U nas zapłacisz kartą
Mezoterapia igłowa w leczeniu łysienia androgenowego
Przyczyny łysienia androgenowego
Badania wykazują że głównym czynnikiem powodującym łysienie androgenowe jest testosteron a jeszcze bardziej pochodna testosteronu – dihydrotestosteron (DHT). Są to męskie hormony – androgeny, które występują u mężczyzn ale również u kobiet.
Androgeny odgrywają ważną rolę w rozwoju seksualnym mężczyzn od urodzenia do dojrzewania. Regulują pracę gruczołów łojowych, wzrost apokrynowych włosów oraz libido. Wraz z wiekiem, androgeny stymulują wzrost włosów na twarzy, ale powstrzymują na skroniach i wierzchołku głowy, stan ten został nazwany „paradoksem androgennym”.
Hormony te w organizmie kontrolują one głównie funkcje układu rozrodczego zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Podstawowym hormonem z grupy androgenów jest testosteron. Produkowany on jest przez komórki Laydiga, ale może on pochodzić także z nadnerczy, chociaż w mniejszej ilości. Testosteron rozkładany jest przez enzym 5αreduktazę do 5α-dihydrotestosteronu (DHT). Ta forma hormonu wykazuje silniejsze działanie androgenne. Istnieją dwa różne typu enzymy 5αreduktazy jednak w mieszkach włosowych testosteron mediowany głównie przez typ II 5αreduktazy. Chociaż to nie skóra jest głównym źródłem syntezy androgenów, krążące w niej prohormony także wykazują zdolności androgenne. Mowa o DHEA i androstendionie, które w gruczołach potowych i brodawkach włosów mogą być transformowane do DHT i testosteronu. Mężczyźni z łysieniem androgenowym zazwyczaj mają wyższe stężenie 5α reduktazy. Najwyższe stężenie 5α reduktazy występuje na skórze głowy. Wspomniane hormony, jako androgeny o silnym działaniu, regulują procesy fizjologiczne, prawidłowo stymulują produkcję włosów terminalnych w różnych okolicach ciała ( okolice pachwin, broda), wywierają odmienny efekt na wzrost włosów w genetycznie predysponowanych miejscach takich jak okolice czoła i szczytu owłosionej skóry głowy. W okolicach łysiejących zwiększone jest stężenie DHT dlatego też hormon ten jest najbardziej istotnym androgenem w patogenezie AGA. Potwierdzają to badania na mężczyznach z wrodzonym niedoborem 5αreduktazy u których nie dochodzi do łysienia.
Przyjęto, że głównym miejscem działania androgenów w mieszku jest brodawka włosa. Komórki te mają małą ilość receptorów AR o wysokim powinowactwie. Receptory te odpowiedzialne są za wrażliwość komórek na androgeny. Na owłosionej skórze głowy wrażliwość na androgeny i i rozmieszczenie AR są ograniczone do konkretnych regionów. Na tej podstawie tłumaczy się zazwyczaj słaby efekt androgenny w okolicy potylicznej.
Łysienie androgenowe u mężczyzn
Pierwsze objawy łysienia androgenowego pojawiają się u mężczyzn zwykle po okresie dojrzewania i prowadzą do utraty włosów o charakterystycznym obrazie. W obrazie histopatologicznym dochodzi do zmian w cyklu włosowym a także miniaturyzacji mieszka włosowego. Zaczyna się produkcja włosów delikatniejszych oraz krótszych. Na poziomie komórkowym miniaturyzacja mieszka włosowego postępuje w skutek redukcji objętości brodawki włosa w wyniku czego zmniejsza się liczba jej komórek.
Ryzyko wystąpienie tego typu łysienia u mężczyzny zwiększa się przy pozytywnym wywiadzie rodzinnym konkretnie kiedy stwierdzono podobne objawy u ojca lub u dziadka ze strony matki.
Do dokumentowania łysienia typu męskiego służy skala Norwood
Objawy łysienia androgenowego
U mężczyzn zwykle występuje recesja linii włosów na skroniach (zakola) i łysina na wierzchołku, u kobiet zwykle objawia się w postaci rozproszonego przerzedzenia na szczycie głowy. U mężczyzn często prowadzi do całkowitego wyłysienia. U kobiet raczej nigdy nie dochodzi do wyłysienia.
