U nas zapłacisz kartą
Chrosty na łokciach - przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia
Jak pozbyć się przebarwień na skórze dłoni?
Skuteczne leczenie plam na skórze zależy od rozpoznania źródła problemu. Niestety, nie wystarczą tu proste, domowe sposoby. Z pewnością warto skonsultować się z lekarzem dermatologiem, który za pomocą wywiadu medycznego i badania przedmiotowego określi najlepszą ścieżkę terapii lub skieruje Cię do innego specjalisty, np. medycyny estetycznej (jeśli przyczyny zmian są inne niż dermatologiczne). Przykładowo, plamy wątrobowe na dłoniach można usuwać laserowo, za pomocą krioterapii lub profesjonalnych peelingów chemicznych. Z kolei leczenie łupieżu pstrego opiera się na stosowaniu leków przeciwgrzybiczych czy używaniu mydeł z kwasem salicylowym. W przypadku plam na dłoniach wywołanych bielactwem, elementem terapii są:
- maści i kremy sterydowe,
- leki immunomodulujące,
- terapia cząsteczkami światła ultrafioletowego.
W razie stwierdzenia AZS należy stosować profesjonalne kosmetyki o naturalnym składzie, dedykowane skórze atopowej, np. z ceramidami i lipidami. Warto sięgnąć po hipoalergiczną maść SWEDERM® HUDSALVA SENSITIVE przeznaczoną do łagodzenia tego typu schorzeń. Przynosi ukojenie nawet przy ekstremalnie suchej skórze dłoni - koi, wygładza naskórek i wspiera odbudowę warstwy hydrolipidowej. Wszystko to zasługa alantoiny, gliceryny oraz witaminy E w składzie. Zaletą maści jest również brak substancji zapachowych i barwników, które mogłyby potencjalnie podrażniać czy uczulać.
Jeśli przyczyną plam na dłoniach jest podrażnienie wywołane detergentami, należy znaleźć dla nich zamienniki o bardziej przyjaznym, naturalnym składzie. Na rynku istnieje mnóstwo ekologicznych środków czyszczących, które nie szkodzą skórze i są równie skuteczne w czyszczeniu zabrudzeń, co chemiczne produkty. Jeżeli podłożem zmian jest alergia na kosmetyki, usuń je ze swojej kosmetyczki. Postaw na hipoalergiczne żele, mydła i kremy do rąk pozbawione alkoholu, sztucznych barwników, konserwantów czy substancji zapachowych, które szkodzą Twojej skórze. Staraj się też nie narażać skóry na szkodliwy wpływ czynników zewnętrznych. Pamiętaj, aby w mroźne dni zawsze zakładać rękawiczki. Z kolei latem smaruj dłonie ochronnym kremem z filtrem SPF.
Co oznacza wysypka na łokciach w ciąży?
Wykwity na skórze ciężarnych kobiet pojawiają się dość często, a ich główną przyczyną są zmiany hormonalne i metaboliczne.
W większości przypadków nie powinny wzbudzać niepokoju, ponieważ są fizjologicznym objawem zmian w organizmie kobiety. Skóra w ciąży ulega wielu przemianom, a głównymi czynnikami, które je wywołują to zwiększone stężenie estrogenu, progesteronu i zmniejszona odporność typu komórkowego.
W niektórych sytuacjach zmiany na skórze mogą być jednak groźnym objawem i wskazywać na rozwijający się proces chorobowy lub zaostrzony przebieg wcześniejszych chorób skóry.
Przyszłe mamy są narażone na występowanie dermatoz ciążowych, takich jak:
- cholestaza ciążowa,
- świerzbiączki ciążowe,
- opryszczki ciężarnych,
- grudkowe zapalenie skóry,
- liszajec opryszczkowaty.
W tych przypadkach konieczna jest wizyta u lekarza.
Wysypka w ciąży na zgięciu łokcia lub pod kolanami może być efektem przegrzania skóry w tych miejscach, może także wskazywać na atopowe wykwity ciążowe (AEP).
To łagodniejsze zmiany, takie jak:
- zaostrzenie AZS, na które przyszła mama uskarżała się już wcześniej. Na skórze o podłożu rumieniowym pojawiają się liczne grudki i uczucie swędzenia,
- pokrzywka ciężarnych, która głównie pojawia się na brzuchu, ale może przenieść się na ręce i stopy. Nie stanowi zagrożenia dla matki i dziecka,
- świerzbiączka ciężarnych, charakteryzująca się suchością skóry i nadmiernym łuszczeniem, głównie w zgięciach łokci, kolan, na twarzy i brzuchu. Chorobę można skutecznie wyleczyć.
Wysypka na łokciach w ciąży może być niebezpieczna, jeśli jej podłożem jest dermatoza skórna, która zagraża życiu matki i płodu. Przykładem takiej choroby jest liszajec opryszczkowaty, charakteryzujący się niewielkimi krostkami i zmianami rumieniowymi w zgięciach skórnych łokci i kolan.
