U nas zapłacisz kartą
Co to jest korund - Definicja, Właściwości i Zastosowania
Szafir
Mianem szafiru najczęściej określa się niebiesko zabarwiony korund, jednak do grupy szafiru zaliczane są także inne zabarwione korundy, poza rubinami – a więc czarne, zielone, żółte. Barwa niebieska jest skutkiem obecności w sieci krystalicznej śladowych ilości tytanu oraz żelaza. Dla wielu szafirów charakterystyczne są drobne inkluzje w postaci pęcherzyków cieczy.
Tak jak inne korundy szafir jest bardzo twardy (stopień 9 w skali Mohsa), wykazuje szklisty połysk i brak łupliwości, a jego przełam jest nierówny bądź muszlowy. Często wykazuje nierówne zabarwienie, na przykład przechodzące od odcienia niebieskiego aż po prawie bezbarwną część kryształu.
Szafir (odmiana korundu) ze Sri Lanki. Fot. James St. John, licencja Creative Commons.
Szafiry znane są zwłaszcza z Myanmaru, Kaszmiru, Sri Lanki (głównie ze złóż wtórnych) oraz Australii (Nowa Południowa Walia, Queensland, Tasmania). Występują również w Brazylii, Finlandii, Indiach, Kambodży, Kenii, Malawi, Tajlandii, Tanzanii, USA (Montana) oraz Zimbabwe. Odcień kryształu jest wskazówką przy ustalaniu miejsca jego pochodzenia.
Niektóre okazy szafirów są bardzo duże. Z Myanmaru znany jest szafir ważący niemal 1000 karatów, czyli prawie 200 gramów.
Leukoszafir
Bezbarwna i całkowicie przezroczysta odmiana korundu. Spotykany na Sri Lance (na wtórnym złożu, w rzecznych żwirach), a także w Stanach Zjednoczonych (w stanie Montana). Szlifowany fasetkowo oraz w postaci kaboszonów.
Korundy jest stosunkowo rzadkim minerałem polskich skał (czyli tak zwanym minerałem akcesorycznym). Dotyczy to zwłaszcza szlachetnych odmian tego minerału. Jego stanowiska zlokalizowane są na Dolnym Śląsku:
Najważniejsze linki
- Kontakt
- Mapa serwisu
- Minerały
- Skały. Rodzaje i podział
- Skamieniałości (inaczej skamieliny)
- Budowa geologiczna Polski
- Mapa geologiczna Polski
- Polska w przeszłości geologicznej
- Kamienie szlachetne i ozdobne
- Dzieje Ziemi
- Krajobraz polodowcowy Polski
- Zlodowacenia w Polsce
- Eksperymenty
- Minerały i skały – podręcznik
- Minerały – rozpoznawanie
Chemické složení korundu
Korund je primárně složen z oxidu hlinitého (Al2O3), který tvoří více než 95 % jeho chemického složení. Kromě hliníku a kyslíku může korund obsahovat jako nečistoty malé množství dalších prvků, které mohou ovlivnit jeho barvu a další vlastnosti. Některé běžné nečistoty nacházející se v korundu zahrnují železo, chrom, titan a vanadium. Přítomnost těchto nečistot může vést ke vzniku různých barevných odrůd korundu, jako je rubín (červený) a safír (modrý). Přesné chemické složení korundu se může lišit v závislosti na zdroji a místě, kde se nachází, ale ve všech případech zůstává primární složkou obsah oxidu hlinitého.
Przeciwwskazania:
-zmiany zapalne, aktywny trądzik krostkowy
-rany, uszkodzenia skóry, zmiany wysiękowe
-skóra podrażniona, np po opalaniu
-skóra wrażliwa, naczynkowa z trądzikiem różowatym
-zmiany grzybicze, wirusowe, np opryszczka, bakteryjne
-poprawa jakości skóry
-wygładzenie
-wyrównanie kolorytu
-zmniejszenie przebarwień, spłycenie blizn
-zmniejszenie widocznych rozstępów
-pomoc w redukcji cellulitu
Najważniejsza jest ostrożność i systematyczność. Peeling wykonywany w domowym zaciszu nie będzie tak silny jak w gabinecie kosmetycznym, ale przy regularnym stosowaniu może dać podobny efekt. Jest to zdecydowanie tańsza alternatywa, godna wypróbowania. Korund kosmetyczny bez problemu zakupicie w drogeriach internetowych. Na początek proponuje 50-100 gram. Produkt jest niezwykle wydajny.
