U nas zapłacisz kartą
Co to jest czarna narośl na skórze i jak się jej pozbyć?
Najczęstsze rodzaje guzów skóry psa:
Tłuszczaki
Tłuszczak jest miękkim, niebolesnym guzem skórnym, łatwo przesuwalnym względem innych tkanek. Nie pęka i nie rozpada się. Jest to zmiana niezłośliwa. Powstają w wyniku przerostu komórek tłuszczowych otoczonych włóknistą torebką i mogą występować zarówno na skórze psa, jak i na tkankach wewnętrznych.
Przyczyny powstawania tłuszczaków są bardzo różne, np. nieprawidłowości w funkcjonowaniu niektórych narządów, inne choroby, wiek czy nadmierna otyłość psa. Może wystąpić u psa każdej rasy, jednak te predysponowane to: labradory, owczarki niemieckie, spaniele, jamniki, beagle i sznaucery.
Podczas konsultacji z lekarzem weterynarii, warto wykonać biopsję cienkoigłową, aby upewnić się że zmiana to faktycznie tłuszczak, a nie złośliwy guz. Jeśli okaże się to tłuszczak, nie ma konieczności natychmiastowego usuwania go. Jest to wskazane dopiero, kiedy zaobserwujemy jego wzrost. Trzeba uważać, aby tłuszczak nie osiągnął rozmiarów utrudniających psu prawidłowe funkcjonowanie.
Kaszak / torbiel łojowa / torbiel naskórkowa
Kaszak u psa powstaje w okolicy mieszka włosowego lub gruczołu łojowego. Rozwija się gdy:
- komórki nabłonkowe skóry nie złuszczają się,
- dochodzi do uszkodzenia naskórka lub mieszka włosowego,
- dochodzi do stanu zapalnego skóry.
Zablokowana jest wtedy drożność gruczołu produkującego wydzielinę łojową. Gdy nie może się ona wydostać na zewnątrz, gromadzi się we wnętrzu, tworząc torbiel. Taka torbiel może się szybko powiększać i powodować stan zapalny okolicznych tkanek. Kaszaki powstają niezależnie od wieku, rasy i płci psa.
Kaszak to zmiana łagodna, ale uciążliwa dla zwierzaka. Kaszaki mogą powodować świąd, w związku z czym pies może je uszkodzić podczas drapania. Przypadkowo może to też zrobić właściciel, np. podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych, zakładania obroży/szelek czy podczas zabawy. Po pęknięciu kaszaka może się z niego wydobyć biało-szara, gęsta wydzielina o nieprzyjemnym zapachu. W takiej sytuacji rana często ulega zakażeniu bakteryjnemu, powodując dodatkowe kłopoty.
Twarda narośl na skórze
Twarda wystająca narośl na skórze, która jest niewielkich rozmiarów (kilka milimetrów) i wyglądem przypomina guzek o względnie regularnym kształcie, z dużą dozą prawdopodobieństwa może zostać zdiagnozowana jako włókniak (łac.: fibroma).
Jest to niegroźna, niezłośliwiejąca zmiana nowotworowa. W postaci twardej charakteryzuje się zerową niemal podatnością na ucisk - nie zmienia kształtu ani „nie chowa się” w skórze.
Występuje najczęściej na rękach i nogach, ale także pod pachami, na piersiach, w pachwinach i jamie ustnej. Może być delikatnie zaczerwieniona. Najczęściej jest nabyta i powstaje na skutek infekcji i urazów.
Należy pamiętać, że oprócz włókniaków twardych, wyróżnia się też miękkie. Mają one nieregularny, kalafiorowaty, nitkowaty lub workowaty kształt, który zmienia się pod wpływem ucisku.
Często pojawiają się w większych skupiskach, między innymi na szyi, powiekach, pod pachami i w pachwinach. Mogą mieć charakter wrodzony lub nabyty, a do głównych czynników etiologicznych należą:
- otyłość,
- insulinoodporność,
- zespół metaboliczny.
