U nas zapłacisz kartą
Chrosty na łokciach - przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia
Swędzące krostki na dłoniach i na stopach
Swędzące krostki na dłoniach i na stopach są typowym objawem łuszczycy krostkowej ograniczonej. Jest to przewlekła choroba, obejmująca skórę dystalnych części zarówno kończyn górnych jak i dolnych. Powodowanie jest ona nadmiernym i przyspieszonym rogowaceniem komórek naskórka, przy jednoczesnym występowaniu silnego stanu zapalnego.
Wyróżnia się dwie jej podstawowe postaci:
- łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw (Palmoplantar pustular psoriasis),
- krostkowe zapalenie skóry palców (Acrodermatitis continua Hallopeau).
Częściej występującą jest ta pierwsza. W jej przebiegu dłonie i stopy zostają pokryte krostami wypełnionymi jałową treścią, które wyrastają na zmienionym chorobowo podłożu (rumień, złuszczanie się). Możliwe są też wykwity grudkowe.
Zrogowaciała skóra ma tendencję do pękania, powodując silną bolesność. Łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw zazwyczaj dotyka kobiety w wieku 50+. Druga z postaci choroby, czyli krostkowe zapalenie skóry palców, występuje zdecydowanie rzadziej. Wyróżnia się umiejscowieniem zmian, które lokalizują się na opuszkach palców, wałach paznokciowych i płytkach paznokci.
Swędzące krostki na całym ciele
Wymienione wyżej rodzaje łuszczycy ograniczonej uchodzą za względnie łagodne, w odróżnieniu od uogólnionych postaci choroby, takich jak:
- odmiana von Zumbusch,
- liszajec opryszczkowaty (Impetigo herpetiformis).
Podstawowym objawem obu schorzeń są swędzące krostki na całym ciele, w tym na skórze, ale także na błonach śluzowych jamy ustnej, narządów płciowych, a nawet układu oddechowego.
W przypadku odmiany von Zumbusch należy się dodatkowo liczyć występowaniem silnych objawów ogólnoustrojowych, takich jak:
- gorączka, dreszcze, ogólne osłabienie,
- hipokalcemia, czyli niedobór wapnia,
- zaburzenia wodno-elektrolitowe,
- zaburzenia metabolizmu białek.
Krostki są bardzo drobne, pojawiają się na całym ciele, ale ze szczególnym uwzględnieniem takich obszarów, jak:
- pachwiny i krocze,
- zgięcia stawowe,
- fałdy skórne,
Także i w tym przypadku występują poważne symptomy wewnętrzne. Oprócz hipokalcemii, pacjenci zmagają się też z hipoalbuminemią (niedobór białek albumin) oraz napadami tężyczki (niedobór magnezu i potasu). Schorzenie szczególnie często dotyka kobiety w ciąży, stanowiąc zagrożenie dla matki i płodu. Rzadko występuje u mężczyzn.
„Brudne” łokcie i kolana – co to właściwie znaczy?
Efekt brudnych łokci i kolan to skutek nadmiernego wysuszenia i rogowacenia skóry. Dzieje się tak w sytuacji, gdy naturalny proces regeneracji naskórka ulegnie zakłóceniu. Dochodzi wówczas do zagęszczania pokrywowych warstw skóry, która w rezultacie przybiera szary lub brunatny odcień. Staje się szorstka i mało elastyczna.
Objaw „brudnych” łokci i kolan niejednokrotnie występuje przy niedoczynności tarczycy. Choroba ma charakter przewlekły i może pojawić się w każdym wieku (częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn). Jej główną przyczyną są zaburzenia hormonalne związane z upośledzeniem wydzielania tyroksyny i trijodotyroniny (hormonów tarczycy).
Ciemne plamy na kolanach i łokciach to niejedyne oznaki wspomnianego schorzenia. Mogą towarzyszyć mu inne symptomy, takie jak bladość skóry, łamliwość włosów, wzrost ciśnienia rozkurczowego krwi, zaparcia, senność, marznięcie czy obfite krwawienia menstruacyjne. Charakter objawów zależy w dużej mierze od stopnia niedoboru hormonów tarczycy, wieku pacjenta, a także czasu trwania zaburzeń.
W diagnostyce niedoczynności tarczycy ważną rolę odgrywają badania krwi, a dokładniej rzecz ujmując oznaczenie stężenia tyreotropiny (TSH) w surowicy krwi. Jej poziom wzrasta w odpowiedzi na obniżoną ilość tyroksyny (T4) i trijodotyroniny (T3).