania się martwego naskórka, mieszania się cząstek naskórka z kurzem i pyłami z otoczenia, natomiast pot sprzyja rozkładowi bakterii. Zatykają się połączone z mieszkami włosowymi ujścia gruczołów łojowych. Sprzyja to powstawaniu zaskórników i jest pożywką dla bakterii. Powstawanie zaskórników może mieć także podłoże dziedziczne. U mężczyzn pryszcze na plecach może powodować też nadmiar androgenów.
Zobacz film: Trądzik to problem nie tylko nastolatków. Źródło: Dzień Dobry TVN
Pojawianie się pryszczy na plecach, podobnie jak na twarzy, bywa także efektem stresu. Skóra bardzo silnie reaguje na czynnik stresowy, który powoduje nasilenie pracy gruczołów łojowych i zwiększenie wydzielania sebum zatykającego pory.
Pryszcze na plecach u kobiet mogą powstawać pod wpływem cyklu miesiączkowego. W jego drugiej połowie obniża się poziom estrogenów, natomiast w 23 i 24 dniu następuje gwałtowny wzrost ich aktywności – zwłaszcza progesteronu, który powoduje zwiększoną produkcję łoju. Ujścia gruczołów łojowych zwężają się i przez to utrudniają uwolnienie na powierzchnię skóry zalegającego tłuszczu. To z kolei powoduje powstawanie pryszczy i zaskórników, także na plecach.
Pryszcze na plecach: przyczyny
Zmiany trądzikowe na plecach zazwyczaj pojawiają się u tych osób, które walczą z trądzikiem pospolitym – w ich przypadku za pojawianie się wyprysków i krost odpowiadają hormony i wywołana ich działaniem nadmierna aktywność gruczołów łojowych. Stan zapalny pojawia się wówczas, gdy zbyt duża ilość sebum blokuje ujścia gruczołów, a w gromadzącym się łoju zaczynają namnażać się bakterie. Ale nie jest to jedyna przyczyna pryszczy na plecach.
Zdarza się, że zmiany są zlokalizowane wyłącznie w tym miejscu, a wywołują je źle dobrane kosmetyki lub niewłaściwa pielęgnacja. Powstawaniu trądziku na plecach mogą sprzyjać zwłaszcza środki do pielęgnacji włosów, które, spływając po plecach, doprowadzają do pojawienia się ropnych wykwitów. Wreszcie, przyczyną pryszczy na plecach są zaniedbania higieniczne – nagromadzony na skórze pot wraz z dużą ilością sebum i złuszczonymi komórkami naskórka zatyka pory skórne.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Pryszcze podskórne: czym są?
To różnej wielkości podskórne ropne zmiany znajdujące się w głębokiej warstwie skóry, niemożliwe do wyciśnięcia, ponieważ ich ujście zasłonięte jest przez skórę. Czasem są rozsiane po twarzy i drobne. Częściej jednak mają formę cyst lub nawet twardych guzków. Guzki znajdują się głębiej niż cysty i są twarde. Cysty są nieco bardziej miękkie i czasem widocznie nabrzmiałe ropą, ponieważ znajdują płycej niż ropne guzki. Zmiany mogą mieć lekko siny lub czerwonawy odcień, czasem jedynie czerwoną obwódkę. Zarówno cysty, jak i guzki charakteryzują się tym, że przy dotknięciu bolą, chociaż przy mniejszych pryszczach ból może nie być wyczuwalny, szczególnie u odpornych osób. Nie należy ich wyciskać, ponieważ zostawiają trwałe, ciemne blizny. Przyjmuje się, że najczęściej podskórne pryszcze tworzą się w strefie T (czoło, nos, broda), podobnie jak inne zaskórniki. Nie jest to prawda. W rzeczywistości mogą wystąpić w bardzo wielu miejscach na ciele, przede wszystkim na policzkach i na czole tuż przy włosach, na skroniach, na szyi, w okolicach uszu, na plecach oraz na dekolcie. Kiedy pryszcz podskórny się pojawi, warto dać mu czas. Niektóre same wchłaniają się już po kilku dniach, a te mniejsze okazują się być zwykłymi pryszczami, które wychodzą na wierzch, przez co stają się o niebo prostsze do usunięcia. Jeśli jednak podskórne cysty i guzki nie znikają lub pojawiają się regularnie, należy się temu przyjrzeć. Czytaj też: Trądzik: objawy i skuteczne leczenie Trądzik zaskórnikowy: jak go wyleczyć? Pryszcze na pośladkach: jak powstają i jak się ich pozbyć?
