U nas zapłacisz kartą
Ból przy odbycie - Przyczyny, leczenie i zapobieganie bolącym pryszczom
Pryszcz — co to jest i skąd się bierze?
Powstawanie pryszczy zależy od kilku czynników. Zaliczamy do nich m.in. gromadzenie się bakterii na powierzchni ucha, zapalanie mieszków włosowych lub zbyt dużą pracę gruczołów łojowych, brak odpowiedniej higieny, przyjmowanie leków oraz inne czynniki środowiskowe. Pryszcz w uchu praktycznie niczym nie różni się od krostek, które pojawiają się w innych częściach ciała. Bakterie Staphylococcus aureus odpowiedzialne za powstawanie pryszczy bardzo szybko się rozwijają i mogą doprowadzić do powstania jednej, a nawet kilku bolesnych krostek, które zamienić się mogą w ropne zgrubienia. Organizm chcąc chronić się przed nimi, uruchamia procesy immunologiczne, których wynikiem jest stworzenie stanu zapalnego.
Za najczęstszą przyczynę powstawania pryszczy w uchu uznaje się nagromadzenie woskowiny w uchu. Woskowina w przewodzie słuchowym, zamiast czyścić kanał, nie odprowadza zanieczyszczeń i zatyka pory, co powoduje powstanie małych i bolących krostek.
Pryszcz w uchu — najpopularniejsze miejsca występowania
Pryszcz, pryszczowi nierówny. Okazuje się, że te problematyczne krostki mogą występować wewnątrz i na zewnątrz ucha. Do najpopularniejszych miejsc występowania zaliczamy:
- Małżowinę uszną — pryszcz w uchu, który znajduje się wewnątrz lub zewnątrz ucha, nie może być wyciskany. Jeśli sprawia duży ból i jest trudno dostępny, to powinien zostać usunięty przez laryngologa.
- Na płatku ucha — to właśnie w tym miejscu znajduje się wiele gruczołów łojowych, które mogą spowodować zatkanie porów. Co sprzyja powstawaniu pryszczy w tym miejscu? Zaliczamy do tego m.in. noszenie kolczyków w okolicach lub na płatku ucha.
- W kanale słuchowym — pryszcz w uchu w kanale słuchowym może powodować bardzo duży ból. Chcąc go wycisnąć, warto korzystać np. z patyczka Q-tip. Warto jednak wiedzieć, że nieumiejętne usunięcie pryszcza może spowodować wyciek ropy do ucha, co spowodować może groźną infekcję.
- Na chrząstce ucha — w tym miejscu bardzo często gromadzi się pot, brud i bakterie. Noszenie nausznych słuchawek dodatkowo wzmaga rozwój bakterii w tym miejscu.
Sprawdź również: Pryszcze na pośladkach — jak je usunąć? (PORADY)
Jakie są rodzaje pryszczy i co musisz o nich wiedzieć?
Oprócz pryszczy, w uchu mogą powstawać również zaskórniki. Są one mniejsze, ale za to bardziej wytrzymałe niż pryszcze. W praktyce oznacza to, że są trudniejsze do usunięcia, a samo leczenie jest bardziej skomplikowane. Tutaj należy wiedzieć, że woskowina uszna i przytkane gruczoły łojowe są odpowiedzialne za powstawanie tzw. zaskórników białych (występują pod skórą) i zaskórników czarnych (powstają, gdy sebum wchodzi w kontakt z powietrzem). Obecnie pryszcze możemy podzielić na:
- Zaskórniki — dzielimy je na otwarte i zamknięte. Zaskórniki zamknięte nazywamy wągrami i pojawiają się one najczęściej na twarzy. Zaskórniki otwarte powstają w wyniku wypełnienia porów skóry masą składającą się ze zrogowaciałego naskórka i łoju. Następnie dochodzi do utlenienia w nich keratyny, co skutkuje czarną barwą.
- Grudki — to wykwit skóry, który nie zamienia się w stan zapalny.
- Krostki — to rodzaj pryszczy, które przybierają postać pęcherzyków wypełnionych ropą w białym kolorze. Krostki powstają przez bakterie, które zakażają grudki.
- Guzki — to objaw trądziku pospolitego o bardzo ciężkim przebiegu. Ta zmiana skórna wygląda jak wypukła zmiana z naciekiem stanu zapalnego. Efektem guzków są często blizny potrądzikowe.
- Cysty — to pryszcze charakteryzujące się dużym rozmiarem i bolącym zaczerwienieniem wokół. Cysty mogą samoistnie pękać, co powoduje wyciek nieestetycznej substancji w kolorze biało-żółtym.
Narośl przy odbycie – co może być przyczyną?
Przyczyny twardego, bolesnego guzka przy odbycie mogą być różnorodne. Od powszechnie występujących hemoroidów, przez zakażenia wirusem, aż po groźne dla zdrowia i życia nowotwory.
Narośl przy odbycie może być wywołana przez:
Hemoroidy
Nazywane też guzkami krwawniczymi, w rzeczywistości stanowią naturalne anatomiczne struktury uszczelniające odbyt. Zaczynają być problematyczne dopiero wówczas, gdy pojawi się w nich stan zapalny. Pierwsze symptomy hemoroidów to:
- swędzenie,
- pieczenie przy oddawaniu stolca,
- czasem niewielka ilość jasnoczerwonej krwi zauważana na papierze toaletowym.
Gdy w fałdkach odbytu zaczynają pojawiać się guzki, a pacjent odczuwa coraz silniejszy ból, jest to sygnał, że hemoroidy są już w bardziej zaawansowanym stadium i potrzebna jest pomoc proktologa. Nieleczone będą się powiększać, pozostawać na zewnątrz po wypróżnieniu, będą mieć też skłonność do obrzęków, zakrzepów i w efekcie martwicy zajętej tkanki. Leczenie guzków hemoroidalnych nawet w zaawansowanym stadium jest możliwe i przynosi dobre rezultaty, ale wymaga zabiegów w gabinecie proktologa – np. gumowania, ostrzykiwania fenolem, laseroterapii lub klasycznej operacji chirurgicznej.
Kłykciny kończyste – zakażenie wirusem HPV
Narośl przy odbycie charakterystyczna dla zakażenia niektórymi typami wirusa HPV (wirusem brodawczaka ludzkiego) to miękkie, kalafiorowate twory w okolicy odbytu i genitaliów, najczęściej cieliste, różowe lub brązowawe, o brodawkującej powierzchni i średnicy od 1 do 5 mm. Mogą występować pojedynczo lub w skupiskach, u kobiet najczęściej zlokalizowane są na wargach sromowych, w przedsionku pochwy, ujściu cewki moczowej i w okolicy odbytu, u mężczyzn zaś na żołędzi, wewnętrznej blaszce napletka i w rowku zażołędnym.
Kłykciny kończyste usuwa się zabiegowo (np. poprzez wymrażanie) lub przy pomocy leków na receptę stosowanych w domu lub ambulatoryjnie (m.in. preparatów z podofilotoksyną). Narośle przy odbycie i na genitaliach spowodowane wirusem brodawczaka ludzkiego to choroba przenoszona drogą płciową, dlatego kontakty seksualne w jej przebiegu są bardzo niewskazane (wirus HPV może przenosić się na partnerów seksualnych mimo użycia prezerwatywy).