U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i Sposoby Leczenia Bolącego Bąbla na Palcu
Jak postępować z pęcherzami na stopach?
Najważniejsza zasada dotycząca obchodzenia się pęcherzami dotyczy tego, aby ich nie przekłuwać. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że działanie takie nie przyspieszy gojenia – wręcz przeciwnie, rana zostanie narażona na negatywny wpływ środowiska i pozbawiona sąsiedztwa płynu bakteriobójczego, który zapewnia najbardziej korzystne warunki zasklepiania się rany.
Jeśli powstały pęcherz jest niewielki i stosunkowo bezbolesny należy zapewnić mu dodatkową osłonę w postaci plastra – tradycyjnego lub specjalistycznego, które powinny być usuwane na noc – dostęp powietrza do pęcherza jest bardzo ważny, przyspiesza gojenie i zapobiega powstawaniu dodatkowych komplikacji.
W miarę możliwości należy też na pewien czas zrezygnować z twardego lub ścisłego obuwia, które mogłoby pogłębić problem. Po pewnym czasie pęcherz przyschnie, co będzie równoznaczne z zagojeniem się podrażnienia.
W niektórych przypadkach, gdy pęcherz jest bardzo bolesny lub wręcz utrudnia chodzenie, jego przekłucie może okazać się konieczne. Nie należy czynić tego jednak pochopnie, a odpowiednio się do tego przygotować. Poniżej zawarto wskazówki, o jakich należy pamiętać:
- pęcherze najlepiej jest przebijać igłą lub szpilką jednorazową
- sprzęt wykorzystywany podczas przebijania pęcherza powinien być odpowiednio zdezynfekowany spirytusem
- przed przystąpieniem do zabiegu należy zdezynfekować również sam pęcherz
- po przekłuciu płyn powinien samoistnie wypłynąć z pęcherza, pozostałości można usunąć przy pomocy sterylnych rękawiczek specjalistycznych lub jałowej gazy
- nie należy odrywać cienkiej skóry, która tworzyła pęcherzyk – stanowi ona naturalną barierę osłaniającą ranę i sprawia, że gojenie jest szybsze, można ją docisnąć do rany, a następnie zakleić opatrunkiem usuwanym na noc, podobnie jak w przypadku mniejszych pęcherzy, które nie były przekłuwane
Domowe sposoby za zastrzał palca
Na spuchnięty palec przy paznokciu mogą pomóc domowe sposoby, do których zalicza się okład z sody oczyszczonej, szarego mydła, a także stosowanie maści ichtiolowej.
Sodę miesza się z niewielką ilością wody utlenionej i robi gęsta pastę, którą nakłada się kilka razy dziennie. W przypadku ropy warto moczyć palca w ciepłej wodzie z mydlinami szarego mydła, które łagodzą stan zapalny. Maść Ichtiolowa na zastrzał może być stosowana już po zakończeniu leczenia maścią neomycynową przez 2-3 dni.
O ile w przypadku zanokcicy działa tak zwane zaparzanie palca, czyli trzymanie go kilka sekund we wrzącej wodzie, o tyle nie działa w ogóle w przypadku zastrzału.
Czy zastrzał można przebić? Nie, podobnie jak nie zalecam wyciskania ropy spod skóry – jest to bardzo bolesne, a źle przeprowadzone może doprowadzić do szybkiego zakażenia kolejnych palców.
Gdy tylko zauważymy pierwsze objawy zapalenia opuszka, czyli bolesność, to lepiej od razu zastosować maść antybakteryjną, by nie zdążyła rozwinąć się pod spodem ropa i nie rozwinął stan zapalny.
Jeśli jednak powyższe rady nie przynoszą efektów, to należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu. Zaniedbany zastrzał palca może doprowadzić do poważnej choroby wymagającej interwencji chirurgicznej.
Važnost razumevanja bola u palcu
Život sa hroničnim bolom izazvanim bol u palcu može značajno uticati na kvalitet života pojedinca. Bolne ruke mogu učiniti izazovnim čak i jednostavne zadatke kao što je otvaranje tegli ili držanje predmeta.
Zbog toga je od ključne važnosti za pojedince da shvate šta uzrokuje ovo stanje kako bi mogli da preduzmu neophodne mere predostrožnosti da izbegnu razvoj. Štaviše, razumevanje simptoma bol u palcu može pomoći pojedincima da identifikuju stanje u njegovim ranim fazama, omogućavajući brzu medicinsku intervenciju.
Rani tretman može sprečiti pogoršanje stanja i smanjiti šanse za dugotrajne komplikacije. bol u palcu je opšte stanje koje pogađa mnoge ljude širom sveta.
