U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty według klasyfikacji ICD-10 - Przyczyny, Objawy i Metody Leczenia
Jakie są przyczyny występowania trądziku różowatego?
Dokładne przyczyny powstawania trądziku różowatego współcześnie nie są do końca znane – mimo wielu przeprowadzonych badań naukowych. Wśród tak zwanych hipotez patogenezy trądziku różowatego wymienia się:
- zaburzenia naczyniowe – objawy trądziku występują na skutek patologii naczyń krwionośnych i powiązane są najczęściej z reakcjami stresowymi, źle zbilansowaną dietą, temperaturą powietrza, okresem menopauzalnym,
- czynniki genetyczne,
- zaburzenia immunologiczne – przyczyną rozwoju trądziku różowatego może być nieprawidłowa odpowiedź układu odpornościowego na skutek działania czynników środowiskowych,
- zaburzenia hormonalne – trądzik różowaty może być powiązany z fazą cyklu menstruacyjnego, okresem menopauzy oraz ze stosowaniem doustnych środków antykoncepcyjnych,
- czynniki infekcyjne – trądzik różowaty jest następstwem infekcji, takich jak zakażenie nużeńcem ludzkim, przewlekły nieżyt żołądka, zakażenia bakterią Helicobacter pylori, zakażenie przewodu pokarmowego pierwotniakiem Lamblia intestinalis, choroby pasożytnicze,
- czynniki pokarmowe – objawy trądziku zaostrzają się po spożyciu: alkoholu, gorących potraw, ostrych potraw, pomidorów, cynamonu, kawy, mocnej herbaty, słodyczy, produktów mlecznych, drożdży,
- czynniki atmosferyczne – promieniowanie słoneczne, wilgotność lub suchość powietrza, zbyt niska lub zbyt wysoka temperatura powietrza, silny wiatr,
- czynniki chemiczne – stosowanie kosmetyków zawierających alkohol etylowy, mentol, alkohol benzylowy, aceton, środki zapachowe, środki złuszczające, kamforę, glikol propylenowy,
- czynniki psychogenne – nadmierny stres, niepokój, zaburzenia lękowe.
Jak leczyć trądzik różowaty?
Leczenie trądziku różowatego powinno zostać dobrane na podstawie indywidualnych uwarunkowań pacjenta i współwystępujących objawów. Ważną kwestię stanowi również postać trądziku. Przyjmuje się, że postać rumieniową oraz grudkowo-krostkową można leczyć za pomocą leków miejscowych. Natomiast postać przerostowo-grudkowa może wymagać intensywnej terapii, a w wielu przypadkach również interwencji chirurgicznej.
U osób borykających się z przewlekłymi chorobami dermatologicznymi mogą występować następstwa psychologiczne, takie jak: spadek poczucia własnej wartości, lęki, stres, fobie społeczne, skłonność do ograniczania kontaktów społecznych. Warto wiedzieć, że trądzik różowaty zaliczany jest do chorób psychogennych, a duży odsetek pacjentów wymaga również opieki psychologa.
Uwaga: W leczeniu trądziku różowatego wykorzystywane są także lasery naczyniowe oraz terapia światłem LED.
Miejscowe leczenie trądziku różowatego
W leczeniu miejscowym wykorzystywane są leki zawierające:
- metronidazol (stężenie 0,75%, 1%),
- kwas azelainowy (stężenie 15%, 20%),
- sulfacetamid sodu (stężenie 10%),
- siarkę (stężenie 5%).
Metronidazol stosuje się raz lub dwa razy dziennie. Lek zmniejsza stany zapalne oraz zaczerwienienia. Charakteryzuje się niską częstotliwością występowania miejscowych reakcji skórnych. Do niepożądanych objawów podczas jego stosowania należy uczucie pieczenia i kłucia skóry.
Kremy i żele z kwasem azelainowym stosowane są zazwyczaj dwa razy dziennie. Charakteryzują się działaniem przeciwzapalnym oraz przeciwutleniającym. Nie są zalecane jednak do leczenia postaci rumieniowej ze względu na duże ryzyko występowania podrażnień skóry. Do niepożądanych objawów związanych z leczeniem kwasem azelainowym należą: swędzenie, pieczenie, kłucie, mrowienie skóry.
