U nas zapłacisz kartą
"Rak skóry płaskonabłonkowy - Wyzwania i Nowe Odkrycia"
Czym charakteryzuje się rak płaskonabłonkowy skóry?
Wśród charakterystycznych cech raka płaskonabłonkowego wymienia się:
- częste przerzuty (do okolicznych węzłów chłonnych, płuc, mózgu, kości),
- intensywne naciekanie otaczających tkanek,
- przybiera postać drobnych grudek, zaczerwienionych, złuszczających się i pokrytych strupem, następnie zwiększa rozmiary i przybiera formę rogowaciejącą, pacjent często podaje, że zaciął się przy goleniu i do tej pory rana nie chce się zagoić,
- tendencja do rozpadu,
- częste owrzodzenia na powierzchni,
- wałowaty brzeg, brak perełkowatej obwódki,
- świąd, ból, krwawienie,
- występuje zwykle pojedynczo, może pojawiać się w każdym miejscu (ważne: bardzo często rozwija są na granicy skóry i błony śluzowej – okolice warg, narządów płciowych).
Odmiany raka płaskonabłonkowego skóry
Opisuje się dwie jego główne odmiany:
- rogowaciejącą – guz pokryty na powierzchni masami zrogowaciałego naskórka, zmiany są wyniosłe ponad powierzchnię, naciekanie wgłąb skóry jest niewielkie,
- wrzodziejącą – o znacznie większym naciekaniu w głąb, twardych nacieczonych brzegach, a tym samym gorszym rokowaniu niż odmiana rogowaciejąca.
Dwie rzadsze odmiany raka kolczystokomórkowego to:
Rak płaskonabłonkowy oraz podstawnokomórkowy stanowią łącznie ok. 96% nowotworów skóry i aż 35% wszystkich nowotworów. Częstość zachorowania na SCC wzrasta wraz z wiekiem, szczególnie po 60. roku życia. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety.
Zobacz wideo: Czy każdy nowotwór powoduje ból?
Nowotwory, które można zdiagnozować jako CIS
Teoretycznie każdy nowotwór, który zaczyna się w komórkach nabłonka, miałby stadium CIS. Najczęstsze, o których usłyszysz, to jednak CIS piersi (zarówno rak przewodowy in situ (DCIS) jak i rak zrazikowy in situ (LCIS), pęcherz moczowy, płuca (stadium 0 płuca), szyjka macicy (śródnabłonkowa neoplazja szyjki macicy), i skóry (rak płaskonabłonkowy in situ).
Pytanie za milion dolarów w ostatnim czasie, zwłaszcza w kontekście kontrowersji dotyczących leczenia raka przewodowego in situ lub raka piersi in situ, brzmi, czy rak in situ jest rzeczywiście rakiem. Kąt Odpowiedź brzmi: to zależy od tego, z kim rozmawiasz. Niektórzy lekarze klasyfikują raka in situ jako raka nieinwazyjnego, a inni wolą nazywać go stanem przedrakowym. Rozróżnienie polegałoby na tym, by wiedzieć, czy CIS rozwinie się w raka inwazyjnego, a to z definicji nie jest znane. Nie jesteśmy też skłonni do szybkiego uzyskiwania odpowiedzi, ponieważ nie byłoby etyczne po prostu obserwowanie dużej liczby nowotworów in situ, aby sprawdzić, czy stały się rakiem inwazyjnym i rozprzestrzeniły się.
Jak leczy się raka płaskonabłonkowego skóry?
Leczenie większości chorych na raka płaskonabłonkowego skóry polega na prostym chirurgicznym wycięciu zmiany z marginesem (najlepiej około 1 cm, ale w wielu miejscach ciała uzyskanie takiego marginesu bocznego nie jest możliwe, wówczas za wystarczający trzeba uznać margines możliwy do uzyskania). Jeśli po wycięciu zmiany ubytek skóry jest zbyt duży, aby ranę można było zszyć, lekarz operujący wykonuje tak zwaną plastykę – np. przesuwa fragment skóry z sąsiedztwa lub przeszczepia kawałek własnej skóry chorego pobranej z innej okolicy ciała. Takie operacje czasem wymagają znieczulenia ogólnego, ale u znacznej części chorych można je wykonać w znieczuleniu miejscowym.
Jeśli na podstawie wykonanej biopsji cienkoigłowej stwierdza się obecność przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych, konieczne jest chirurgiczne wycięcie odpowiedniej grupy węzłów (np. w pachwinie lub pod pachą albo na szyi).
Uzupełniającą radioterapię stosuje się czasem u chorych, u których operacja nie była doszczętna i nie da się poszerzyć jej zakresu, a także jako uzupełnienie operacji przeprowadzonej z powodu nawrotu choroby lub zajęcia przez nowotwór węzłów chłonnych.
W przypadku obecności przerzutów odległych w innych narządach stosuje się leczenie systemowe (chemioterapię).
