U nas zapłacisz kartą
Troska o Bolący Pryszcz na Szyi - Przyczyny, Leczenie i Porady
Czy krosty na szyi zdarzają się często? Przyczyny
Pryszcze na szyi to jeden z objawów trądziku, czyli najczęściej występującej choroby skóry. Trądzik pospolity dotyka zwłaszcza młodzież. Szacuje się, że choruje na niego od 80 do nawet 100 proc. populacji osób między 11. a 30 rokiem życia, jednakże z różnym stopniem nasilenia (Janda, Chwiłkowska, Trądzik pospolity…).
Dermatoza charakteryzuje się wzmożoną pracą gruczołów łojowych oraz powstawaniem wykwitów skórnych w postaci:
- zaskórników,
- krost,
- grudek,
- guzków,
- cyst,
- owrzodzeń.
Trądzik może występować w różnych miejscach na ciele. Przede wszystkim lokalizuje się na twarzy (głównie w tzw. strefie T), ale występuje też na szyi, plecach, dekolcie, ramionach, klatce piersiowej oraz pośladkach. Krosty mogą być duże i twarde, ale także niewielkie z białymi główkami.
Z badań epidemiologicznych przeprowadzonych wśród szczecińskiej młodzieży wynika, że trądzik na szyi dotyka 4 proc. populacji młodych (Jakubczyk, Janda, Chwiłkowska, Wolska, Trądzik pospolity…). Dla porównania krosty na twarzy obserwuje u siebie ponad 85 proc. badanych, a na plecach - 36 proc.
Jeżeli chodzi o przyczyny krost na szyi, to wskazuje się, że najczęściej powstają one na skutek zmian hormonalnych.
Wśród przyczyn wymienia się także:
- uwarunkowania genetyczne,
- nieprawidłowe rogowacenie ujść mieszków włosowych,
- nadmierną produkcję sebum przez gruczoły łojowe,
- wpływ bakterii i drożdżaków,
- stres.
- dieta.
Nie bez znaczenia są także procesy immunologiczne. Warto pamiętać, że wypryski na szyi nie muszą być oznaką trądziku, ale reakcji alergicznej.
Uczulenie na szyi w postaci krostek może być skutkiem ubocznym zażywania leków lub reakcją alergiczną na składniki znajdujące się w kosmetykach. Krostki w tym miejscu mogą być wreszcie reakcją skóry na substancje drażniące, znajdujące się na przykład w środkach czystości.
Ból i powiększenie węzłów chłonnych szyi - przyczyny, leczenie
Powiększone węzły chłonne na szyi (limfadenopatia szyjna) to objaw wielu chorób. Przyczyną powiększonych węzłów chłonnych na szyi są najczęściej infekcje, choroby autoimmunologiczne oraz nowotwory złośliwe. Do kryteriów dodatkowych pozwalających ustalić, dlaczego węzły chłonne są powiększone, zalicza się bezbolesność lub ból węzłów chłonnych, ich twardość i ruchomość. Leczenie ukierunkowane jest na schorzenie podstawowe.
Limfadenopatia to medyczne określenie stosowane w odniesieniu do powiększonych węzłów chłonnych. W warunkach prawidłowych średnica tych struktur nie przekracza 2 cm, jednak rozmiar większości jest znacznie mniejszy. Rozmieszczenie węzłów chłonnych obejmuje całe ciało, jednak ręcznie badać można jedynie węzły chłonne szyjne, węzły chłonne pod pachami, węzły chłonne pachwinowe oraz nadobojczykowe.
Można wyróżnić trzy typy limfadenopatii szyjnej:
- limfadenopatia miejscowa (zlokalizowana) – np. węzły szyjne są powiększone w wyniku zakażenia miejscowego,
- limfadenopatia uogólniona – np. powiększenie węzłów chłonnych to konsekwencja zakażenia ogólnoustrojowego,
- limfadenopatia dermatopatyczna – jako skutek współistniejących chorób skóry.
Wziąwszy pod uwagę czas trwania limfadenopatii szyjnej wyróżniamy:
- limfadenopatię ostrą – węzły chłonne są powiększone do 2 tygodni,
- limfadenopatię podostrą – jeżeli czas ten wynosi od 2 do 6 tygodni,
- limfadenopatie przewlekłą – jeśli powiększone węzły chłonne nie powróciły do prawidłowych rozmiarów po upływie 6 tygodni.
Co oznaczają krosty na szyi z tyłu?
Trądzik pospolity atakuje głównie twarz, plecy i ramiona, rzadziej natomiast szyję i dekolt. Jednakże u niektórych pacjentów zmiany skórne występują tylko na plecach, karku czy za uszami.
Pryszcze na karku i plecach przybierające postać guzów i ropnych torbieli są typową oznaką tzw. trądziku ropowiczego, więc rzadkiej odmiany trądziku pospolitego.
Co więcej, krosty na szyi z tyłu z czasem mogą zacząć się zlewać w większe wykwity, a nawet tworzyć owrzodzenia z głębokimi naciekami zapalnymi. Wówczas diagnozuje się u chorego tzw. trądzik skupiony - jest to rzadka odmiana dermatozy, która atakuje głównie młodych mężczyzn.
W bardzo skrajnych przypadkach rozwija się tzw. trądzik piorunujący, który charakteryzuje się występowaniem na skórze rozpadających się guzów i krwotocznych owrzodzeń, które z czasem przekształcają się martwicze strupy.
Charakterystyczne dla tej najcięższej postaci trądziku jest to, że poza wykwitami skórnymi pojawiają się też objawy ogólnoustrojowe, takie jak:
- gorączka,
- osłabienie,
- utrata masy ciała,
- bóle mięśni i stawów,
- powiększenie wątroby i śledziony.
Leki przeciwzapalne, antybiotyki i leczenie specjalistyczne
W rzadszych przypadkach, ból szyi i kręgosłupa wymaga wdrożenia specjalistycznej terapii. Choroby neurologiczne nie mogą być leczone farmakologicznie. Ulga będzie doraźna, ale po zaprzestaniu terapii, ból powróci.
- W takim przypadku, konieczne jest leczenie szpitalne, a konkretnie – operacyjne, którego zakres dobierany jest do specyfiki schorzenia. Operacja może być też wymagana w przypadku poważnych urazów mechanicznych, w tym – uszkodzenia dysku. W takim przypadku, w okresie rekonwalescencji zwykle zakładany jest ortopedyczny kołnierz na szyję.
- Dla niektórych przypadków, ból karku jest rezultatem zakażenia bakteryjnego w obszarze kręgosłupa. W takiej sytuacji, podstawową metodą leczenia jest antybiotykoterapia.
- W przypadku zaawansowanych schorzeń krążka międzykręgowego i poważnych stanów zapalnych, istotną ulgę mogą przynieść steroidowe leki na rozluźnienie mięśni szyjnych. Zastrzyk z kortykosteroidów wykazuje długotrwałe działanie.
- Wśród metod niefarmakologicznych, na wyróżnienie zasługują prądy TENS. Nerwy są poddawane działaniu prądu impulsowego, generowanego przez specjalny aparat, co doprowadza do znacznego zmniejszenia dolegliwości bólowych.