Razumevanje njegovih uzroka, simptoma i opcija lečenja je od suštinskog značaja za efikasno upravljanje ovim iscrpljujućim stanjem. Sledeći odeljak govori o anatomiji prstiju kako bi se čitaocima pomoglo da razumeju kako se bol u palcu razvija.
Anatomija prsta
Pregled strukture prstiju
Ljudska ruka je složena struktura koja se sastoji od 27 kostiju, uključujući osam karpalnih kostiju u zglobu, pet metakarpalnih kostiju na dlanu i četrnaest falangi koje čine prste. Prsti su podeljeni na tri dela: proksimalne falange, srednje falange i distalne falange.
Palac ima samo dve falange: proksimalnu i distalnu. Prsti su međusobno povezani ligamentima i tetivama koji im omogućavaju da se kreću i savijaju.
Detaljno objašnjenje kostiju uključenih u bol u palcu
Bol u palcu se odnosi na bol u prstu uzrokovan različitim faktorima kao što su traume ili povrede koje se ponavljaju. Da biste razumeli ovo stanje, korisno je znati o različitim kostima koje učestvuju u pokretu prstiju. Svaki prst ima tri kosti koje se nazivaju falange – proksimalnu (najbliža ruci), srednju (srednji deo) i distalnu (najudaljenija od šake).
Na svakom zglobu gde se susreću dve kosti nalazi se jastuk koji se zove hrskavica koji pomaže u sprečavanju trenja između njih tokom kretanja. Кosti uključene u bol u palcu uključuju metakarpale (duga kost koja povezuje kosti prsta sa zglobom), proksimalna falanga (prva kost najbliža bazi prsta), srednja falanga (druga kost) i distalna falanga koji čine većinu našeg vrha prsta.
Opcije lečenja bola u palcu
Odmaranje i imobilizacija pogođenog prsta
Jedna od prvih opcija lečenja za bol u palcu je mirovanje i imobilizacija zahvaćenog prsta. Ovo može pomoći u smanjenju upale i dati šansu oštećenom tkivu da zaraste.
Zdravstveni radnik može preporučiti udlagu ili protezu, što pomaže da prst ostane na mestu dok zaceljuje. U nekim slučajevima se takođe može preporučiti potpuni odmor, posebno ako postoji ozbiljna oštećenja.
Vežbe fizikalne terapije za poboljšanje snage i fleksibilnosti
Vežbe fizikalne terapije mogu pomoći u poboljšanju snage i fleksibilnosti zahvaćenog prsta nakon što je dovoljno zaceljen da je malo verovatno da je dalje oštećenje. Ove vežbe mogu uključivati vežbe raspona pokreta, vežbe za jačanje i vežbe istezanja.
Vežbe sa opsegom pokreta pomažu u održavanju pokretljivosti zglobova, dok vežbe jačanja izgrađuju mišiće oko zahvaćenog zgloba. Istezanje pomaže u poboljšanju fleksibilnosti i mišića i tetiva.
Lekovi za ublažavanje bolova
Postoje različiti lekovi bez recepta koji se mogu koristiti za ublažavanje bolova povezanih sa bol u palcu. To uključuje nesteroidne antiinflamatorne lekove (NSAID) kao što su ibuprofen ili aspirin, acetaminofen (Tilenol) ili lokalni analgetički gelovi koji se nanose direktno na kožu preko zahvaćenog područja. U nekim slučajevima, lekar može preporučiti i lekove na recept.
Hirurške opcije za teške slučajeve
U teškim slučajevima bol u palcu gde drugi tretmani nisu bili efikasni ili gde postoji značajna oštećenja koja zahtevaju hiruršku intervenciju, operacija može biti neophodna. U zavisnosti od prirode povrede i njene težine, mogu se preporučiti različite vrste hirurških procedura, uključujući artroskopiju (koristeći male instrumente koji se ubacuju kroz sitne rezove), otvorenu hirurgiju (pravljenje većih rezova za pristup dubljim tkivima) ili operaciju zamene zglobova. Lekar može pomoći da se odredi koja je opcija najbolja na osnovu individualnih okolnosti pacijenta.
Zastrzał w palcu – objawy i zdjęcia
Najpierw zauważalny jest pulsujący ból wokół paznokcia, skóra robi się lekko zaczerwieniona i napuchnięta. Ropa w palcu pojawia się stopniowo wokół paznokcia i towarzyszy jej dość duży ból opuszka. Palec zaczyna puchnąc i coraz mocniej boleć. Już po dwóch-trzech dniach zaczyna pojawiać się problem z ruszaniem palcem, ponieważ napięta skóra spowodowana wzrostem ciśnienia to zwyczajnie uniemożliwia.
O objawach pozostałych trzech typów można przeczytać na Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zastrza%C5%82_(medycyna).
Niżej przedstawiony jest mój zastrzał palca – zdjęcia w drugim i trzecim dniu urazu:
