Skąd się bierze duży pryszcz w okolicach intymnych i jak sobie z nim radzić?

Opryszczka narządów płciowych - leczenie

Opryszczki narządów płciowych nie da się skutecznie wyleczyć, gdyż nadal nie istnieje na nią skuteczne lekarstwo. Wciąż trwają badania nad nowymi lekami, zwłaszcza szczepionkami i preparatami stymulującymi układ odpornościowy. Natomiast można znacznie złagodzić jej objawy. Stosuje się głównie leki przeciwwirusowe, tak do użytku zewnętrznego, jak i doustnego. Im wcześniej zacznie się przyjmować leki (w ciągu 72 godz. od pojawienia się owrzodzeń), tym skuteczniejsze jest ich działanie.

Leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu opryszczki narządów płciowych to te zawierające organiczny związek chemiczny acyklowir. Najczęściej leczenie trwa 5 dni i jest najskuteczniejsze w pierwszym etapie choroby (optymalnie, jeśli rozpocznie się je do 5 dni od pierwszych objawów).

Jeśli w tym czasie objawy nie ustępują, zwykle lekarz zmienia dawkę i wydłuża leczenie. Polecane jest także przyjmowanie preparatów z witaminą B1 i witamina B12.

Liszaj miejsc intymnych: objawy

Liszaj jest niezłośliwą, przewlekłą dermatozą zapalną, która obejmuje zarówno naskórek, jak i skórę właściwą. Objawy liszaja w miejscu intymnych są uporczywe, powodują duży dyskomfort i przyczyniają się do powstawania innych, poważniejszych dolegliwości. Typowe zmiany liszajowe to odbarwione, białawe grudki, które powiększając się, tworzą atroficzne, pomarszczone i złuszczające się blaszki. Liszaj narządów płciowych objawia się bardzo mocnym przesuszeniem oraz ścieńczeniem skóry, która staje się mało elastyczna. Schorzenie powoduje też duży świąd i pieczenie miejsc intymnych. Liszaj umiejscowiony w okolicach przedsionka pochwy uniemożliwia jej rozciąganie, co w dużym stopniu utrudnia kobiecie współżycie i może przyczyniać się do powstawania zaburzeń seksualnych, np. pochwicy. Dolegliwości bólowe z nim związane towarzyszą chorej kobiecie przez całą dobę, nawet podczas chodzenia, siadania czy wykonywania potrzeb fizjologicznych. Zmiany na narządach płciowych są więc przyczyną silnych przypadłości obniżających komfort życia pacjentki. Nieleczony liszaj może powodować również blizny, zakażenia, a nawet przyczyniać się do powstawania nowotworu.

Do tej pory leczenie liszaja miejsc intymnych obejmowało przede wszystkim miejscowe leczenie silnymi glikokortykosteroidami (GKS) i estrogenem, wraz z nawilżaniem oraz natłuszczaniem chorej tkanki kremami na bazie kwasu hialuronowego lub lipidów. Jednak tego typu leczenie najczęściej przynosi czasowe efekty i jest obarczone częstymi nawrotami choroby. Ponadto nie może być stosowane długotrwale ze względu na skład leków. Na szczęście istnieją inne metody leczenia, takie jak laseroterapia oraz fibryna bogatopłytkowa, które pozwalają osiągnąć długotrwałe efekty. Laseroterapia w leczeniu liszaja miejsc intymnych: zastosowanie laseroterapii obejmuje frakcjonowanie sromu laserem CO2 lub erbowo-yagowym (Er:YAG). W przypadku bardziej nasilonych zmian metodą z wyboru powinien być laser CO2, który głębiej penetruje naświetlaną tkankę. Zabieg polega na precyzyjnym i w pełni kontrolowanym działaniu termoablacyjnym lasera. W ten sposób doprowadza się do odparowania tkanki, pozostawiając na leczonym obszarze od kilkudziesięciu do kilkuset mikrouszkodzeń. Dzięki temu, oddziałując na zmienioną chorobowo tkankę, wywołuje się jej przebudowę i regenerację, prowadząc do usunięcia zmian i pojawienia się w ich miejscu zdrowej tkanki. Zabieg laserowego leczenia liszaja sromu trwa ok. 20-40 minut. Przeprowadza się go w warunkach gabinetu zabiegowego. Jest to metoda małoinwazyjna. Pacjentka może powrócić do codziennej rutyny bezpośrednio po zabiegu. Pierwsze efekty widoczne są po ok. 4 tygodniach. Fibryna bogatopłytkowa w leczeniu liszaja miejsc intymnych: fibryna bogatopłytkowa to preparat autologiczny, pozyskiwany z własnej krwi pacjentki. Fibryna jest bogata w płytki krwi, które uwalniają czynniki wzrostu, odpowiedzialne za pobudzanie procesów regeneracji tkanek. Preparat przyjmuje formę trójwymiarowej zawiesiny. Ponieważ płytki krwi są w niej zanurzone, uwalniają czynniki wzrostu zdecydowanie wolniej niż w osoczu, dłużej stymulując procesy naprawcze. Fibryna bogatopłytkowa zawiera również inne, cenne składniki, takie jak leukocyty i mezenchymalne komórki macierzyste. Oba komponenty przyczyniają się do tworzenia nowych naczyń włosowatych. Mezenchymalne komórki macierzyste to rodzaj komórek mających możliwość przekształcenia się w inne typy prawidłowych komórek naszego organizmu, które są zdolne do nieograniczonej liczby podziałów. Stwierdzono u nich właściwości przeciwstarzeniowe, wzmacniające odporność oraz umiejętność ratowania innych, uszkodzonych komórek. Dzięki temu, że fibryna ma postać przestrzenną, pozwala ona skutecznie kierować mezenchymalne komórki macierzyste w odpowiednie miejsca wymagające silnej odbudowy. Fibryna bogatopłytkowa sama w sobie ma silne działanie regenerujące w przypadku zmienionej chorobowo tkanki, a podana po zabiegach laserowych potęguje ich działanie i wspomaga procesy gojenia. Procedura zabiegowa fibryną bogatopłytkową składa się z trzech etapów. W pierwszym pobierana jest krew pacjentki, następnie w procesie odpowiedniego i kluczowego jej odwirowywania, pozyskujemy fibrynę bogatopłytkową oraz odseparowujemy ją w odpowiednich probówkach. Ostatni krok to podanie podskórne przy wykorzystaniu mezoterapii igłowej w strefy objęte liszajem. Zabieg trawa ok. 45 minut. Samo podanie fibryny bogatopłytkowej trwa ok. 5-10 minuty. Dzięki temu, że fibryna bogatopłytkowa jest preparatem autologicznym, jest to metoda naturalna, całkowicie bezpieczna, niedająca żadnego ryzyka powikłań. W wyniku jej działania następuje bardzo dobra regeneracja tkanki. Efekty działania zabiegu są widoczne po około 4-6 tygodniach. Choć nie ma dostępnych badań klinicznych potwierdzających skuteczność opisywanej terapii, to przeprowadzone za jej pomocą przypadki leczenia konkretnych pacjentek wskazują na bardzo dobre rokowania w tym kierunku.

