U nas zapłacisz kartą
"Różnorodność narośli skórnych"
Wycięcie chirurgiczne
Wycięcie chirurgiczne jest procedurą, w której lekarz lub dermatolog usuwa łagodny rozrost skóry lub złośliwą zmianę poprzez cięcie i zszycie. Jest on zazwyczaj wykonywany w celach diagnostycznych lub terapeutycznych. Może być również stosowany w celu zapobiegania dalszemu rozprzestrzenianiu się guza.
Zazwyczaj wycięcie przeprowadzane jest w znieczuleniu miejscowym. W miejscu zmiany wykonuje się małe nacięcie, a wraz z nim usuwa się normalną otaczającą tkankę.
Podczas wykonywania wycięcia chirurgicznego, chirurg wykonuje eliptyczne nacięcie wokół zmiany. Eliptyczny kształt pozwala na nacięcie rany pod mniejszym napięciem.
Wycięcie chirurgiczne może być wykonane za pomocą skalpela, lasera lub innego narzędzia tnącego. Procedura ta może być również określana jako biopsja wycięta.
Przed wykonaniem zabiegu wycięcia zmiany skórnej, dermatolog wyjaśni Ci procedurę. Wyjaśni, czego możesz się spodziewać po zabiegu i przekaże Ci instrukcje dotyczące pielęgnacji rany. Zostaniesz poproszony o podpisanie formularza zgody. Formularz zgody wskazuje, że rozumiesz i zgadzasz się na zabieg.
Po wycięciu chirurgicznym następuje zwykle zamknięcie zmiany. Na ranę nakładany jest opatrunek, który powinien pozostać na miejscu przez okres 48 godzin. Utrzymywanie rany w czystości i wilgotności może pomóc w przyspieszeniu gojenia. Należy unikać forsownej aktywności przez co najmniej 24 godziny po zabiegu.
Chociaż wycięcie chirurgiczne jest prostym zabiegiem, nie jest pozbawione ryzyka. Niektóre osoby mogą doświadczyć bólu lub krwawienia w miejscu zabiegu. Jeśli wystąpi krwawienie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Delikatnie różowy obszar chirurgiczny jest powszechny po zabiegu. Może być ono również gorące i zainfekowane. Dobrze jest utrzymywać to miejsce w czystości i osłaniać jasnym światłem słonecznym przez co najmniej dzień po wycięciu.
Wycięcie chirurgiczne może usunąć raka skóry, czerniaka lub torbiele. Może być również stosowany do leczenia atypowych pieprzyków. Wycięcie chirurgiczne jest zazwyczaj wykonywane w gabinecie lekarskim, więc nie trzeba iść do szpitala na zabieg.
Narośl na skórze (czerwona, czarna, biała, brązowa) – czym jest i jak ją usunąć?
Narośl skórna może był niegroźną zmianą o łagodnym przebiegu albo objawem poważnej choroby, np. raka. Szczególnie niepokojąca jest sytuacja, gdy narośl na skórze pojawiła się nagle i ma nieregularny kształt oraz zabarwienie. Żadnej narośli nie należy usuwać na własną rękę. Konieczna jest konsultacja dermatologiczna.
Skóra, pierwsza linia obrony organizmu przed infekcjami, jest jednocześnie jednym z pierwszych miejsc, gdzie pojawiają się wczesne oznaki choroby. U niektórych osób na różnym etapie życia może rozwinąć się narośl skórna. Wszelkie zmiany tego typu, szczególnie o nietypowym kształcie, zabarwieniu czy strukturze, bywają powodem do niepokoju.
Narośl na skórze – rodzaje brodawek
Brodawki to dość duża grupa zmian skórnych, które mają różne podłoże oraz charakteryzują się odmiennym wyglądem. Brodawki to łagodne zmiany, które pojawiają się na skórze na skutek działania różnych czynników. Mogą występować na skórze małych dzieci i osób dorosłych, niektóre brodawki są objawem postępujących procesów starzenia się organizmu i występują przede wszystkim u seniorów.
W budowie brodawek można zauważyć szeroką podstawę. Mają one często nierówną powierzchnię. Pod względem koloru mogą nie różnić się od zdrowej skóry lub mieć beżową, różową, żółtą oraz brązową barwę.
- brodawki łojotokowe,
- brodawki zwykłe,
- brodawki płaskie,
- brodawki weneryczne (brodawki płciowe, kłykciny kończyste),
- brodawki stóp (brodawki mozaikowe, brodawki myrmecia),
- brodawki przejściowe.
Najczęściej diagnozowane rodzaje brodawek to brodawki łojotokowe (brodawki starcze), brodawki zwykłe, brodawki płaskie i brodawki stóp.
Brodawki łojotokowe to zmiany często pojawiające się na skórze osób w średnim i podeszłym wieku. Najczęściej zlokalizowane są na skórze twarzy i tułowia. Nie są znane przyczyny, które powodują powstawanie brodawek łojotokowych, jednak do czynników ryzyka zaliczamy w tym przypadku m.in. wiek, częste wystawianie skóry na bezpośrednie działanie promieni słonecznych oraz czynniki genetyczne. Brodawki łojotokowe są objawem zakażenia wirusowego lub bakteryjnego i nie możemy się nimi zarazić. Często występują w większych skupiskach np. na plecach. Mnogie brodawki łojotokowe oraz brodawki, które powodują różne dolegliwości np. świąd, powinny być zbadane przez lekarza.
Brodawki zwykłe mają zwykle żółty lub brązowy kolor. Te niewielkie grudki często występują w większych skupiskach. Są ograniczone od zdrowej skóry i dobrze wyczuwalne pod palcami. Najczęściej brodawki zwykłe są skutkiem zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego typu 2. Pojawiają się m.in. w obrębie skóry dłoni, na podeszwie stóp oraz na łokciach i kolanach. Rzadziej brodawki zwykłe powstają pod płytką paznokci.