U nas zapłacisz kartą
Najczęstszy nowotwór skóry - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Objawy nowotworu skóry
Zmiany nowotworowe na skórze bardzo często sygnalizują rozwój wielu chorób onkologicznych. Medycyna określa je jako zespoły paranowotworowe, czyli takie, które wyprzedzają rozwój nowotworu. Oznacza to, iż zmiany skórne to nie tylko sygnał o nowotworze skóry, ale też może być to sygnał o nowotworze płuc, nerek, trzustki czy jajników. Co w obrębie skóry jest symptomem nowotworu? Warto poznać kilka przykładów:
- brunatne przebarwienia w okolicach fałd skórnych mogą oznaczać raka żołądka,
- oddzielanie naskórka to częsty sygnał o pojawieniu się raka trzustki lub nowotworu płuc,
- obrzęki rumieniowate w okolicach twarzy mogą świadczyć o nowotworze nosogardzieli lub sutka,
- zagłębienia w obrębie palców to częsty symptom raka płuc lub żołądka,
- zmiany łuszczycowe na całej skórze to niekiedy objawy chłoniaka czy ziarnicy złośliwej,
- przewlekły świąd, który trwa co najmniej 6 tygodni to jeden z pierwszych objawów rozwijającej się choroby nowotworowej.
Objawy nowotworów skórybardzo często w początkowej fazie choroby nie wzbudzają niepokoju u chorego. Najczęściej są to niewielkie zgrubienia, mylone z dolegliwościami typowo dermatologicznymi.
Jak wygląda rak skóry? Do najważniejszych objawów, które już zdecydowanie świadczą o raku skóry zaliczane są:
- zmiany skórne na twarzy, które powstają bez wyraźnej przyczyny,
- specyficzne „wypryski”, bardzo często przybierające postać owrzodzonych punktów,
- krwawiące guzki,
- stwardnienia na skórze, utrzymujące się przez dłuższy czas,
- guzki charakteryzujące się perłowymi brzegami,
- nadmierne rogowacenie naskórka,
- wyraźnie odgraniczone czerwone zgrubienia na skórze,
- głębokie owrzodzenia z tendencją wzrostową i rozprzestrzeniającą,
- zmiany dysplastyczne skóry o niejednolitym zabarwieniu i specyficznych poszarpanych brzegach,
- niegojące się rany i pokrywające ciągle nowymi strupami,
- mocno rozszerzone naczynia krwionośne na skórze,
- plamy o ciemnym zabarwieniu (fioletowym, ciemnobrązowym czy czerwono-niebieskim),
- plamy rumieniowe, wywołujące odczucie pieczenia i swędzenia.
Rak skóry: leczenie
Zanim lekarz postawi diagnozę, wykona badanie fizykalne, zwracając przy tym szczególną uwagę na węzły chłonne w rejonie, w którym znajduje się podejrzana zmiana. Ponadto przeanalizuje wyniki badania histopatologicznego, a także uporządkuje informacje zebrane podczas szczegółowego wywiadu. Sposób leczenia jest uzależniony od rodzaju, lokalizacji i wielkości raka skóry. Najprawdopodobniej specjalista zaleci usunięcie nowotworu skóry wraz z marginesem tkanki zdrowej.
Kriochirurgia, czyli wymrażanie zmian skórnych, przynosi najlepsze efekty w przypadku:
- guzów na małżowinach usznych, nosie lub powiekach,
- zmian nowotworowych nad tkanką kostną lub chrzęstną,
- raka podstawnokomórkowego o wyraźnych brzegach.
Do innych metod leczenia nieczerniakowych nowotworów złośliwych skóry zaliczamy radioterapię, terapię fotodynamiczną i laser CO2. W przypadku niewielkich i powierzchownych ognisk nowotworowych specjalista może zalecić imikwimod lub 5% maść 5-fluorouracylową. Jeśli lekarz rozpozna raka podstawnokomórkowego, może do niego bezpośrednio wstrzykiwać interferon α-2 i rekombinowany interferon ß. Należy jednak podkreślić, że wspomniana metoda jest kosztowna, żmudna i długoterminowa.
Nowotwór złośliwy skóry można wyleczyć prawie w 100%, pod warunkiem, że zostanie wykryty we wczesnym stadium. Jeśli zauważysz niepokojącą zmianę, bezzwłocznie skontaktuj się z lekarzem.
- Aktualności (33)
- Blog (20)
- Choroby dermatologiczne (3)
- Choroby endokrynologiczne (7)
- Choroby ginekologiczne (17)
- Choroby i dolegliwości (41)
- Choroby kardiologiczne (4)
- Choroby laryngologiczne (10)
- Choroby proktologiczne (1)
- Choroby urologiczne (16)
- Diagnostyka (15)
- O zabiegach (11)
- Problemy estetyczne (22)
- Profilaktyka (6)
Rak kolczystokomórkowy (carcinoma spinocellulare)
Rak kolczystokomórkowy (carcinoma spinocellulare) jest nowotworem znacznie rzadziej występującym niż rak podstawnokomórkowy. Rak kolczystokomórkowy najczęściej pojawia się u osób w wieku średnim i starszym. Cechuje się szybkim wzrostem i dużą złośliwością, wykazując skłonność do naciekania podłoża (czyli wrastania komórek raka do tkanek położonych pod guzem) i szerzenia się drogą przerzutów. Punktem wyjścia mogą być stany przedrakowe, zwłaszcza rogowacenie słoneczne i róg skórny. Zmiany zlokalizowane są najczęściej na granicy błon śluzowych i skóry (czerwień wargowa – szczególnie wargi dolnej), w okolicach nosa, oczodołów, narządów płciowych. Rak może też lokalizować się na powiekach. Przeczytaj więcej: Rak kolczystokomórkowy powiek
Do objawów niepokojących należy zaliczyć: gwałtowny wzrost masy guza, stwardnienie, tworzenie się owrzodzeń oraz krwawienia. Przebieg raka kolczystokomórkowego jest zależny od umiejscowienia, rozległości i stopnia naciekania podłoża. Skłonność do przerzutów jest znacznie mniejsza w przypadku zmian wywodzących się z rogowacenia słonecznego, a zwiększa się w przypadku rozwoju nowotworu na podłożu owrzodzeń, blizn i przewlekłych stanów zapalnych.
Rak brodawkujący (carcinoma verrucosum)
Rodzajem raka kolczystokomórkowego jest rak brodawkujący (carcinoma verrucosum). To nowotwór występujący na narządach płciowych, w jamie ustnej i w obrębie stóp. W raku brodawkującym stwierdzono wirusy brodawczaka ludzkiego HPV 6 i HPV 11. W przypadku raka brodawkującego umiejscowionego w jamie ustnej istotnym czynnikiem ryzyka jest używanie tytoniu (żucie, wciąganie tabaki do nosa), natomiast w przypadku raka zlokalizowanego na powierzchni podeszwy stopy czynnikiem takim są urazy. Wzrost raka brodawkującego jest bardzo powolny, jego powierzchnia jest pokryta masami rogowymi. Na ogół nie daje przerzutów.