U nas zapłacisz kartą
Skóra łojotokowa twarzy - przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – przyczyny
Twarz, owłosiona część głowy i dekolt to miejsca szczególnie narażone na występowanie tej choroby. Dlaczego? Znajduje się na nich dużo gruczołów łojowych, a to właśnie ich nieprawidłowa praca oraz uszkodzony układ odpornościowy są najbardziej prawdopodobnymi przyczynami wystąpienia łojotokowego zapalenia skóry twarzy. Na chorobę tę są narażeni wszyscy – bez względu na wiek czy płeć. Schorzenie może być jednak determinowane dodatkowymi, zewnętrznymi czynnikami, do których należą chociażby:
- nieodpowiednia pielęgnacja skóry na twarzy lub też jej brak,
- przebywanie w silnie zanieczyszczonym otoczeniu,
- niezdrowa dieta,
- za mało kontaktu skóry ze słońcem – z tego powodu objawy łojotokowego zapalenia skóry twarzy nasilają się zazwyczaj jesienią i zima, gdy światła słonecznego jest najmniej,
- długotrwały stres,
- choroby osłabiające układ odpornościowy, nerwowy i psychikę człowieka – m.in. depresja, AIDS, nowotwory czy zaburzenia hormonalne.
Gdy te czynniki pobudzą nadmierną produkcję łoju przez skórę w tym samym czasie, w którym nastąpi obniżenie odporności organizmu, na skórze zacznie się namnażać drożdżakopodobny grzyb Malassezia furfur. Efektem jego działania jest produkcja lipazy, czyli enzymu, który działa na skórę człowieka drażniąco i wywołuje stan zapalny. To natomiast skutkuje charakterystycznymi objawami łojotokowego zapalenia skóry twarzy, czyli powstaniem biało-żółtych plam i łuszczeniem się skóry.
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – jak rozpoznać?
Co prawda większość chorób skórnych jest do siebie łudząco podobna, jednak łojotokowe zapalenie twarzy wyróżnia się na ich tle ze względu na bardzo charakterystyczne symptomy. W efekcie rozpoznasz je łatwo, jeszcze zanim skonsultujesz się z lekarzem. Zwróć uwagę na takie objawy łojotokowego zapalenia skóry twarzy, jak: zaczerwienienie i lekka opuchlizna, świąd – lekki lub silny w zależności od stopnia zaawansowania choroby, przetłuszczony, nieświeży wygląd cery, białe lub żółte krosty, które łuszczą się wraz ze skórą, a nawet łysienie na obszarach pokrytych włosami.
Schorzenie to nie jest groźne dla zdrowia, jednak to przewlekła i nawracająca choroba. Objawy mogą się różnić u różnych osób, podobnie zresztą jak czynniki, które wywołały chorobę i od których zależy późniejszy sposób leczenia. Dlatego gdy podejrzewasz u siebie łojotokowe zapalenie skóry twarzy najlepiej skonsultuj się z lekarzem.
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy – w jakich miejscach najczęściej występuje?
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy cechuje się także specyficzną lokalizacją zmian. Najczęściej występują one w pobliżu gruczołów łojowych. Na twarzy będą to miejsca takie jak: okolice powiek, brwi oraz środkowej części twarzy. Ponadto w okolicach małżowiny usznej i przewodu usznego.
Łojotokowe zapalenie skóry twarzy można leczyć przede wszystkim farmakologicznie. Stosuje się wtedy dwie metody: terapię miejscową oraz ogólnoustrojową. Miejscowe leczenie polega na aplikowaniu na skórę kremów lub maści, które działają głównie przeciwzapalnie i przeciwgrzybiczo. Preparaty delikatnie złuszczają skórę, przez co poprawiają wchłanianie innych składników aktywnych leków. W terapii stosuje się substancje takie jak: pirokton olaminy, ichtiol, siarkę i dziegcie. Niektóre z nich przy długotrwałym stosowaniu mogą powodować działania niepożądane. W związku z tym wszystkie niepokojące objawy należy zgłaszać lekarzowi. Jeśli leczenie miejscowe nie przynosi rezultatów, włącza się leki doustne między innymi antybiotyki i retinoidy.
Wsparciem dla konwencjonalnego leczenia jest przede wszystkim domowa pielęgnacja skóry, która opiera się na dermokosmetykach z naturalnym składem. Leczenie uzupełnia również regularne picie ziół (np. pokrzywy), a także przestrzeganie zasad higieny. Ważna jest również dobrze zbilansowana dieta oraz unikanie cukru, alkoholu i smażonych potraw.
SEBORH
ŁAGODZENIE ŁZS W DOMOWYCH WARUNKACH KUP TERAZ
Czym jest ŁZS twarzy? To choroba dermatologiczna, która przejawia się zaczerwienieniem i łuszczeniem skóry twarzy. Występuje zarówno u niemowląt (tzw. ciemieniucha), jak i nastolatków czy osób starszych (głównie po 50. roku życia). Choć nie istnieją skuteczne metody całkowitego wyleczenia, to znane są sposoby łagodzenia i wyciszania objawów.
Występowanie niepokojących zmian na skórze jest odpowiednim sygnałem, by udać się na konsultację do dermatologa. Ze względu na specyfikę objawów łzs lekarz zwykle przeprowadza wywiad z pacjentem i obserwuje zmiany chorobowe, Na tej podstawie stawia diagnozę i decyduje o leczeniu – mówi Milena Nalbandian, kosmetolog Clinica Cosmetologica
