Przyczyny, leczenie i porady dotyczące bolesnego pryszcza na języku
Czy język może świadczyć o stanie zdrowia?
Język jest mięśniem uczestniczącym w procesie mówienia i połykania. Na jego powierzchni znajdują się kubki smakowe pozwalające na rozpoznawanie różnych smaków: słodkiego, gorzkiego, słonego i kwaśnego. Zdrowy język ma zaróżowiony kolor, jest sprężysty i wilgotny. Na jego powierzchni można dostrzec brodawki językowe, czyli fizjologiczne struktury odgrywające liczne funkcje. Wygląd języka może być wskaźnikiem stanu zdrowia człowieka. Wystąpienie krost na języku lub innych zmian może świadczyć o rozwoju choroby w organizmie. Zaczerwienie języka, pojawienie się lekkiego obrzęku lub czerwonych punkcików może być również związane z przyjmowanymi lekami, np. o działaniu odwadniającym, przeciwzapalnym lub przeciwbólowym. Czasami krosty na języku nie są żadną dodatkową zmianą, a jedynie powiększeniem brodawek językowych.
Czy często masz problem z krostami w obrębie jamy ustnej?
Białe krosty na języku – przyczyny ich powstania
Białe krosty na języku mogą być objawem różnych schorzeń. Są symptomem leukoplakii, nazywanej inaczej rogowaceniem białym. Leukoplakia jest stanem przedrakowym mogącym zwiastować rozwój nowotworu złośliwego. Nierzadko towarzyszą jej uczucie suchości, pieczenia i ściągnięcia błony śluzowej jamy ustnej. Leukoplakia najczęściej pojawia się u nałogowych palaczy, u osób nadużywających alkoholu, przy próchnicy zębów i niedoborze witamin.
Przyczyną zmian na języku jest często kandydoza jamy ustnej, czyli infekcja grzybicza. Kandydoza wywoływana jest przez grzyby z rodzaju Candida. Choroba objawia się białymi, nalotami na języku i podniebieniu, uczuciem pieczenia, nadżerkami i bolesnymi pęknięciami w kącikach ust, czasem także krostami. Powstanie białych krost na języku, a zwłaszcza białego nalotu często jest spowodowane infekcją paciorkowcową wywołującą anginę.
Zobacz film: Angina wirusowa i bakteryjna - jak rozpoznać? Źródło: 36,6.
Opryszczka na języku – jak leczyć?
Leczenie opryszczki na języku powinno odbywać się pod kontrolą lekarza. Jak dotąd nie wynaleziono terapii pozwalającej na całkowite usunięcie wirusa z organizmu. Choremu podawane są leki przeciwwirusowe, których celem jest złagodzenie objawów i skrócenie trwania choroby. Lek przeciwwirusowy hamuje namnażanie wirusa. Podstawowym środkiem stosowanym w terapii opryszczki jest acyklowir, który zażywa się doustnie w formie tabletek, syropów lub zawiesin. Działa on najlepiej, jeśli zacznie być przyjmowany na początkowym, objawowym etapie choroby. Ostatnimi czasy wprowadzono też kilka równie skutecznych pochodnych acyklowiru, takich jak pencyklowir, walacyklowir i famcyklowir. Poza tym wskazana jest suplementacja witamin z grupy B, zwłaszcza B1 i B2. Lekarz może zalecić też przyjmowanie leków przeciwbólowych w celu zniwelowania dyskomfortu i środków miejscowo znieczulających, takich jak lidokaina.
Pomocniczą rolę wobec leczenia specjalistycznego pełnią domowe rozwiązania. Korzystne działanie przynosi płukanie jamy ustnej naparem z melisy. W sprzedaży znajdują się gotowe do zaparzenia torebki z tym ziołem. Opakowanie zawierające 30 sztuk kosztuje około 5 zł. Torebkę zalewa się szklanką wrzątku i odstawia pod przykryciem do zaparzenia na 15 minut. Melisa wykazuje działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne. Zawarte w niej taniny i kwasy fenolowe zwalczają wirusa opryszczki pospolitej. Pozytywne efekty przynosi też płukanie jamy ustnej naparem rumiankowym lub wywarem z liści aloesu. Ból może złagodzić ssanie kostek lodu. Zalecane jest ograniczenie palenia papierosów na czas choroby.
