U nas zapłacisz kartą
Atopowe zapalenie skóry - Kody ICD, Objawy, Diagnoza i Leczenie
Atopowe zapalenie skóry - czego unikać? Co zaostrza objawy AZS?
- zmiany temperatury otoczenia,
- niektóre rodzaje kosmetyków i materiałów (w szczególności wełna),
- alergeny wziewne i pokarmowe.
Przebieg atopowego zapalenia skóry zwykle obejmuje następujące po sobie okresy zaostrzeń i remisji (wygaszania). Choroba niesie ze sobą również ryzyko występowania powikłań, takich jak na przykład nadkażenia zmian skórnych przez czynniki infekcyjne. Dzieci, u których rozpoznano AZS, znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na inne schorzenia o podłożu alergicznym (np. astmę oskrzelową i alergiczny nieżyt nosa).
Warto również pamiętać, że atopowe zapalenie skóry istotnie wpływa na jakość życia pacjentów, szczególnie uciążliwym zjawiskiem jest nieustanny świąd skóry. Objaw ten bywa również przyczyną występowania zaburzeń snu.
Atopowe zapalenie skóry – objawy
Pierwsze objawy atopowego zapalenia skóry zwykle pojawiają się już w dzieciństwie. W zależności od źródła uważa się, że tylko u 5-15 proc. pacjentów choroba rozpoczyna się po 5. roku życia.
Typowe objawy atopowego zapalenia skóry:
- zmiany skórne o typie rumieniowym, grudkowym, często także wysiękowym,
- skóra jest przesuszona, ma tendencję do pękania i przebarwień,
- uciążliwy świąd, który powoduje nieustanne drapanie (szczególnie w nocy, gdy pacjent nie jest w stanie się kontrolować),
- drapanie powoduje z kolei dalsze podrażnienia - w ten sposób powstaje błędne koło, powodujące stałe pogarszanie się stanu skóry,
- tzw. lichenifikacja skóry. Powierzchnia skóry wygląda wówczas tak, jakbyśmy oglądali ją w powiększeniu - wszelkie nierówności stają się widoczne gołym okiem,
- biały dermografizm, który polega na powstawaniu białych śladów na skórze pod wpływem jej zadrapania,
- pogrubienie skóry.
Atopowe zapalenie skóry głowy
Atopowe zapalenie skóry głowy jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry, która występuje na skórze gładkiej oraz owłosionej. Jej pierwsze symptomy ujawniają się w dzieciństwie.
Do rozwoju atopowego zapalenia skóry głowy przyczyniają się czynniki genetyczne, immunologiczne i środowiskowe. Choroba objawia się najczęściej nasilonym świądem, zmianami wypryskowymi i lichenizacją (inaczej zapalnym zgrubieniem skóry). W ciężkich i nawracających przypadkach AZS zmiany mogą nawet obejmować całe cało, w tym owłosioną skórę głowy.
Atopowe zapalenie skóry twarzy
Osoby, które cierpią na atopowe zapalenie skóry twarzy, skarżą się na rumień w postaci czerwonych grudek, niewielkich ran lub bąbli. Zmiany te wyglądają nieestetycznie i sprawiają, że skóra twarzy jest bardziej podatna na zakażenia.
Atopowe zapalenie skóry dłoni
Atopowe zapalenie skóry ma tendencję do zajmowania tzw. powierzchni zgięciowych kończyn, to znaczy dołów łokciowych i podkolanowych. Inne charakterystyczne miejsca to tułów oraz dłonie. Te lokalizacje zmian skórnych są typowe dla dorosłych oraz starszych dzieci. U niemowląt pierwsze zmiany pojawiają się zwykle na twarzy.
Diagnostyka i rozpoznanie
- Jak lekarz ustala rozpoznanie?
Rozpoznanie AZS ustala lekarz na podstawie dokładnie zebranego wywiadu lekarskiego oraz wyniku badania pacjenta z oceną charakteru wykwitów skórnych. Najczęściej choroba diagnozowana jest na podstawie objawów klinicznych. Jednostki chorobowe wymagające zróżnicowania z AZS wymieniono w tabeli 2. Lekarz może zdecydować o potrzebie wykonania badań dodatkowych celem pogłębienia diagnostyki i/lub przeprowadzenia diagnostyki różnicowej.