Sulfacetamid sodu i siarka występują wspólnie lub osobno w postaci żelu, płynu lub zawiesiny. Stosowane są również w leczeniu trądziku pospolitego oraz łojotokowego zapalenia skóry. Siarka może powodować reakcje alergiczne, takie jak obrzęk powiek i suchość skóry.
Początkowe objawy trądziku różowatego
W początkowym stadium rozwoju choroby charakterystyczne jest występowanie na twarzy przemijającego rumienia. W późniejszym czasie pojawiają się zmiany grudkowe, krosty i rozszerzone naczynia krwionośne, co jest objawem różnicującym chorobę.
W zaawansowanym stadium rozwoju trądziku różowatego pojawiają się zmiany przerostowe. U mężczyzn często dochodzi do przerostu gruczołów łojowych, powstawania guzów i nacieków. Objawom głównym może towarzyszyć pieczenie i świąd skóry.
Zmiany najczęściej lokalizują się w centralnej części twarzy (czoło, broda, nos, policzki). Zmiany mogą umiejscawiać się również na plecach i dekolcie, mogą zajmować okolice zauszne i brzegi powiek.
- Postać rumieniowa – u osób dotkniętych tym rodzajem trądziku występuje rumień przelotny lub przetrwały, zmiany lokalizują się na twarzy. Okresowo dochodzi do rozwoju grudek i krostek.
- Postać grudkowo-krostowa – w tej postaci choroby rumień występuje przetrwale. Zwykle obejmuje środkową część twarzy. Okresowo na skórze chorego pojawiają się krostki i grudki.
- Postać przerostowo-naciekowa – skóra u osób chorujących na postać przerostowo-naciekową jest pogrubiała, jej powierzchnia jest nieregularna. Obecne są zmiany guzowate. Postać przerostowo-naciekowa najczęściej manifestuje się w postaci zmian w okolicy nosa, czoła, policzków i brody. U chorych dochodzi do zapalenia mieszków włosowych w obrębie zmian przerostowych.
- Postać oczna – jest najtrudniejsza do zdiagnozowania. Pacjenci najczęściej trafiają do okulisty, zgłaszają przewlekłe stany zapalne brzegów powiek, rogówek i spojówek. Choroba objawia się łzawieniem, przekrwieniem spojówek, swędzeniem, pieczeniem oczu. Może występować światłowstręt i uczucie ciała obcego w oku. Objawy towarzyszące to zapalenie gruczołów Meiboma, nawracające jęczmienie i gradówki. Może występować infekcja gronkowcowa.
- Postać ziarniniakowa – objawia się występowaniem żółtych, brązowych, czerwonych grudek i guzków, które mogą prowadzić do bliznowacenia. Zmainy występują wraz z niewielkim stanem zapalnym lub w skórze niezmienionej.
Therapy for Phymatous Rosacea
Phymatous rosacea (Figure 3) can be disfiguring and difficult to treat. Best results are achieved when treatment is instituted early. Oral isotretinoin may be effective in reducing nasal volume in early disease (Table 5), however, recurrence is likely after discontinuation, and mucinous and fibrotic changes are unresponsive. 26 , 28 Surgical techniques including laser- or light-based therapies (pulsed dye laser, intense pulsed light, carbon dioxide laser), electrosurgery, dermabrasion, tangential excision, electroscalpel, loop cautery, and scissor sculpting are effective in correcting or minimizing phymatous changes and may be life-changing. 25 , 26
Trądzik różowaty – leczenie, objawy trądziku różowatego
Trądzik różowaty (łac. rosacea), to przewlekła choroba będąca zespołem objawów o różnej etiologii, należącą do nerwic naczynioworuchowych skóry. Trądzik różowaty jest przewlekłą zapalną chorobą skóry twarzy. Najczęściej dotyczy osób w wieku dojrzałym, który polega na występowaniu wykwitów rumieniowych, krostkowych i grudkowych. Rozwija się gwałtownie, na podłożu łojotoku oraz zaburzeń naczyniowych. Trądzik różowaty jest chorobą przebiegającą z okresami zaostrzenia i remisji. Jak przygotować skórę do codziennej pielęgnacji przy tym schorzeniu?
- Co to jest trądzik różowaty?
- Leczenie trądziku różowatego
- Rokowanie i powikłania w trądziku różowatym
- Przyczyny trądziku różowatego
- Trądzik różowaty objawy
- Początkowe objawy trądziku różowatego
- Zalecane postępowanie w przypadku trądziku różowatego