Liszaj miejsc intymnych: przyczyny, objawy i metody leczenia

Liszaj miejsc intymnych powoduje uporczywe objawy i jest przyczyną dużego dyskomfort. Choć jest to częsta przypadłość, to nie każdy wie, jak radzić sobie z liszajem. O przyczynach, objawach i metodach leczenia liszaja miejsc intymnych pisze dr n. med. Tomasz Basta, ginekologi, założyciel krakowskiej Intima Clinic.

  • Liszaj okolic intymnych to schorzenie dermatologiczne występujące głównie w wieku po menopauzie. Liszaj dotyka najczęściej kobiet (ok. 85 proc.). Choć może zachorować na niego osoba w każdym wieku, obserwuje się, że najczęściej występuje wśród dwóch grup wiekowych: u dziewczynek między 8 a 13 rokiem życia, oraz przede wszystkim u kobiet w okresie pomenopauzalnym. Schorzenie to najczęściej zlokalizowane jest w okolicy narządów intymnych (ok. 80-85 proc.).

    Pękanie i otarcia skóry w miejscach intymnych

    Pęknięcie to linijny ubytek w naskórku i skórze właściwej, nierzadko dochodzący do głębszych warstw skóry, który może goić się z pozostawieniem blizny. Z kolei otarcie to rana, która powstaje na skutek kontaktu skóry z szorstką powierzchnią taką jak ściana, asfalt, chodnik lub w wyniku kontaktu z przedmiotem, który ociera skórę z warstwy rogowej naskórka w następstwie czego dochodzi do obnażenia górnych warstw skóry właściwej i zwykle niewielkiego krwawienia miąższowego lub wycieku płynu międzytkankowego. Taka rana może ulec zakażeniu i zropieniu, szczególnie w sytuacjach gdy w ranie zostaną ciała obce [1].

  • Warto wpisać do swojego stałego jadłospisu produkty bogate w cynk pieczywo pełnoziarniste, pomidory, kakao, otręby czy witaminy z grupy B jaja, orzechy, rośliny strączkowe , które wspomogą prace gruczołów łojowych i pomogą złagodzić różne schorzenia skórne.

    Czytaj dalej...

    W efekcie ich działalności i wcześniejszej działalności bakterii tworzy się ropa, która zbiera się w skórze, jest wypychana ku górze i widać ją tuż pod powierzchnią często bardzo cieniutkiego w tym miejscu, obumarłego naskórka.

    Czytaj dalej...

    W efekcie ich działalności i wcześniejszej działalności bakterii tworzy się ropa, która zbiera się w skórze, jest wypychana ku górze i widać ją tuż pod powierzchnią często bardzo cieniutkiego w tym miejscu, obumarłego naskórka.

    Czytaj dalej...

    W wielu przypadkach obecność guzków pod pachami nie świadczy o groźnej patologii, jednak każda zmiana pod pachami powinna być skonsultowana z lekarzem, gdyż może też świadczyć o chorobie nowotworowej.

    Czytaj dalej...