U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty u mężczyzn - Objawy, leczenie i skuteczne strategie - Zdjęcia i Porady
Trądzik różowaty - objawy i leczenie. Jak wygląda początek choroby?
Niezwykle ważne jest uwrażliwienie społeczeństwa na pierwsze, często niepozorne zmiany skórne, jak nawracający rumień twarzy. Niestety pacjenci na początku choroby nie zdają sobie sprawy z konieczności leczenia i nie szukają pomocy u dermatologa, a właśnie wczesne rozpoznanie trądziku różowatego oraz rozpoczęcie właściwego postępowania i terapii to szansa na uniknięcie zaostrzeń – ekspert kampanii „Róż się do lekarza” dermatolog dr hab. Aleksandra Batycka-Baran z Katedry i Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Początek trądziku różowatego może przebiegać jako napadowe czerwienienie skóry twarzy („okres prerosacea”). Między epizodami występowania rumienia skóra wygląda prawidłowo.
Trądzik różowaty u mężczyzn – czym jest powodowany?
Trądzik różowaty u mężczyzn powstaje mimo zakończonego okresu dojrzewania. Dzieje się tak z wielu powodów, które jeszcze nie do końca są znane. Specjaliści wskazują jednak na istotny udział stresu oraz przemęczenia.
Ponadto znaczenie mają inne, kluczowe czynniki środowiskowe. W przypadku chorób dermatologicznych są to przede wszystkim: nieprawidłowa dieta, w której przeważają cukier, sól i produkty przetworzone, a także użytki: papierosy, alkohol
Podsumowując, trądzik różowaty u mężczyzn ma zwykle cięższą postać niż u kobiet. Pojawia się również stosunkowo późno, ponieważ w dojrzałym wieku. Na szczęście można go skutecznie leczyć, jeśli odpowiednio wcześnie pacjent zgłosi się na konsultację dermatologiczną i zastosuje się do wszystkich zaleceń lekarza prowadzącego.
Bibliografia
1. Stanek J., Wochner M., Current and Future ‘Body-sculpting’ Cosmetics, 2015
2. Sarwer D.B., Nordmann J.E., Herbert J.D., Cosmetic Breast Augmentation Surgery: A Critical Overview, 2004
3. Buck S., 200 tajemnic naturalnej pielęgnacji urody, 2015
Trądzik różowaty - badania
Diagnostyka trądziku różowatego opiera się na dokładnie zebranym wywiadzie (rozmowie lekarza z pacjentem na temat dolegliwości i dotychczasowego przebiegu choroby) i starannym badaniu fizykalnym. W wyjątkowych sytuacjach konieczne może się okazać badanie histopatologiczne pobranego wycinka. Jest to dla pacjenta całkowicie bezbolesne, wykonane po uprzednim znieczuleniu miejscowym lignokainą.
Badanie morfologiczne (ze szczególnym uwzględnieniem poziomu leukocytów) i biochemiczne krwi (białko C-reaktywne, CRP) oraz odczyn opadania krwinek Biernackiego (OB) nie są konieczne, gdyż w przebiegu trądziku różowatego wyjątkowo rzadko stwierdza się podniesione wskaźniki stanu zapalnego.
Zawsze należy pamiętać o groźbie rozwinięcia się zmian w narządzie wzroku, dlatego niezbędne są rutynowe kontrole u okulisty.
Trądzik różowaty - zapobieganie
Najważniejszym sposobem zapobiegania trądzikowi różowatemu jest unikanie lub modyfikowanie czynników ryzyka:
- Profilaktyka cukrzycy (odpowiednia dieta oraz utrzymywanie właściwej masy ciała, walka z otyłością) oraz jej skuteczne leczenie (modyfikacja diety, regularne przyjmowanie leków doustnych, w następnej kolejności odpowiedzialne stosowanie podskórnych iniekcji insuliny).
- Wyrównywanie zaburzeń poziomu hormonów tarczycy, rzadko hormonów płciowych.
- Bezwzględne unikanie miejscowych glikokortykosteroidów, zwłaszcza na twarzy.
- Skuteczna eradykacja Helicobacter pylorii, jeśli ustalono, że to ona jest przyczyną choroby.
- W razie stwierdzenia anemii z niedoboru żelaza lub witaminy B12 należy wprowadzić odpowiednią suplementację, zwykle doustną, wyjątkiem jest anemia złośliwa (o podłożu autoimmunologicznym, która polega na produkcji przeciwciał przeciwko witaminie B12, czynnikowi wewnętrznemu lub przeciwko kompleksowi witaminy B12 z czynnikiem wewnętrznym) w przebiegu której suplementację witaminy B12 stosuje się do końca życia w postaci iniekcji domięśniowych.
- Leczenie alkoholizmu, zapobieganie wyniszczeniu organizmu.
- Porady psychologiczne u osób szczególnie predysponowanych do nadmiernej reakcji (w tym naczyniowej) na bodźce środowiskowe, niekiedy stosowanie niskich dawek leków uspokajających.
- Stosowanie łagodnych, niedrażniących środków myjących podczas pielęgnacji zajętych okolic.
- Stosowanie kremów z filtrami przeciwsłonecznymi, unikanie wystawiania zajętych okolic na działanie promieni słonecznych.