Swędzące krostki na twarzy
Swędzące krostki na twarzy z dużą dozą prawdopodobieństwa wskazywać mogą na rozwój trądziku w postaci krostkowej lub grudkowo-krostkowej. Są to odmiany trądziku pospolitego (młodzieńczego), typowego dla osób w wieku dojrzewania (zwłaszcza chłopców), ale też późnego, występującego u pacjentów po 25 roku życia (przede wszystkim kobiet).
Pojawiające się w przebiegu choroby krosty są wypełnione ropną treścią. Skóra wokół objęta jest procesem zapalnym. Wykwity te są niezwykle trwałe, z trudem poddają się leczeniu, a zanikając często pozostawiają po sobie głębokie, szpecące blizny.
Podstawowe lokalizacje dla trądziku młodzieńczego krostkowego, to czoło i broda. Natomiast u osób starszych, wykwity pojawiają się na brodzie, linii żuchwy oraz szyi.
W przypadku zmian grudkowo-krostkowych, na twarzy występuje też drugi rodzaj wyprysków – są to twarde, zbite guzki, wypełnione łojem, co wprost związane jest z nadprodukcją sebum. Przyczyny wykwitania swędzących krost na twarzy są zróżnicowane.
Do głównych czynników sprawczych zaliczane są:
- predyspozycje genetyczne – skłonność do dziedziczenia choroby,
- zaburzenia hormonalne – wzmożona synteza androgenów i estrogenów,
- nadaktywność gruczołów łojowych.
Uwaga – trądzik najczęściej występuje na twarzy, ale nie tylko. Pojawić mogą się także swędzące krostki na plecach, klatce piersiowej, ramionach, rzadziej – w innych miejscach ciała.
Skóra wyglądająca na niedomytą może być jednym z objawów chorób tarczycy
Objawy chorób tarczycy mogą pojawiać się na skórze. Taką jest na przykład w przypadku niedoczynności tarczycy, chorobie, w której tarczyca produkuje niewystarczającą ilość hormonów. Skóra osób, które mają niedoczynność tarczycy, zazwyczaj jest zimna, blada i przesuszona, zwłaszcza na powierzchniach wyprostnych, a więc właśnie na łokciach i kolanach. W tych miejscach może być również nadmiernie zrogowaciała i wyglądająca na ciemniejszą.
Z nadmiernym ciemnieniem skóry na łokciach i kolanach mogą borykać się również osoby chorujące na Hashimoto - przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. W tej chorobie przeciwciała produkowane przez nasz układ odpornościowy niszczą komórki tarczycy, przez co wytwarza ona zbyt mało hormonów tarczycy. Osoby z chorobą Hashimoto często borykają się z nadmiernym rogowaceniem skóry i jej ciemnieniem na kolanach, łokciach, a także na dłoniach i na stopach.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Wysypka na łokciach u dzieci
Na skórze dzieci często pojawiają zmiany. Jedne świadczą o alergii, inne mogą mieć podłoże w różnych chorobach. To, jak groźne są takie zmiany zależy głównie od ich przyczyny.
U dziecka wysypka na łokciach może zniknąć bardzo szybko i nie jest wtedy powodem do większego niepokoju (warto jednak zawsze skonsultować się z lekarzem), może także utrzymywać się przez dłuższy czas wraz z niepokojącymi objawami, a to już bezwzględnie wymaga pomocy lekarskiej.
Najczęściej wysypka na łokciach i kolanach u dzieci wskazuje na reakcję alergiczną. Układ odpornościowy dziecka w taki sposób reaguje na kontakt z alergenem.
Najczęściej uczulają produkty, używane do codziennej pielęgnacji, jak kosmetyki czy proszki do prania. Drugą przyczyną zmian na skórze maluchów jest alergia pokarmowa. Miejsca w zgięciach łokci lub pod kolanami są dość mocno narażone na przesuszenie, a skóra w tym miejscu wyjątkowo się łuszczy i swędzi.
U dzieci zmiany na skórze mogą także pojawiać się przy opryszczkowatym zapaleniu skóry, przyjmując postać grudek, rumieni czy pokrzywkowatych wykwitów.
Wysypka, która ogranicza się tylko do łokci i kolan nazywana jest odmianą Cottiniego. U dzieci dodatkowo pojawiają się objawy złego wchłaniania, które są przyczyną niedoborów pokarmowych i witamin.
U niemowlaka uczulenie na łokciach może być oznaką AZS (atopowego zapalenia skóry). Początkowo są to niewielkie plamki na zgięciach łokci, które z czasem przechodzą w większa wysypkę.
Rodzice niekiedy mylą AZS z potówkami lub objawem alergii. Jeśli objawy utrzymują się dłużej konieczna jest wizyta u lekarza.
Atopowe zapalenie skóry to bardzo uciążliwa choroba. Skóra jest sucha i wrażliwa na zewnętrzne czynniki, a dziecko odczuwa silne swędzenie. W mocno rozwiniętej postaci skóra może się nawet łuszczyć i pękać.