Narośl na skórze (czerwona, czarna, biała, brązowa) – czym jest i jak ją usunąć?
Narośl skórna może był niegroźną zmianą o łagodnym przebiegu albo objawem poważnej choroby, np. raka. Szczególnie niepokojąca jest sytuacja, gdy narośl na skórze pojawiła się nagle i ma nieregularny kształt oraz zabarwienie. Żadnej narośli nie należy usuwać na własną rękę. Konieczna jest konsultacja dermatologiczna.
Skóra, pierwsza linia obrony organizmu przed infekcjami, jest jednocześnie jednym z pierwszych miejsc, gdzie pojawiają się wczesne oznaki choroby. U niektórych osób na różnym etapie życia może rozwinąć się narośl skórna. Wszelkie zmiany tego typu, szczególnie o nietypowym kształcie, zabarwieniu czy strukturze, bywają powodem do niepokoju.
Czerwona narośl na skórze
Grudkowata czerwona narośl na skórze może świadczyć o rozwoju raka podstawnokomórkowego (BCC od ang. basal cell carcinoma). Jest to najczęściej spotykana postać nowotworu skóry, (około 70-80 proc. przypadków), występująca zwłaszcza u mężczyzn po 30. roku życia.BCC rozwija się z niezróżnicowanych do końca keratynocytów, czyli komórek naskórka.
Do głównych jego przyczyn należą:
- genetyczne predyspozycje do kancerogenezy,
- promieniowanie UV emitowane przez słońce.
Czynnikami dodatkowo sprzyjającymi chorobie są infekcje wywoływane przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), promieniowanie jonizujące oraz dietę wysokotłuszczową.
Rak podstawnokomórkowy ma kilka postaci, wśród których można wymienić guzkową, płaską, pierwotnie wrzodziejącą i twardzinopodobną. Zmiany najczęściej pojawiając się na twarzy, spotykane są też na szyi, ramionach, plecach.
Należy pamiętać, że czerwona narośl na skórze może być manifestacją zupełnie innych chorób, bynajmniej nie nowotworowych.
Jeśli czerwone guzki mają świecącą powierzchnię i pokryte są jasnoszarymi łuskami, objawy te wskazują na rozwój łuszczycy, czyli przewlekłej choroby układowej o charakterze zapalnym. Czerwone guzki są też typowe dla groźnej choroby skóry, jaką jest liszaj płaski.
Leczenie guzków, narośli i brodawek płaskich
Sposoby leczenie brodawek, guzków, włókniaków i innych narośli skórnych zależą od indywidualnych cech i lokalizacji zmian. W wielu przypadkach skuteczna może okazać się farmakoterapia, czyli stosowanie leków miejscowych, na przykład kremów lub maści, zawierających substancje o działaniu przeciwwirusowym lub immunomodulacyjnym. W niektórych przypadkach narośl na skórze może kwalifikować się na usunięcie chirurgiczne.
W zwalczaniu zmian skórnych, takich jak brodawki czy twarde guzki, pomocna bywa również krioterapia – metoda polegająca na zamrażaniu narośli za pomocą ciekłego azotu. Niska temperatura niszczy tkankę zmienioną chorobowo, co prowadzi do stopniowego zaniku brodawek, guzków czy włókniaków. Proces ten może wymagać kilku powtórzeń, a nierzadko może też być potrzebne miejscowe znieczulenie.
Inną metodą usuwania narośli na skórze jest laseroterapia, w której wykorzystuje się wiązki światła o wysokiej energii. Sposób ten może być skuteczny zwłaszcza w usuwaniu brodawek, zmian naczyniowych, włókniaków czy zmian pigmentacyjnych. Lasery działają na zasadzie selektywnego niszczenia tkanki, minimalizując uszkodzenia zdrowych komórek.
