U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty u mężczyzn - Objawy, leczenie i skuteczne strategie - Zdjęcia i Porady
Trądzik różowaty - diagnostyka
W razie stwierdzenia pierwszych objawów trądzika różowatego należy udać się do dermatologa. Postawienie prawidłowego rozpoznania nie jest proste. Objawy trądziku różowatego często przypominają łojotokowe zapalenia skóry lub okołoustne zapalenie skóry, ale przede wszystkim trądzik pospolity.
Aby ułatwić specjaliście proces diagnostyczny warto przeanalizować następujące pytania, które może zadać lekarz, jak również przygotować własne. Oto kilka pytań specjalisty:
- Kiedy po raz pierwszy pojawiły się zmiany i w jakich okolicznościach?
- Co nasila zmiany, a co je łagodzi?
- Czy zdiagnozowano zaburzenia endokrynologiczne, nadczynność tarczycy, cukrzycę, chorobę nowotworową?
- Czy przeprowadzano zabiegi chirurgiczne na jamie brzusznej, klatce piersiowej lub szyi?
- Czy nadal Pani miesiączkuje? Kiedy ustało miesiączkowanie?
Oto pytania, które można zadać lekarzowi w celu uzupełnienia swej wiedzy na temat choroby:
- W mojej rodzinie (ojciec, początek objawów około 35. roku życia) wystąpił przypadek trądziku różowatego, objawy były nasilone i utrzymywały się wiele lat. Jakie jest prawdopodobieństwo, że choroba rozwinie się u mnie?
- Czy rezygnacja z terapii może być niebezpieczna?
- Jak długo będzie trwało leczenie i jaki jest jego koszt?
Jaka dieta przy trądziku różowatym?
W przypadku trądziku warto zadbać o odpowiednią dietę i unikać pikantnych przypraw. Głównym winowajcą zaostrzeń trądziku jest kapsaicyna obecna m.in. w ostrych papryczkach. Kolejnym czynnikiem, który może powodować zaostrzenia, jest alkohol.
Zaobserwowano także, że negatywny wpływ może mieć spożywanie gorących napojów - lepiej sięgnąć po zimne lub ciepłe. Przypuszczalnie również cytrusy, cynamon czy czekolada mogą negatywnie wpływać na przebieg choroby.
Inną grupą pokarmów, której wykluczenie można rozważyć, to te bogate w histaminę i podobne substancje - sery pleśniowe, wino, przetworzone mięso. Trądzik bywa nasilony także przez spożywanie tłustych pokarmów.
Zaobserwowano, że trądzik występuje częściej u osób ze schorzeniami takimi jak zespół jelita drażliwego, przerostem bakterii jelitowych i innymi, co może powodować dalszą konieczność zmiany diety. Ciekawym kierunkiem w leczeniu trądziku jest stosowanie probiotyków, natomiast wymaga to przeprowadzenia dalszych badań.
Pacjenci z postacią oczną mogą odnosić korzyści ze spożywania pokarmów bogatych w kwasy omega-3 (np. ryby morskie) i ich suplementacji.
Wbrew wcześniejszym podejrzeniom, kofeina nie wpływa na zaostrzenia choroby (znaczenie ma jednak temperatura spożywanej kawy). Interesujące jest, że nabiał - często odradzany w przypadku trądziku pospolitego - może mieć pozytywny wpływ w przypadku trądziku różowatego, natomiast wymaga to dalszych badań i obserwacji.
Trądzik różowaty jest chorobą, która u różnych osób ma zmienny przebieg i każdy pacjent może być w inny sposób wrażliwy na zmiany diety, dlatego warto obserwować swój organizm i odpowiednio dostosowywać sposób odżywania.
Trądzik różowaty - badania
Diagnostyka trądziku różowatego opiera się na dokładnie zebranym wywiadzie (rozmowie lekarza z pacjentem na temat dolegliwości i dotychczasowego przebiegu choroby) i starannym badaniu fizykalnym. W wyjątkowych sytuacjach konieczne może się okazać badanie histopatologiczne pobranego wycinka. Jest to dla pacjenta całkowicie bezbolesne, wykonane po uprzednim znieczuleniu miejscowym lignokainą.
Badanie morfologiczne (ze szczególnym uwzględnieniem poziomu leukocytów) i biochemiczne krwi (białko C-reaktywne, CRP) oraz odczyn opadania krwinek Biernackiego (OB) nie są konieczne, gdyż w przebiegu trądziku różowatego wyjątkowo rzadko stwierdza się podniesione wskaźniki stanu zapalnego.
