U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Leczenie trądziku różowatego
Leczenie trądziku różowatego przeprowadza się miejscowo oraz ogólnie. Do leczenia miejscowego stosuje się preparaty z metronizolem, kwasem azelainowym oraz antybiotyki w roztworach i kremach. Kwas azelainowy redukuje zmiany zapalne – grudki i krosty. Preparaty z 10 proc. sulfacetamidem oraz 5 proc. siarką wzbogacone o nadtlenek benzoilu redukują występowanie zmian zapalnych grudkowo-krostkowych mogą być stosowane u osób dotkniętych postacią grudkowo-krostkową i ziarniniakową. Spośród stosowanych zewnętrznie antybiotyków szczególnie dobrze na stan skóry chorego wpływają makrolity oraz tetracyklina.
- suchością warg,
- suchością błon śluzowych,
- zmianami w jamie ustnej, nosie,
- zaburzeniami przemiany lipidów,
- wypadaniem włosów.
Co prawda efekty uboczne są dla pacjentów dużą uciążliwością jednak efekty leczenia rekompensują niedogodności. W leczeniu trądziku różowatego szczególnie odmiany przerostowej stosuje się laseroterapię i fototerapię. Leczenie operacyjne może być stosowane przy postaciach rhinophyma (uszkodzeniu tkanki nosa), w leczeniu operacyjnym stosuje się zwykle nóż elektryczny lub laser CO2.
Trądzik różowaty - badania
Diagnostyka trądziku różowatego opiera się na dokładnie zebranym wywiadzie (rozmowie lekarza z pacjentem na temat dolegliwości i dotychczasowego przebiegu choroby) i starannym badaniu fizykalnym. W wyjątkowych sytuacjach konieczne może się okazać badanie histopatologiczne pobranego wycinka. Jest to dla pacjenta całkowicie bezbolesne, wykonane po uprzednim znieczuleniu miejscowym lignokainą.
Badanie morfologiczne (ze szczególnym uwzględnieniem poziomu leukocytów) i biochemiczne krwi (białko C-reaktywne, CRP) oraz odczyn opadania krwinek Biernackiego (OB) nie są konieczne, gdyż w przebiegu trądziku różowatego wyjątkowo rzadko stwierdza się podniesione wskaźniki stanu zapalnego.
Zawsze należy pamiętać o groźbie rozwinięcia się zmian w narządzie wzroku, dlatego niezbędne są rutynowe kontrole u okulisty.
Rokowanie i powikłania w trądziku różowatym
Pacjenci często zadają sobie pytanie – czy całkowite wyleczenie choroby jest możliwe? Osiągnięcie całkowitego wyleczenia jest trudne do osiągnięcia. Trzeba pamiętać, że jest to przewlekła, zapalna choroba skóry. Stosując odpowiednie leczenie preparatami miejscowymi, lekami ogólnymi, zabiegami chirurgicznymi można zminimalizować postęp choroby. Trądzik różowaty należy leczyć, ale obecnie na rynku nie ma preparatów, które na zawsze zwalczą chorobę. Celem terapii jest zmniejszenie istniejących objawów i zapobieganie pojawieniu się nowych zmian. Skóra w trądziku różowatym jest bardzo wrażliwa, wymaga specjalnej pielęgnacji i mycia twarzy.
- Spożywanie ciężkostrawnych potraw oraz alkoholu,
- Częste korzystanie z sauny, pływanie w chlorowanej wodzie,
- Stosowanie leków obniżających poziom cholesterolu,
- Przyjmowanie w dużych dawkach witamin: B12 i B6,
- Współwystępowanie zaburzeń endokrynologicznych, zaburzenia miesiączkowania, choroby tarczycy,
- Stosowanie zewnętrznych preparatów glikokortykosteroidowych na skórę twarzy,
- Występowanie opryszczki wargowej.
Dowiedziono, że w powstawaniu zmian największą rolę mają zjawiska immunologiczne, zaburzenia naczynioruchowe – trądzik różowaty określa się, jako nerwicę małych naczyń skórnych. Przyczyną trądziku różowatego mogą być również zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nieżyt żołądka, niedokwasota).
Zakażenie bakterią Helicobakter pylori nasila wykwity skórne. Czynnikami predysponującymi do wystąpienia tej jednostki chorobowej jest promieniowanie ultrafioletowe, promieniowanie z ekranów monitorów, wysoka temperatura, intensywny wysiłek fizyczny, niewłaściwa pielęgnacja (kosmetyki zawierające alkohol, mentol, aceton).