U nas zapłacisz kartą
Odpowiedź na pytanie - Czy Amol na pewno ma czyraka?
Amol jest naturalnym lekiem
Amol postać: płyn doustny, płyn do stosowania na skórę. Skład: produkt złożony. Wskazania: zewnętrznie: w celu poprawy złego samopoczucia, np.: w przebiegu przeziębienia (do nacierań), w bólach głowy, bólach mięśniowych, w celu zmniejszenia dolegliwości po ukąszeniach owadów, wewnętrznie: w dolegliwościach trawiennych (dyspeptycznych) np.: wzdęcia, niestrawność. Przeciwwskazania: Preparatu Amol nie wolno stosować: w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek ze składników produktu, w astmie oskrzelowej i innych schorzeniach dróg oddechowych, którym towarzyszy silna nadwrażliwość dróg oddechowych, u dzieci poniżej 12 roku życia. Wewnętrznie: niedrożność dróg żółciowych (np. w przebiegu kamicy żółciowej), zapalenie pęcherzyka żółciowego, u osób z przewlekłymi chorobami wątroby, u osób uzależnionych od alkoholu. Zewnętrznie: na uszkodzoną skórę np. przy oparzeniach, wypryskach i ranach otwartych, przy chorobach skóry przebiegających z wysypką, na błony śluzowe oraz w okolicach oczu. Podmiot odpowiedzialny: Orifarm Healthcare A/S, Energivej 15, 5260 Odense S., Dania. Opakowanie: płyn 100 ml, 150 ml, 250 ml.
Tradycyjny produkt leczniczy roślinny z określonymi wskazaniami wynikającymi wyłącznie z długotrwałego stosowania.
To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Tutaj możesz w dowolnej chwili deklarować i modyfikować ustawienia plików cookie.Są niezbędne w celu zapewnienia funkcjonowania witryny internetowej i nie można ich wyłączyć. Zazwyczaj są stosowane w odpowiedzi na podjęte przez użytkownika działania związane z żądaniem usług (ustawienie preferencji w zakresie prywatności użytkownika, logowanie, wypełnianie formularzy itp.). Można ustawić przeglądarkę, aby blokowała takie pliki cookie lub wyświetlała odpowiednie powiadomienia, jednak niektóre części witryny nie będą wówczas działały.
Czyrak - leczenie
Leczenie czyraków polega na stosowaniu antybiotyków, zwykle doustnie (głównie są to antybiotyki z grupy penicylin i cefalosporyny). We wczesnej fazie, w celu sprowokowania szybszego uformowania się czopa martwiczego, terapia ta może być połączona z leczeniem miejscowym, które polega na stosowaniu okładów z ichtiolu lub maści ichtiolowej. W erze leczenia antybiotykami kwestia nacinania czyraków nadal jest kontrowersyjna, stosuje się ją w przypadku czyraka gromadnego. Nacięcie powoduje ustąpienie dolegliwości bólowych, przy czym należy je wykonywać w osłonie antybiotykowej (podczas podawania antybiotyku ogólnie).
Możliwe jest całkowite wyleczenie zmian skórnych, aczkolwiek przy występowaniu czynników predysponujących, takich jak cukrzyca czy osłabienie odporności, mogą one nawracać.
Co robić w przypadku wystąpienia czyraków?
Pojawienie się zmian skórnych o typie czyraków jest wskazaniem do konsultacji dermatologicznej. W przypadku zmian zlokalizowanych na twarzy (szczególnie nad wargą górną czy w okolicy nosa) oraz w razie wystąpienia gorączki, powiększenia węzłów chłonnych lub wystąpienia innych objawów ogólnych – powinna to być pilna konsultacja.
Rozpoznanie czyraków ustala się na podstawie charakterystycznego obrazu klinicznego. W uzasadnionych przypadkach (zwłaszcza jeśli są to zmiany mnogie, nawracające) przydatne może być badanie mikrobiologiczne wymazu pobranego ze zmian skórnych (z oceną wrażliwości na antybiotyki, tzw. antybiogramu), a także badanie w kierunku nosicielstwa gronkowca złocistego (wymaz z nosa). Obecność licznych, nawracających czyraków może być wskazaniem do diagnostyki w kierunku cukrzycy czy zaburzeń układu immunologicznego.
Czyrak a choroby nerek
Niewydolność nerek przyczynia się do zaburzeń odporności, spowodowanych spadkiem liczby bezwzględnej limfocytów we krwi i upośledzenia czynności leukocytów. Jednym z objawów choroby jest także świąd, prowokuje on drapanie, dodatkowo przyczyniając się do powstawania mikrouszkodzeń zwiększających prawdopodobieństwo infekcji skórnych. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu i badań z krwi (morfologia, badanie ogólne moczu, poziom wapnia, kreatynina, glikemia na czczo) i USG układu moczowego.
Zakażenie wirusem HIV upośledza działanie układu odpornościowego. Jednym z pierwszych objawów są nawracające, przewlekłe infekcje, także skórne (grzybica, ropne zakażenia). Diagnozę stawia się na podstawie testu na obecność przeciwciał przeciw wirusowi HIV.
Tymianek - na gardło
Tymianek wykazuje właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne za sprawą dużej ilości olejku tymolowego, flawonoidów, witaminy C i witamin z grupy B, fenolokwasów (działanie odkażające) oraz triterpenów (działanie antyoksydacyjne). Dzięki temu ma zdolność hamowania rozwoju drobnoustrojów w jamie ustnej i rozrzedzania wydzieliny zalegającej w gardle, ułatwiając jej odkrztuszanie. Składniki tymianku osłaniają śluzówkę i wzmacniają organizm.
W przypadku dolegliwości gardła zaleca się wykonywanie płukanek z tymianku. Jak przygotować płukankę? Łyżkę ziela tymianku należy zalać szklanką wrzątku, a następnie odstawić pod przykryciem na 10 minut. Po tym czasie przecedzamy roztwór i mieszamy w nim łyżeczkę oliwy. Łyk ciepłego naparu należy przytrzymać w ustach, a następnie przepłukać nim gardło i wypluć. Płukanka może złagodzić ból spowodowany wysuszoną śluzówką gardła.