Do płukania jamy ustnej stosować można roztwór wody i sody oczyszczonej, który łagodzi objawy, a zwłaszcza neutralizuje nieprzyjemny zapach z ust. W szklance letniej wody należy rozpuścić 1 łyżeczkę sody oczyszczonej. Podobne działanie ma mikstura powstała z połączenia 2 łyżek octu jabłkowego i szklanki letniej wody.
Odżywianie podczas opryszczki językowej
Spadek apetytu oraz utrudnione i bolesne przyjmowanie pokarmu przy opryszczce językowej może skutkować odwodnieniem organizmu. Dlatego też chorzy powinni dbać o odpowiednie nawodnienie. Niewskazane jest picie gazowanych i gorących napoi. Zaleca się wprowadzenie na czas choroby półpłynnej, lekkostrawnej diety, co umożliwi swobodne przełykanie. Spożywane pokarmy nie powinny być gorące, kwaśne, słone lub pikantne, ponieważ zaostrzają objawy chorobowe.
1. Zdrojewicz Z., Majewski J., Pająk J., Sycz R., Język prawdę ci powie, czyli język jako narzędzie diagnostyczne wielu chorób, „Medycyna Rodzinna”, 2017, 20(3), s. 226-232.
2. Figlerowicz M. Najczęstsze postacie kliniczne zakażeń wywołanych przez wirusy z rodziny Herpesviridae, „Przewodnik Lekarski”, 2006, 8, s. 61-67.
Objawy opryszczki na języku
Opryszczka języka przybiera postać zbliżoną do opryszczki wargowej. Manifestuje się pojawieniem drobnych pęcherzyków, które pokrywają język. Mogą one skupiać się w małe grupy, które dość łatwo pękają, tworząc powierzchowne owrzodzenia. Powstałe na języku zmiany mogą utrudniać posilanie się i mówienie. U chorych pojawia się nadmierne ślinienie i nieprzyjemny zapach z ust (określany jako gnilny). Czasami opryszczka na języku objawia się występowaniem szarego nalotu. Chorzy skarżą się także na pogorszenie samopoczucia, ból głowy i bóle mięśniowe. Dość często stwierdza się wzrost temperatury ciała, powiększenie okolicznych węzłów chłonnych i obrzmienie błony śluzowej jamy ustnej. Dodatkowo u małych dzieci, które ssą palce, może dojść do przeniesienia wirusa opryszczki wraz ze śliną w okolice oka.
Okres wylęgania choroby, czyli czas od zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów, wynosi średnio 2–7 dni. W zakażeniu pierwotnym objawy utrzymują się przeważnie przez 14–21 dni. W przypadku zakażenia nawrotnego dolegliwości trwają 7–10 dni.
Skąd się bierze opryszczka wargowa i jak skutecznie się jej pozbyć? Zobaczcie na filmie:
Zobacz film: Opryszczka wargowa przyczyny i leczenie. Źródło: 36,6
Krosty na języku przy gardle
Stawiając pierwsze rozpoznanie lekarz bierze pod uwagę lokalizację zmian w jamie ustnej oraz ich charakter. Krosty na języku przy gardle mogą wskazywać na grzybicę (kandydozę) jamy ustnej.
Choroba rozwija się na skutek zakażenia grzybem drożdżopodobnym z rodzaju Candida. Zwykle u osób z obniżoną odpornością.
Jedną z najczęściej wykrywanych postaci choroby jest kandydoza rzekomobłoniasta, którą można rozpoznać po białych lub żółtych zmianach (tzw. pleśniawkach), które po usunięciu pozostawiają czerwone, krwawiące podłoże.
Grzybica lokalizuje się najczęściej na grzbiecie języka, ponieważ stanowi on główny rezerwuar mikroflory jamy ustnej.
Leczenie tego typu zmian polega na przyjmowaniu preparatów przeciwgrzybicznych (m.in. nystatyny, ketokonazolu, flukonazolu).
U nas zapłacisz kartą