U nas zapłacisz kartą
Skuteczne kosmetyki na trądzik różowaty - Poradnik i Rekomendacje
Trądzik różowaty - objawy i leczenie. Jak wygląda początek choroby?
Niezwykle ważne jest uwrażliwienie społeczeństwa na pierwsze, często niepozorne zmiany skórne, jak nawracający rumień twarzy. Niestety pacjenci na początku choroby nie zdają sobie sprawy z konieczności leczenia i nie szukają pomocy u dermatologa, a właśnie wczesne rozpoznanie trądziku różowatego oraz rozpoczęcie właściwego postępowania i terapii to szansa na uniknięcie zaostrzeń – ekspert kampanii „Róż się do lekarza” dermatolog dr hab. Aleksandra Batycka-Baran z Katedry i Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Początek trądziku różowatego może przebiegać jako napadowe czerwienienie skóry twarzy („okres prerosacea”). Między epizodami występowania rumienia skóra wygląda prawidłowo.
Mikrobiom skóry w trądziku różowatym
Na naszej skórze bytują różnorodne mikroorganizmy – bakterie, wirusy, roztocza, grzyby – których równowaga jest kluczowa dla utrzymania zdrowia skóry. Skład mikrobiomu ma wpływ na funkcje immunologiczne skóry i jej barierę ochronną. W przypadku chorób skóry, takich jak Atopowe Zapalenie Skóry , trądzik pospolity czy trądzik różowaty, równowaga mikrobiomu skóry jest zachwiana. Namnażają się chorobotwórcze organizmy, prowadząc do powstania stanu zapalnego.
W przypadku trądziku różowatego zauważono, że w szczególności w dużej ilości pojawiają się nużeńce. Roztocza te bytują na skórze, pożywiając się sebum i białkiem w okolicy mieszków włosowych. Nużeńce mają wpływ na powstawanie grudek i krost, a także rumienia i „pajączków”. Alergeny produkowane przez te roztocza mogą dodatkowo aktywować stany zapalne.
Stan zapalny powoduje wzrost temperatury skóry twarzy, co z kolei wpływa na dalszy wzrost flory bakteryjnej i ponownie zaburza równowagę mikrobiomu, powodując nawroty choroby.
Trądzik różowaty – przyczyny powstawania
Przyczyn powstawania trądziku różowatego jest wiele. Tendencja do zmian naczyniowych może być dziedziczona genetycznie. Aby jednak doszło do ekspresji genów odpowiedzialnych za nadmierne rozszerzenie naczyń niezbędna jest ekspozycja na czynniki drażniące. Należą do nich przede wszystkim:
- czynniki atmosferyczne (promieniowanie UV, wysoka oraz niska temperatura, wilgoć),
- zaburzenia hormonalne (nadmiar testosteronu, niedobór hormonów przysadkowych, spadek estrogenów),
- długotrwały stres,
- czynniki infekcyjne miejscowe (zakażenie nużeńcem ludzkim Demodex folliculorum oraz litofilnym drożdżakiem Malassezia furfur)
- czynniki infekcyjne ogólne (utajone ogniska zakażenia, przewlekły nieżyt żołądka, zakażenie Helicobacter pylori, choroby pasożytnicze, zakażenie przewodu pokarmowego pierwotniakiem Lamblia intestinalis)
- zła dieta (produkty bogate w histaminę, siarczany, azotyny)
- środki chemiczne w kosmetykach (detergenty, alkohole, środki zapachowe)
- używki (alkohol, nikotyna)
- choroby przewlekłe (nadczynność tarczycy i autoimmunizacja choroba Gravesa-Basedova, nadciśnienie tętnicze, niewydolność wątroby, cukrzyca, zaburzenia układu pokarmowego,)
- zmiany mogą pojawiać się również przez niektóre leki (steroidy, niektóre leki przeciwzapalne i antybiotyki).