Łysienie androgenowe – w większości przypadków jest uwarunkowane genetycznie.
Łysienie tego typu występuje zarówno u kobiet jak i u mężczyzn jednak powinny być traktowane jako dwa odrębne schorzenia. Różnice dotyczą między innymi wieku w którym jednostka pojawia się, ale także obrazu klinicznego i częstotliwości występowania.
Pierwsze objawy łysienia androgenowego ujawniają się u nastolatków (forma ostra). Objawia się cofaniem linii na skroniach i czole, następnie proces zaczyna obejmować koronę głowy. Na łysienie androgenowe narażone są również kobiety. U kobiet przebieg choroby jest odmienny w stosunku do mężczyzn. Włosy przerzedzają się na środku głowy w postaci rozproszonej.
Jak leczyć ten typ łysienia?
Leczenie łysienia androgenowego to spore wyzwanie. Niemniej istnieją sposoby na to, by ograniczyć jego postępowanie i pobudzać włosy do wzrostu. Lecząc łysienie androgenowe najczęściej zaleca się miejscowe stosowanie preparatów z minoksydylem. Związek ten ma za zadanie rozszerzać naczynia krwionośnie i zwiększyć ukrwienie mieszków włosowych. Miejscowo stosować można także różnorakie ampułki z substancjami będącymi alternatywą dla minoksydylu lub też leczyć się doustnie finasterydem (jest to zalecane jedynie u mężczyzn).
Trychologia także oferuje efektywne metody ograniczania tego typu łysienia w postaci zabiegów i kuracji. Jednym z nich jest mezoterapia igłowa skóry głowy. Zabieg ten bezpośrednio wpływa na mieszki włosowe, odżywiając je i stymulując do produkcji nowych włosów.
Zabieg mezoterapii polega na wprowadzaniu mikroigłami odpowiednio dobranych substancji podskórnie. Tymi substancjami aktywnymi mogą być np. dekapeptyd-10, dekapeptyd-18, dekapeptyd-28, aminokwasy - enyloalanina, treonina, tyrozyna, mikroelementy, witaminy z grupy B, etc. zawieszone w macierzy kwasu hialuronowego. Składniki te dobierane są indywidualnie do potrzeb danego pacjenta. Tak dobrane składniki aktywne pobudzają mikrokrążenie skóry, odżywiają ją, rewitalizują mieszki włosowe, przyspieszają odrastanie włosów oraz dodatkowo pielęgnują skórę głowy.
Istnieje kilka przeciwwskazań do wykonywania mezoterapii igłowej skóry głowy, a są to: ciąża i karmienie piersią, nieleczona cukrzyca, przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych, stany zapalne i infekcje skóry, nowotwory, zapalenie wątroby, etc.
Zabieg mezoterapii nie jest bolesny, jednakże dla większego komfortu pacjenta można zastosować krem znieczulający na skórę głowy. Po wykonanym zabiegu zalecane jest picie dużej ilości wody oraz unikanie wysokich temperatur i ekspozycji na słońce przez minimum 12 godzin.
Dla kogo zabieg mezoterapii igłowej?
Oczywiście o doborze terapii decyduje lekarz po uprzednim zdiagnozowaniu pacjenta. Kuracja wymaga przynajmniej kilku zabiegów, natomiast skutek to miłe zaskoczenia. W wyniku mezoterapii igłowej następuje widoczna regeneracja struktury włosa, hamuje się proces wypadania i bardzo często włosy odrastają. Warunkiem ich odrostu jest obecność ż ywych mieszków włosowych . Dlatego tak ważna jest profilaktyka. Poprzez rozpoczętą odpowiednio wcześniej, można znacząco opóźnić łysienie.
Leczenie wypadania włosów należy zacząć od diagnostyki i w tym celu zgłosić się do dermatologa lub trychologa. Jednym z podstawowych badań jest trichogram , czyli analiza stanu włosów pod mikroskopem. Należy najpierw wyrwać kosmyk włosów, by następnie ocenić przyczynę wypadania. Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet, ponieważ leczenie ,,kobiecego'' łysienia jest znacznie bardziej skomplikowane.