W Polsce do rozpoznania AZS najczęściej stosuje się kryteria diagnostyczne Hanifin’a i Rajki
W zależności od wywiadu lekarskiego, wyniku badania, objawów dodatkowych, wieku chorego diagnozowanie pacjenta z AZS może być uzupełnione o testy alergologiczne. Stosuje się je w celu wykrycia czynników, które mogą wywoływać lub zaostrzać objawy AZS. Nie są one niezbędne do postawienia rozpoznania. U 30% pacjentów testy diagnozujące alergię IgE-zależną mogą być ujemne, co jak wspominano wyżej, nie wyklucza rozpoznania choroby.
Najczęściej wykonywane badania w AZS to punktowe testy skórne (skin prick test), naskórkowe testy płatkowe oraz badanie stężenia swoistych przeciwciał IgE we krwi (NTP).
Atopowe zapalenie skóry icd
Cena regularna: 83,90 zł
Cena regularna: 84,90 zł
Cena regularna: 173,80 zł
Cena regularna: 151,80 zł
Cena regularna: 159,80 zł
Liczba dzieci i dorosłych, u których diagnozuje się atopowe zapalenie skóry, stale wzrasta. Mówi się nawet, że jest to jedna z chorób cywilizacyjnych. Na czym polega to schorzenie? Jak wyglądają jego objawy? U kogo najczęściej jest stwierdzane? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w naszym tekście. Postaramy się też wyjaśnić, jakie są przyczyny AZS oraz jak je leczyć. Na koniec damy kilka podpowiedzi związanych z pielęgnacją skóry atopowej oraz doradzimy co robić, by życie z atopowym zapaleniem skóry było łatwiejsze.
AZS u dzieci i niemowląt - sposoby leczenia
Leczenie AZS zależy od wieku pacjenta, rozległości i nasilenia zmian skórnych. Jeśli zostały ustalone czynniki uczulające, należy w miarę możliwości ich unikać, ale podstawową rolę leczniczą spełnia prawidłowa pielęgnacja skóry dziecka. W związku z nasiloną suchością skóry należy nawilżać i natłuszczać skórę specjalnymi preparatami zwanymi emolientami. Tak więc zaleca się środki miejscowe o pH 5,5 (emulsje do kąpieli, kremy, lotiony, maści), przeznaczone do skóry atopowej, które dodatkowo łagodzą dolegliwości świądowe. Skóra dziecka chorego na AZS wymaga 3–4-krotnej aplikacji preparatu w ciągu doby.
W przypadku ognisk zapalnych przebiegających z tworzeniem świądowych grudek czy lichenizacją konieczne jest zastosowanie preparatów przeciwzapalnych. W tej grupie leków znajdują się zwłaszcza preparaty steroidowe, które ze względu na różną siłę działania i możliwość wywoływania działań niepożądanych powinien dobrać indywidualnie lekarz dermatolog. Nową bezpieczniejszą grupą leków do stosowania zewnętrznego są inhibitory kalcyneuryny, które dodatkowo można stosować profilaktycznie w celu zapobiegania zaostrzeniom. Z powodu intensywnego świądu dzieci z AZS wymagają terapii przeciwświądowej z zastosowaniem leków przeciwhistaminowych. Niektóre z leków (tzw. pierwszej generacji) wykazują dodatkowo efekt uspokajający i ułatwiają zasypianie.
W cięższych przypadkach znaczenie lecznicze ma fototerapia (naświetlania promieniami ultrafioletowymi), a w erytrodermii wskazane są hospitalizacja dziecka i rozważenie terapii z użyciem silnych środków przeciwzapalnych (nawet podawanych dożylnie). Ponadto u dzieci z udokumentowaną alergią (czyli określoną na podstawie objawów i przeprowadzonych badań dodatkowych) można rozważyć tzw. immunoterapię swoistą, powszechnie nazywaną odczulaniem (zobacz: Immunoterapia alergenowa).