- używanie kosmetyków zapychających pory, zbyt tłustych kremów
- skłonności genetyczne
- choroby, np. cukrzyca oraz inne choroby metaboliczne
- długotrwały stres (szczególnie, kiedy pryszcze występują w okolicy szyi i uszu)
Rodzajem pryszczy podskórnych można też nazwać łagodne czyraki, czyli ropne zmiany skórne wynikające z zapalenia mieszków włosowych. Są bardziej bolesne i większe od zwyczajnych pryszczy. Bolą bez dotykania, kiedy już urosną. Częste występowanie czyraków może świadczyć o chorobach nerek i wątroby, cukrzycy, osłabionej odporności organizmu, zarażeniu wirusem HIV. Jeśli zdiagnozujesz u siebie czyraka, koniecznie udaj się do lekarza dermatologa.
Pryszcze podskórne: leczenie
Po pierwsze, pryszczy podskórnych nie można wyciskać! Zmiany te są osadzone na tyle głęboko, że pryszcz może rozlać się pod skórą. Wyjątkowo łatwo też o rozdrapanie pryszcza do krwi podczas naciskania go z każdej strony. Najprostszym sposobem na pryszcze podskórne jest maść ichtiolowa, czyli niedroga maść apteczna dostępna bez recepty, która wyciąga ropę z głęboko osadzonego pryszcza na zewnątrz. Należy ją stosować ostrożnie, ponieważ bardzo brudzi. Maść nakłada się na cystę i wokół niej i zmywa po około trzydziestu minutach. Dermatolodzy przepisują ją w połączeniu z antybiotykiem, jeśli pojawi się taka potrzeba.
Innym sprawdzonym sposobem na trądzik grudkowo-cystowy jest domowa kuracja retinoidami lub seria zabiegów kwasami w salonie kosmetycznym. Niektórym osobom pomaga również zmiana diety, ograniczenie słodkich napojów, słodyczy oraz tłustych potraw i mięsa. Niestety, na pryszcze powstałe ze stresu ciężko zaradzić inaczej jak zwiększoną dawką relaksu.
Niektóre pryszcze w newralgicznych miejscach łatwo pomylić z innymi zmianami skórnymi. Mogą to być:
- tłuszczaki, czyli łagodne nowotwory w postaci twardych guzków, które w przeciwieństwie do pryszczy nie mają zabarwienia i występują przede wszystkim na plecach oraz na barkach,
- włókniaki, czyli niegroźne twarde guzki lub zwisające zmiany skórne przypominające brodawki,
- kaszaki, czyli torbiele zastoinowe to zaczopowane ujścia gruczołów łojowych, które zwykle są mniejsze niż pryszcze podskórne, mają żółte zabarwienie i niewielką ciemną kropkę we wnętrzu.
Jak pozbyć się pryszczy na plecach?
Skoro pryszczy na plecach nie można wyciskać, to jak je można usunąć? Skutecznym rozwiązaniem może być maść na pryszcze na plecach ( zwłaszcza te podskórne) m.in. maść ichtiolowa , która zawiera sulfobituminian amonowy. Preparat ma działanie ściągające, przeciwbakteryjne, a przede wszystkim umożliwia ujście ropy. Maść nakłada się punktowo, jedynie na pojedyncze zmiany. Dostaniesz ją w każdej aptece za mniej niż 5 zł. Stosuj ją ostrożnie, ponieważ barwi odzież i pościel.
Jeśli zmiany nie ustępują, należy zgłosić się do lekarza, który przepisze receptę na silniejsze leki. Są to zazwyczaj preparaty w postaci kremów, roztworów na skórę czy żeli. Skuteczne kremy i maści na pryszcze na plecach zawierają następujące składniki:
- kwas salicylowy,
- kwas azelainowy,
- nadtlenek benzoilu,
- związki siarki i cynku,
- retinoidy (izotretynoina, tretynoina).
Przy nasilonych zmianach, gdy pryszcze na plecach są duże, liczne i nie ustępują pomimo miejscowego leczenia, lekarz może zalecić leczenie doustne – izotretynoiną . Ze względu na swoje teratogenne działanie, retinoidy, w szczególności izotretynoina, nie mogą być stosowane przez kobiety w ciąży .
