U nas zapłacisz kartą
Skóra łojotokowa twarzy - przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia
Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry. Czym jest ŁZS?
Cera łojotokowa to problem, który może pojawić się w każdym wieku, choć najbardziej podatne są na niego osoby w okresie pokwitania oraz mężczyźni. Narażeni na łojotokowe zapalenie skóry twarzy są także ludzie, u których schorzenie to występowało w rodzinie już wcześniej.
Przyczyn ŁZS twarzy jest wiele. Oprócz czynników genetycznych to także zaburzenia gospodarki hormonalnej (zwłaszcza hormonów płciowych), zła dieta, uboga przede wszystkim w witaminy z grupy B i cynk, nieprawidłowa higiena oraz zanieczyszczenia środowiska.
Główną przyczyną tej choroby jest jednak stan zapalny skóry i gruczołów łojowych, który prowadzi do nadmiernego łuszczenia się naskórka.
Na ŁZS częściej chorują również osoby przeżywające przewlekły stres.
Łojotokowe zapalenie twarzy bywa także wywoływane przez drożdżaki Malassezia C. Choć grzyby te występują naturalnie we florze bakteryjnej, w momencie osłabienia odporności namnażają się w sposób niekontrolowany i wywołują podrażnienia. Są one prawdopodobnie najczęstszym powodem ŁZS na twarzy i głowie u niemowląt, choć wciąż mechanizm tej choroby nie został poznany.
Po oczyszczeniu - peeling
Po prawidłowo wykonanym oczyszczeniu skóry, kolejnym zabiegiem polecanym w przypadku cery tłustej jest peeling, szczególnie enzymatyczny, tzw. gommage. Do najważniejszych składników recepturalnych tego typu preparatów należą enzymy hydrolizujące białka, w tym również keratynę, główny składnik warstwy rogowej naskórka. Najczęściej wykorzystuje się tu związki pozyskiwane z wyciągów roślinnych: papainę, bromelinę, ficynę. Dzięki zawartości tego typu składników preparaty te zapewniają łagodne złuszczanie naskórka, usunięcie martwych komórek, dokładne oczyszczenie i wygładzenie skóry. W recepturach tego typu wyrobów znajdują się także enzymy lipolityczne pozwalające usunąć nadmiar wytworzonego łoju. Częstotliwość stosowania preparatów peelingujących w dużej mierze zależy od rodzaju cery, przy czym w przypadku cery tłustej możemy je stosować nawet co kilka dni.
Ostatni etap pielęgnacji skóry obejmuje zastosowanie odpowiednio dobranych preparatów kosmetycznych, najlepiej nawilżających o małej zawartości tłuszczów naturalnych, szczególnie olejów, których miejsce powinny zająć mniej tłuste i bardziej funkcjonalne surowce silikonowe. Zawarte w ich recepturach składniki powinny charakteryzować się nie tylko działaniem nawilżającym, regenerującym, lecz także antyseptycznym, ściągającym, przeciwłojotokowym, absorbującym nadmiar łoju, a także matującym. W preparatach pielęgnacyjnych przeznaczonych dla osób o skórze tłustej powszechnie wykorzystuje się antyseptyczne właściwości siarki. Pojawia się w nich również kamfora, która działa przeciwzapalnie, dezynfekująco, poprawia ukrwienie skóry. Wykazuje ona ponadto efekt złuszczania zewnętrznych warstw naskórka. Skuteczne w walce z objawami tłustej skóry są również aminokwasy bogate w siarkę, między innymi N-acetylometionina i N-acetylocysteina. Stanowią one doskonały środek regulujący i ustalający na właściwym poziomie wydzielanie łoju. Bardzo ważnymi składnikami preparatów przeciwłojotokowych są niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), czyli kwas linolowy, linolenowy, arachidonowy. Układy te powodują modyfikację płaszcza hydrolipidowego dzięki czemu kontrolują skład mikroorganizmów warstwy skórnej. Ich niedobór może powodować niekorzystne zmiany flory bakteryjnej, między innymi przyczynia się do wzrostu Pityrosporum orbicolare - lipofilnej bakterii mogącej wywoływać stany zapalne skóry. Równie często w recepturach preparatów łojotokowych wykorzystuje się kaolin czyli rozdrobnioną glinkę o silnych właściwościach absorbowania nadmiaru łoju. Ułatwia ona oczyszczenie i zamykanie porów skóry, działa bakteriobójczo.
Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) - objawy, przyczyny i leczenie
Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) jest chorobą skóry występującą u osób w każdym wieku. Objawy ŁZS to łuszczenie się skóry, rumień oraz świąd. Zmiany skórne pojawiają się najczęściej na owłosionej skórze głowy, twarzy, klatce piersiowej, pod pachami i w pachwinach.
Łojotokowe zapalenie skóry jest przewlekłą i nawrotową chorobą skóry, która charakteryzuje się występowaniem zmian rumieniowo-złuszczających na skórze twarzy, klatki piersiowej oraz owłosionej głowy. Zmiany skórne mogą występować również pod pachami i w pachwinach. Przyczyną choroby jest nadmierna aktywność gruczołów łojowych i współistniejące zakażenie grzybem drożdżopodobnym Malassezia furfur (Pityrosporum ovale). Badania wskazują na zwiększoną liczbę tych grzybów w okolicach łojotokowych i pozytywny efekt terapeutyczny preparatów przeciwgrzybiczych.
Dodatkowe znaczenie w zaostrzeniu choroby mogą mieć leki, w tym haloperydol, sole złota, chloropromazyna czy psoraleny.
Łojotokowe zapalenie skóry zazwyczaj występuje u osób zdrowych, ale może się wiązać z zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) lub chorobami neurologicznymi (np. incydentem naczyniowo-mózgowym, chorobą Parkinsona).