U nas zapłacisz kartą
Czarna maść na raka - Mit czy Medycyna? Odkrywamy Prawdę
Łuszczyca - czym jest?
Łuszczyca to zapalna i przewlekła choroba skóry, która charakteryzuje się specyficznymi zmianami na skórze. Zmiany te są skutkiem nieprawidłowego oraz nadmiernego rogowacenia naskórka. Najczęstszą przyczyną występowania choroby są uwarunkowania genetyczne. Łuszczyca, mimo że jest przewlekła i nawracająca, nie jest chorobą zakaźną. Zazwyczaj atakuje określone miejsca:
- łokcie,
- kolana,
- owłosioną skórę głowy,
- większą powierzchnię skóry.
Początkowe zmiany skórne nie są rozległe - pojawiają się drobne grudki, które łuszcząc się, tworzą wykwity skórne o średnicy około 1-2 cm. Następnie przekształcają się w zmiany duże o średnicy nawet do kilku centymetrów. Srebrzyste łuski, pokrywające te zmiany z czasem tworzą zgrubienia o nierównej, chropowatej powierzchni. Łuszczyca jest bardzo uciążliwą chorobą ze względu na fakt, że zmianom skórnym towarzyszy pieczenie, świąd, pękanie skóry i jej krwawienie, a także ból.
Sposób leczenia łuszczycy uzależniony jest przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby. W przypadku zmian lekkich, przy których powierzchnia uszkodzonego naskórka obejmuje nie więcej niż 25% ogólnej powierzchni ciała, stosuje się leczenie miejscowe najczęściej przy użyciu odpowiednich maści i kremów. W przypadkach, kiedy stopień uszkodzenia naskórka jest większy, wykorzystywane są metody leczenia skojarzonego, w ramach których stosuje się zarówno leczenie ogólnoustrojowe, jak i miejscowe.
Rak skóry – rokowanie
Rokowanie uzależnione jest od umiejscowienia, grubości, wielkości oraz stopnia zróżnicowania nowotworu. W przypadku raka podstawnokomórkowego wyleczenie jest możliwe w ponad 95% przypadków. Większość miejscowych nawrotów choroby można usunąć bez większych problemów. Chociaż zwykle ten typ nowotworu prawie nigdy nie ulega uogólnieniu (nie daje przerzutów), to należy zwrócić uwagę na fakt, że istnieje możliwość, choć niezwykle rzadko, agresywnego przebiegu tej choroby nawet z przerzutami.
W przypadku raka kolczystokomórkowego rozwijającego się na podłożu rogowacenia świetlnego w obrębie skóry narażonej na promieniowanie słoneczne rokowanie jest dobre. Najwyższy stopień złośliwości występuje w przypadku rozwoju raka kolczystokomórkowego na podłożu blizn, przewlekłych stanów zapalnych, w miejscach drażnionych. Przy zajęciu okolicznych węzłów chłonnych 5-letnie przeżycie notuje się u 20–25% pacjentów. Gorzej rokują również zmiany występujące na czerwieni wargowej, na prąciu lub sromie, chociaż za najgorszą lokalizację uważa się błonę śluzową jamy ustnej.
Maść na rany z antybiotykiem
Na rany głębokie, a także rany z dużym ryzykiem zakażenia, najlepiej użyć maści z antybiotykiem. To środek pomocny także przy oparzeniach, otarciach oraz owrzodzeniach. Doskonale zwalcza zapalenie i zmniejsza ryzyko nadkażenia bakteryjnego. Do antybiotyków, które są używane w maściach na tego typu rany należą polimyksyna B, neomycyna oraz bacytracyna. Polimyksyna, a dokładniej siarczan polimyksyny B, niszczy bakterie Gram-ujemne. Neomycyna także usuwa bakterie Gram-ujemne, a poza tym – gronkowce. Z tego względu może być stosowana na ropiejące rany. Natomiast bacytracyna cynkowa niszczy bakterie Gram-dodatnie.
Te trzy antybiotyki niekiedy znajdują się w jednym środku. Dzięki temu jego działanie jest bardziej kompleksowe. Powoduje to także mniejsze ryzyko pojawiania się szczepów antybiotykoopornych. Preparaty zawierające neomycynę, polimykynę B oraz bacytracynę mają szerokie spektrum działania, neutralizując wpływ wielu bakterii powodujących zakażenia. Maść z antybiotykiem nakłada się na oczyszczoną skórę. Następnie dobrze jest przykryć ranę opatrunkiem z gazy. Preparat można stosować od 2 nawet do 5 razy na dobę. Nie wolno jednak używać go przez długi czas, gdyż może to prowadzić do nadkażenia drożdżakami. Inną konsekwencją długotrwałego stosowania maści z antybiotykiem jest możliwość przeniknięcia substancji czynnych do krwi. Należy pamiętać, że tego typu środków nie wolno nakładać na błony śluzowe. Nie mogą dostać się do oczu. Są przeznaczone dla osób powyżej 12. roku życia.