U nas zapłacisz kartą
Skutki uboczne stosowania minoksydylu - co warto wiedzieć?
Wnioski
Doustny minoxidil okazuje się mieć swoje miejsce w leczeniu wypadania włosów u kobiet i mężczyzn cierpiących na łysienie androgenowe. Lek ma jednak możliwe skutki uboczne, które należy dokładnie omówić z pacjentami. Niektóre działania niepożądane, takie jak kołatanie serca i zawroty głowy, nie są częste, ale jeśli wystąpią, pojawiają się wkrótce po rozpoczęciu stosowania leku. Inne skutki uboczne, takie jak zatrzymanie płynów i wzrost włosów na ciele, rozwijają się miesiącami. Z tego powodu należy uzbroić się w cierpliwość, aby obserwować korzyści i skutki uboczne leku przed podjęciem decyzji o ewentualnych zmianach dawki.
Przeciwwskazania lub powody, dla których nie należy stosować lub przepisywać minoxidilu. Nie powinni stosować doustnego minoxidilu pacjenci/pacjentki:
- Kobiety w ciąży lub próbujące zajść w ciążę.
- Z przewlekłymi schorzeniami, zwłaszcza nerek, serca i wątroby,
- Z chorobami serca, w tym osoby po przebytych zawałach serca, ale także osoby z dławicą piersiową, niewydolnością serca i zaburzeniami rytmu serca
- Z guzami chromochłonnymi
- Z porfirią
- Pacjenci w wieku powyżej 60 lat mogą stosować doustny minoxidil tylko z zachowaniem ostrożności, ponieważ mogą być bardziej wrażliwi i potencjalnie mogą mieć chorobę sercowo-naczyniową, która może wywołać dusznicę bolesną w przypadku spadku ciśnienia krwi.
- Pacjenci z niskim ciśnieniem krwi na początku lub stosujący inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą nie być idealnymi kandydatami do doustnego minoxidilu.
Genetyka i łysienie, a dobór leczenia
W sytuacjach, w których terapia minoxidilem nie przynosi pożądanych efektów, można skłonić się w kierunku zastosowania innych preparatów na łysienie lub wykonanie przeszczepu włosów. Niestety, łysienie androgenowe jest schorzeniem, które związane jest z nadwrażliwością mieszków włosowych na DMT, czyli pochodną testosteronu. Jego występowanie może mieć związek z genetyką, jak również układem immunologicznym. Skoro preparat nie wykazuje działania antyandrogennego, chwilowo powstrzyma wypadanie włosów, ale nie zmieni ich wrażliwości na DMT na stałe. Prawdopodobnie po zaprzestaniu stosowania go, fryzura wróci do swojej poprzedniej postaci.
Z kolei stosując leki o działaniu antyandrogenowym, zmniejszające stężenie DMT w organizmie można liczyć na ograniczenie wypadania włosów (tak samo, jak stosując minoksydyl), jednak może powodować to również impotencję, powiększenie piersi, zmniejszenie libido oraz zaburzenia wytrysku. Leki o działaniu hamującym wytwarzanie się DMT przenikają do krwi oraz mleka matek, zatem nie mogą być przepisywane kobietom w ciąży i karmiącym.
Wchłanianie i metabolizowanie monoxidilu
Przyjmowanie minoxidilu doustnie
Gdy tabletki minoxidilu są przyjmowane doustnie, większość leku jest szybko wchłaniana do krwi.
Doustny minoxidil jest łatwo wchłaniany z przewodu pokarmowego. Szczytowe stężenie we krwi występuje po około 1 godzinie od przyjęcia leku, a następnie powoli spada. Minoxidil jest metabolizowany przez wątrobę. Okres półtrwania minoxidilu podawanego doustnie wynosi około 4,2 godziny. Stężenie minoxidilu we krwi zależy od zastosowanej dawki. W przypadku dawki w wysokości 5 mg stężenie 157 ng/ml można zmierzyć we krwi około 1 godziny później, zanim poziom zacznie spadać. Jeśli przyjęta zostanie dawka w wysokości 2,5 mg, stężenie we krwi w punkcie czasowym jednej godziny jest w rzeczywistości wielokrotnie mniejsze i wynosi około 28 ng/ml.
Poniższy wykres przedstawia szacunki stężeń minoxidilu w różnych punktach czasowych (źródło: www.donovanmedical.com).
Chociaż doustny minoxidil osiąga szczytowe stężenie we krwi około 1 godziny po przyjęciu pojedynczej dawki, główny wpływ na ciśnienie krwi występuje po 2-3 godzinach, a następnie ciśnienie krwi ponownie powoli wzrasta. W przypadku osób stosujących minoxidil codziennie przez długi czas, maksymalny wpływ na ciśnienie krwi występuje po 10-14 dniach.
Przyjmowanie minoxidilu zewnętrznie
Stężenie minoxidilu przyjmowanego doustnie w surowicy jest około 20-30 razy wyższe niż minoxidilu aplikowanego miejscowo.
Istnieje pewne ogólnoustrojowe wchłanianie minoxidilu nawet u osób stosujących lek miejscowo. Około 99% osób stosujących miejscowo minoxidil ma poziom we krwi mniejszy niż 2-5 ng/ml. Jednak niektórzy pacjenci stosujący lek miejscowo czasami osiągają znacznie wyższe poziomy – nawet do 21 ng / ml. Na szczęście jest to rzadkie.
Stężenia minoxidilu podawanego zewnętrznie wyższe niż 5% mogą zwiększać wchłanianie.
Wchłanianie minoxidilu może być także zwiększone, jeśli jednocześnie przyjmowane są inne leki stosowane miejscowo, takie jak miejscowe retinoidy i kortyzony.
Minoksydyl
Minoksydyl to pod kątem chemicznym organiczny związek z pierścieniem aminowym – fizycznie to biały, bezwonny proszek.
Początkowo został wynaleziony do leczenia nadciśnienia. Rozszerza światła naczyń krwionośnych poprzez wpływ na budujące je mięśnie gładkie. Jest lekiem działającym silnie hipotensyjnie – obniża ciśnienie krwi.
Niestety jest to lek starej generacji, został wycofany z leczenia nadciśnienia, ponieważ powodował poważne skutki uboczne – przyspieszał akcję serca i powodował pogłębienie choroby wieńcowej.
Pozytywnym efektem ubocznym jego działania była jednak poprawa kondycji włosów pacjentów, którzy go stosowali dlatego nie zrezygnowano w 100% z tej substancji i na chwile obecną wskazania do leczenia są jedynie miejscowe – polegaja na nakładaniu na skórę owłosioną głowy preparatu 2 x dziennie co najmniej przez 6 miesięcy – nieprzerwanie.
Popularność tego preparatu jest tak duża, że obrósł on swego rodzaju różnymi opiniami wśród osób, które kiedykolwiek próbowały go używać. Jakie są te najczęściej się powtarzające? Oto kilka z nich.
