U nas zapłacisz kartą
Plastry na blizny na twarzy - Skuteczne sposoby redukcji śladów przeszłości
Żele na blizny
Jak działa żel na blizny? Składnikami aktywnymi są polisiloksany, czyli silikony. Pomagają one zabezpieczać skórę transparentnym filmem, nawilżać ją i uelastyczniać. Wspierają również optymalne środowisko do gojenia się blizny. W efekcie wspomagają nie tylko redukcję widoczności blizny, ale także łagodzenie przykrych dolegliwości towarzyszących jej obecności. Bardzo dobrze sprawdzi się na blizny powstałe po operacji, urazie, oparzeniach i po trądziku.
Żel na blizny, poza silikonem medycznym, może zawierać ekstrakt z wąkrotki azjatyckiej, witaminę C i E, a także filtry SPF 15, które pomagają zabezpieczać zmiany przed szkodliwym działaniem promieniowania UV. Niektóre z nich zawierają także nanokoloidy złota.
Plastry na blizny – stosowanie i efekty
Plastry na blizny cieszą się obecnie wzrastającą popularnością. Blizny, jak wiadomo, powstają wskutek głębokiego uszkodzenia skóry, powodującego ubytek. Organizm zastępuje go inną tkanką, która wyraźnie różni się od skóry zdrowej – jest włóknista, ma zmieniony kolor i nie jest równa z powierzchnią skóry.
W ciągu swojego życia jesteśmy narażeni na urazy, w wyniku których na ciele mogą pozostać blizny. Bywa, że blizny są efektem planowanych zabiegów chirurgicznych, czasem tych mających na celu poprawienie urody. Wszystkie blizny łączy jedno: nie są pożądane. Stanowią nie tylko problem estetyczny, ale czasami bolą, swędzą i ograniczają zakres ruchów. Dlatego zazwyczaj szukamy sposobów, aby się ich pozbyć lub przynajmniej je zredukować. Czy mogą nam w tym pomóc silikonowe plastry na blizny?
Skąd się biorą i jak wyglądają stare blizny?
Blizny to naturalne ślady po urazach (skaleczeniach, rozcięciach skóry podczas zabiegów chirurgicznych itd.), ale również po chorobach (np. po trądziku czy ospie wietrznej). Powstawanie blizny jest ostatnim etapem gojenia się rany i – o ile nie ma powikłań – przebiega następująco: w miejscu, gdzie ciągłość skóry została przerwana, naskórek łączy się ze sobą w procesie rychłozrostu lub (jeśli doszło do dużych ubytków tkanek) w procesie ziarninowania tworzy nowe naczynia krwionośne i tkanki skóry, aby zamknąć ranę i spowodować jej zagojenie się.
Powstaje wówczas blizna, na którą składają się powstałe w trakcie gojenia się rany włókna kolagenowe. Tworzą wypukłą linię, dlatego świeża blizna jest grubsza i ciemna, ale z czasem blednie i staje się mniej widoczna. Niestety nie zawsze tak się dzieje.
Gdy dojdzie do powikłań w procesie powstawania blizny, włókna kolagenowe zaczynają narastać nadmiernie i niekontrolowanie, tak powstają blizny przerostowe lub keloidy. Takie blizny przypominają narośl na ciele i mogą wychodzić poza obszar pierwotnej rany (tak jest w przypadku blizny przerostowej). Są zwykle dużo ciemniejsze, przez co bardziej widoczne.
Problemem często są też blizny po oparzeniach, które zwykle przyjmują postać blizn przykurczowych. Ze względu na duże uszkodzenia tkanek w czasie oparzenia, powstałe rany gojąc się, ściągają skórę i mocno ją napinają. To nie tylko źle wygląda, ale może też utrudniać poruszanie np. oparzoną kończyną czy ograniczać mimikę – jeśli blizna po oparzeniu znajduje się na twarzy. Stare blizny po oparzeniach są twarde, błyszczące i mają zróżnicowaną strukturę, co bardzo negatywnie wpływa na ich wygląd.