Zawsze należy pamiętać o groźbie rozwinięcia się zmian w narządzie wzroku, dlatego niezbędne są rutynowe kontrole u okulisty.
Jakie są objawy trądziku różowatego?
Istotne jest, że trądzik różowaty dotyczy skóry twarzy, na początku obejmuje środkową jej część. Jest to przewlekła choroba skóry o niejednolitym charakterze, która w różny sposób może się objawiać u pacjentów.
Trądzik różowaty - objawy związane z naczyniami krwionośnymi
Pierwsze objawy zwykle wiążą się z nadreaktywnością naczyń - dochodzi do czerwienienia się skóry twarzy, które związane jest przede wszystkim ze stresem czy ekspozycją na słońce.
Trądzik różowaty - objawy zapalne
Cera z trądzikiem różowatym może się wyróżniać także obecnością grudek i krostek oraz trwałym zaczerwienieniem w środkowej części twarzy - taki przebieg określa się jako postać grudkowo-krostkowa.
Warto wiedzieć o odmianie trądziku określanej jako ziarniniakowy trądzik różowaty - twarde grudki i guzki, które mogą bliznowacieć, powstają na niezmienionej skórze lub takiej z niewielkim odczynem zapalnym. Grudki mogą mieć czerwony, brązowy lub żółty kolor.
Trądzik różowaty - objawy związane z nosem
W jednej z postaci choroby dochodzi do zmian przerostowych – skóra twarzy, zwłaszcza w obrębie skóry nosa, ale także uszu, policzków czy brody, ulega pogrubieniu. W obrębie takich zmian może współistnieć zapalenie mieszków włosowych.
Klasycznym objawem tej postaci trądziku różowatego jest rhinophyma, czyli guzowatość nosa. Postać z dominacją zmian przerostowych jest częstsza u mężczyzn niż u kobiet.
Trądzik różowaty - objawy oczne
Mniej typowa dla trądziku jest jego tzw. postać oczna. Przebieg trądziku różowatego obejmuje łzawienie, przekrwienie oczu, pieczenie, uczucie ciała obcego w oku, co składa się na obraz zapalenia spojówek, rogówek lub brzegów powiek.
Trądzik różowaty - u kogo występuje?
Zaburzenia hormonalne, głównie wzrost poziomu testosteronu, obserwowane są prawie wyłącznie po okresie pokwitania, stąd niespotykane są przypadki trądziku różowatego wśród dzieci. Hormony płciowe pobudzają czynność gruczołów łojowych i zwiększają wydzielanie sebum co umożliwia rozwój drobnoustrojów, głównie Pityrosporum ovale.
Do głównych przyczyn rozwoju trądzika różowatego należą:
- zaburzenia naczynioruchowe w obrębie drobnych naczyń skóry,
- zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, szczególnie stany związane ze zmniejszonym wytwarzaniem soku żołądkowego i tym samym tzw. niedokwasotą, np. po przebytej resekcji żołądka, wagotomi (przecięciu nerwu błędnego), w przewlekłym alkoholizmie, w chorobie nowotworowej (głównie raku żołądka), w anemii z niedoboru żelaza i witaminy B12 (tu również na podłożu autoimmunologicznym, tzw. niedokrwistość złośliwa), w niedoczynności przysadki mózgowej lub nadczynności tarczycy,
- zaburzenia endokrynologiczne – głównie nadmiar hormonów płciowych (testosteronu),
- obecność bakterii Helicobacter pylori w błonie śluzowej żołądka,
- obecność Pityrosporum ovale – należy do grzybów i jest odpowiedzialny głównie za wywołanie łojotokowego zapalenia skóry oraz łupieżu pstrego, rola w patogenezie trądziku różowatego postulowana jest od niedawna,
- podatność osobnicza – nadmierna reakcja na bodźce środowiskowe.
Do najważniejszych czynników ryzyka trądzika różowatego zalicza się:
- zaburzenia naczynioruchowe,
- zaburzenia endokrynologiczne – nadmiar testosteronu, hormonów tarczycy, niedobór hormonów przysadkowych, stosowanie miejscowe silnie działających glikokotykosteroidów,
- zaburzenia czynności przewodu pokarmowego – rak żołądka, stan po resekcji żołądka, wagotomia,
- nosicielstwo Helicobacter pylori i Pityrosporum ovale,
- zaburzenia autoimmunologiczne i hematologiczne – anemia złośliwa i z niedoboru żelaza,
- przewlekły alkoholizm,
- osobnicza predyspozycja, chwiejność emocjonalna.
