U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i Rozwiązania Braku Włosów na Łykach - Kompleksowe Wyjaśnienie
Ciche objawy miażdżycy
Jest to jeden z częstszych pierwszych objawów miażdżycy. Bywa tłumaczony wiekiem czy brakiem wytrenowania. Może jednak wynikać z obecności blaszek cholesterolowych w tętnicach wieńcowych, zaopatrujących mięsień sercowy w tlen. Zmniejszają one dostępność krwi dla serca, co obniża jego wydolność. Wówczas u takiej osoby po pokonaniu określonej odległości w szybkim tempie czy po wejściu po schodach pojawia się duszność i uczucie zmęczenia. Jeżeli dojdzie do tego ból, to stanowić to może przyczynek do rozpoznania dusznicy bolesnej i choroby wieńcowej serca.
Kolejny ważny objaw to problemy z utrzymaniem koncentracji, zapamiętaniem nowych informacji i pojawiające się zawroty głowy. Mogą to być objawy miażdżycy w obrębie tętnic np. tętnic szyjnych, zaopatrujących mózg w krew. Niedokrwiony mózg gorzej pracuję, co przekłada się na gorsze zdolności zapamiętywania i skupienia się. Przy dużych zmianach miażdżycowych pojawiają się zawroty głowy. Są one częste zwłaszcza przy odchyleniu głowy, np. podczas wieszania firanek i wynikają z ucisku tętnic potylicznych. Zmniejsza to znacznie dopływ tlenu i wywołuję zawroty głowy, a nawet omdlenia.
Kiedy przyczyną wypadania włosów u dzieci są… rodzice? Czyli łysienie trakcyjne
Nadmierne wypadanie włosów u małych dzieci może mieć również bardzo niegroźną przyczynę i być spowodowane uszkodzeniami mechanicznymi. Powstają one w wyniku zbyt ciasnego upinania włosków w koki i kucyki, spinania ich gumkami, zaplatania w warkocze, intensywnego czesania, szarpania, ciągnięcia, a nawet suszenia suszarką ze zbyt gorącym nawiewem czy mycia głowy szamponem zawierającym silne detergenty. Wszystkie te czynności mogą osłabiać zarówno pasma, jak i mieszki włosowe, a nawet stać się przyczyną łysienia i braku porostu włosów!
Brak porostu i nadmierne wypadanie włosów u małych dzieci – jeśli oczywiście nie jest to meszek płodowy – może być pierwszą oznaką zaburzonej równowagi w organizmie lub stanów chorobowych. Znalezienie przyczyny problemu jest priorytetem. Zazwyczaj jej wyeliminowanie wystarcza, by dziecięce włoski zaczęły rosnąć prawidłowo.
Brak wzrostu włosów u dzieci – przyczyny
Czy brak wzrostu włosów u dziecka powinien być powodem do niepokoju? Wszystko zależy od wieku malucha. To, kiedy na jego głowie zaczną pojawiać się w pełni wykształcone, „dojrzałe” włosy, zależy od bardzo wielu czynników i jest kwestią indywidualną. U niektórych dzieci zaczynają rosnąć w większej liczbie dopiero około 2. roku życia i jest to zupełnie normalna sytuacja. Jeśli jednak u trzylatka nadal nie obserwuje się porostu włosów, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Przyczyn takiego stanu rzeczy może być wiele, od zaburzeń hormonalnych i problemów skórnych, przez niedobory witamin i minerałów, aż po niewłaściwą pielęgnację.
Kolejnym problemem, który często martwi rodziców, jest nadmierne wypadanie włosów u dzieci przy czesaniu. O ile w przypadku delikatnych, pierwszych dziecięcych włosków i meszku płodowego to całkiem naturalny proces, tak w późniejszym okresie może być objawem poważnych problemów zdrowotnych. Zdrowy człowiek dziennie traci ok. 50-100 włosów. Jeśli wypada ich więcej, może to oznaczać zaburzenie równowagi w organizmie – dotyczy to również najmłodszych!
Do najczęstszych przyczyn nadmiernego wypadania włosów u dzieci należą:
- choroby skórne, infekcje pasożytnicze i wirusowe, choroby ogólnoustrojowe,
- zaburzenia hormonalne,
- niedobory witamin i minerałów,
- problemy natury psychologicznej, np. przewlekły stres,
- uszkodzenia mechaniczne: trichotillomania i łysienie trakcyjne.
Jeśli rodzic obserwuje pogorszenie się stanu włosów u dziecka, ich intensywne wypadanie i brak wzrostu, konieczna jest konsultacja z lekarzem – pediatrą, dermatologiem oraz trychologiem. Podstawą jest przeprowadzenie szczegółowych badań krwi, skontrolowanie wyników pod kątem ewentualnych niedoborów, obecności pasożytów, poziomu hormonów. Jeśli badania nie wykażą żadnych nieprawidłowości, stan włosów malucha powinien ocenić trycholog, przeprowadzając badanie mikroskopowe.