U nas zapłacisz kartą
"Różnorodność narośli skórnych"
Narośl na skórze – co to może być?
- Wyprysk – choroba zapalna skóry. Wypryskowi towarzyszy swędzenie i łuszczenie się skóry. Ma postać czerwonych grudek, które zamieniają się w pęcherzyki. W przypadku nadkażenia pojawiają się zmiany ropne i wydzielina, które po zaschnięciu tworzą szarożółte strupy.
- Liszaj płaski – choroba zapalna skóry, która przebiega z silnym świądem. Charakterystyczne dla liszaja płaskiego są czerwone wykwity grudkowate. Najczęściej lokalizują się w dolnych partiach nóg lub na wewnętrznej stronie nadgarstków.
- Czyrak – infekcja skórna, zapalna krosta wypełniona ropą. Czyrak to czarna lub czerwona narośl na skórze. Jest ropnym zapaleniem okołomieszkowym, któremu towarzyszy wytworzenie się czopa martwiczego. Czyrak najpierw ma postać guzka, następnie guzka z krostą.
- Liszajec – bardzo zakaźna infekcja skórna, która powoduje powstawanie zasychających pęcherzy. Liszajec zazwyczaj umiejscawia się na twarzy, najczęściej w okolicy nosa bądź ust.
- Półpasiec – ostra wirusowa choroba zakaźna, bolesny nawrót ospy wietrznej. Chorobę wywołuje wirus Herpes virus varicella. Ma formę czerwonych narośli skórnych (pęcherzy i pęcherzyków surowiczych), które najczęściej pojawiają się na twarzy. Są bolesne i swędzące (podobnie jak w ospie wietrznej).
- Grzybica skóry – wywołana przez grzyby. W grzybicy pojawia się czerwona narośl (grudki), plamy, krostki, z których może wyciekać ropa (w przypadku stanu zapalnego), a skóra swędzi i łuszczy się.
- Brodawka – niegroźna, grudkowa zmiana skórna. Nazywana potocznie kurzajką (biała narośl na skórze). Wywołuje ją wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). Brodawki mogą być różnego rodzaju:
- Brodawki zwykłe – najczęściej koloru skóry, o nierównej powierzchni, o wielkości kilku milimetrów. Najczęściej lokalizują się na rękach.
- Brodawki płaskie – mają gładką powierzchnię i lekko wypukły kształt.
- Brodawki stóp – lokalizują się na podeszwach stóp. Mają kolor skóry i szorstką powierzchnię. Mogą być rozsiane i głębokie lub powierzchowne, występujące w skupiskach.
- Brodawki przejściowe – podobne do brodawek zwykłych i brodawek płaskich. Najczęściej występują u osób z obniżoną odpornością.
- Brodawki płciowe (kłykciny kończyste) – przenoszone drogą płciową, mają formę i kształt ciemnych kalafiorowatych grudek.
- Dysplazja Lewandowsky’ego–Lutza (łac. Epidermodysplasia verruciformis) – stan przedrakowy, ma formę rozlanych na całym ciele płaskich brodawek z czerwonymi bądź brązowymi plamami.
Przyczyny brodawek, włókniaków i narośli skórnych
Przyczyny narośli na skórze mogą być różnorodne. Wiele powoduje wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), wywołującego brodawki łojotokowe, brodawki stóp, brodawki płaskie, brodawki płciowe czy kłykciny kończyste. Brodawka to zazwyczaj dość twarda narośl, niebędąca objawem poważnej choroby. Wiele z nich to tak zwane brodawki przejściowe, zanikające z czasem samoistnie. Warto jednak wiedzieć, że zakażenie wirusem HPV następuje zwykle przez bezpośredni kontakt skóry z zakażoną osobą lub zainfekowanym obszarem.
Brodawki zwykłe i włókniaki to z kolei łagodne guzki skóry, powstające na powierzchni skóry z tkanki łącznej włóknistych komórek naskórka. Przyczyny powstawania włókniaków twardych i miękkich mogą mieć podłoże genetyczne. Niektóre rodzaje włókniaków mogą się rozwijać także w wyniku urazów skóry lub podrażnień. Inne narośla oraz zmiany skórne mogą wynikać z nieprawidłowości w naczyniach krwionośnych. Włókniaki twarde natomiast powstają wskutek nadmiernego namnażania się komórek tkanki łącznej.
Pod powierzchnią skóry mogą też pojawić się torbiele, czyli pęcherzykowate struktury wypełnione płynem podobnym do żelu. Torbiel to łagodna zmiana skórna i najczęściej nie powoduje poważniejszych problemów, ale mogą przybierać różne rozmiary i występować w wielu miejscach na ciele. Narośl na skórze może przybierać różne barwy, warto więc zwrócić uwagę na to, czy jest to czerwona narośl, brązowe narośle oraz czy ma szorstką powierzchnię.
Narośl na skórze – włókniaki
Włókniaki twarde i włókniaki miękkie często pojawiają się na skórze w okolicach szyi, pod pachami, w okolicy ramion, a także w pachwinach oraz w okolicy powiek. W przypadku włókniaków miękkich i włókniaków twardych mamy do czynienia z łagodnymi zmianami nowotworowymi. Nie zagrażają one jednak naszemu zdrowiu i życiu. Włókniaki miękkie są uszypułowane i często występują w większych skupiskach. Włókniaki twarde nie są uszypułowane. Najczęściej związane są z procesami starzenia się organizmu – często występują u seniorów.
Zmiany skórne po wykonaniu badania dermatologicznego mogą być poddane leczeniu. Jego przebieg zależny jest od podłoża zmiany oraz jej charakteru. Wiele osób decyduje się na usuwanie zmian skórnych nie tylko ze względów zdrowotnych, ale także w celu poprawy wyglądu i samooceny. Nie każda narośl na skórze wymaga specjalistycznego leczenia, jednak ze względów profilaktycznych dermatolodzy zalecają wycięcie np. dużych znamion barwnikowych.
Leczenie guzków, narośli i brodawek płaskich
Sposoby leczenie brodawek, guzków, włókniaków i innych narośli skórnych zależą od indywidualnych cech i lokalizacji zmian. W wielu przypadkach skuteczna może okazać się farmakoterapia, czyli stosowanie leków miejscowych, na przykład kremów lub maści, zawierających substancje o działaniu przeciwwirusowym lub immunomodulacyjnym. W niektórych przypadkach narośl na skórze może kwalifikować się na usunięcie chirurgiczne.
W zwalczaniu zmian skórnych, takich jak brodawki czy twarde guzki, pomocna bywa również krioterapia – metoda polegająca na zamrażaniu narośli za pomocą ciekłego azotu. Niska temperatura niszczy tkankę zmienioną chorobowo, co prowadzi do stopniowego zaniku brodawek, guzków czy włókniaków. Proces ten może wymagać kilku powtórzeń, a nierzadko może też być potrzebne miejscowe znieczulenie.
Inną metodą usuwania narośli na skórze jest laseroterapia, w której wykorzystuje się wiązki światła o wysokiej energii. Sposób ten może być skuteczny zwłaszcza w usuwaniu brodawek, zmian naczyniowych, włókniaków czy zmian pigmentacyjnych. Lasery działają na zasadzie selektywnego niszczenia tkanki, minimalizując uszkodzenia zdrowych komórek.
