U nas zapłacisz kartą
Rumień alergiczny u dziecka - Objawy, Przyczyny i Sposoby Leczenia
Zaczerwienienie, pieczenie i napięcie skóry. Jak wygląda rumień alergiczny?
Rumień alergiczny objawia się w dość specyficzny sposob. Na skórze, na skutek kontaktu z alergenem, pojawia się rumieniowa wysypka, której towarzyszy swędzenie, pieczenie oraz czasem obrzęk. Typowe jest też uczucie napięcia skóry przy rumieniu. W przypadku rumienia zaczerwieniona skóra może być cieplejsza od reszty ciała.
W zależności od stopnia reakcji alergicznej, zmiany skórne mogą być bardziej rozległe lub ograniczone wyłącznie do małych obszarów.
Reakcja w postaci rumienia alergicznego może być natychmiastowa po kontakcie z alergenem lub opóźniona, pojawiając się od kilku do kilkudziesięciu godzin po ekspozycji.
Warto zaznaczyć, że te same czynniki drażniące mogą wywoływać atopowe zapalenie skóry, które oprócz zaczerwienienia może objawiać się świądem i suchością skóry.
Przyczyny rumienia alergicznego – najczęstsze alergeny
Pojawienie się alergicznego zaczerwienienia skóry jest oznaką, że układ odpornościowy reaguje na substancję, którą błędnie uznał za niebezpieczną.
Do czynników bezpośrednio wywołujących rumień należą alergeny zawarte w powietrzu, takie jak pyłki czy alergeny zwierzęce, alergeny pokarmowe oraz zanieczyszczenia środowiska.
Rumień alergiczny, stanowiący odpowiedź organizmu na alergen, może pojawić się również po ukąszeniu owada lub pajęczaka (np. rumień alergiczny po komarze lub po kleszczu).
Pośrednie przyczyny wystąpienia rumienia alergicznego mogą być różnorodne – do pojawienia się jego objawów doprowadzić może stres czy zmiany hormonalne (ciąża, menopauza, cykl menstruacyjny).
Rumień alergiczny – leczenie
Podstawą leczenia rumienia alergicznego jest zdiagnozowanie, czy zaczerwienienie powstałe na skórze w istocie jest powiązane z reakcją uczuleniową. Aby określić, co wywołuje rumień alergiczny, lekarz może zlecić wykonanie testu płatkowego. Po analizie wyników decyduje o dalszym leczeniu. Dosyć często zalecane jest stosowanie miejscowo glikokortykosteroidów. Mają one na celu złagodzenie stanów zapalnych i stłumienie reakcji uczuleniowej.
Równie ważna jest profilaktyka. Aby uniknąć ponownego wystąpienia rumienia alergicznego, stosuj hipoalergiczne kosmetyki. Osoby ze skłonnością do atopii powinny natomiast sięgnąć po nawilżające i natłuszczające emolienty.
- E. Waszczykowska, Choroby alergiczne skóry i różnicowanie, „Przegląd Alergologiczny” 2005, t. 2, nr 4, s. 24–29.
- Ż. Smoleńska, A. Matyjasek, Borelioza – najnowsze rekomendacje w diagnostyce i leczeniu, „Forum Reumatologiczne” 2016, t. 2, nr 2, s. 58–64.
- D. Chomiczewska-Skóra, M. Kieć-Świerczyńska, Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, „Alergia” 2014, nr 1, s. 19–24.
- M. Vzarnecka-Operacz, A Sadowska-Przytocka, Klasyczne zmiany skórne u noworodków jako trudny problem w codziennej praktyce klinicznej, https://podyplomie.pl/pediatria/25560,klasyczne-zmiany-skorne-u-noworodkow-jako-trudny-problem-w-codziennej-praktyce-klinicznej (dostęp: 5.02.2022).
- A. Woldan-Tambor, J.B. Zawilska, Atopowe zapalenie skóry (AZS) – problem XXI wieku, „Farmacja Polska” 2009, t. 65, nr 11, s. 804–811.