U nas zapłacisz kartą
Co to jest czarna narośl na skórze i jak się jej pozbyć?
Narośl na skórze - jak usunąć i czy istnieją na to domowe sposoby? Rodzaje
Narośl na skórze zawsze powinna być powodem do zaniepokojenia. Tego typu wykwit może zarówno być niegroźnym włókniakiem, jak też stanowić objaw śmiercionośnego czerniaka. Jak wygląda leczenie? Zobacz, jak rozpoznać narośli na ciele i dlaczego nie wolno jej samodzielnie usuwać.
- Narośl na skórze w zależności od tego, jak wygląda, może być objawami różnych chorób. Jakich?
- Ciemna narośl zazwyczaj nie jest zwiastunem czerniaka. Co zatem może oznaczać?
- Samodzielne usuwania narośli na skórze nie jest dobrym rozwiązaniem, gdyż można wyrządzić sobie krzywdę. Jak ją zatem zlikwidować?
- Czym jest narośl na skórze?
- Twarda narośl na skórze
- Swędząca i sucha narośl na skórze
- Czerwona narośl na skórze
- Brązowa narośl na skórze
- Czarna narośl na skórze
- Biała narośl na skórze
- Kalafiorowata narośl na skórze
- Jak usunąć narośl na skórze domowym sposobem?
- Usuwanie narośli na skórze zabiegowo i farmakologicznie
Narośl na skórze – na jakie schorzenia wskazuje kolor zmiany skórnej?
Kolor zmiany skórnej może wskazywać na jej podłoże. Dość często na skórze pojawiają się zmiany o kolorze czerwonym, kolorze czarnym, brązowym, niebieskawym i beżowym, a także zmiany o kolorze białym i zmiany o kolorze skóry. Na jakie schorzenia mogą wskazywać?
Czerwona narośl na skórze może wskazywać na liszaj płaski, atopowe zapalenie skóry, łuszczycę, liszajec, czyraczność, naczyniaki, a także raka podstawnokomórkowego skóry. Rak podstawnokomórkowy skóry rozwija się z komórek naskórka i w początkowym stadium może mieć postać niegojącego się owrzodzenia lub guzka. Rak podstawnokomórkowy skóry często ma podłoże genetyczne. Jest także związany z nadmierną ekspozycją skóry na działanie promieniowania UV, zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) oraz czynnikami środowiskowymi m.in. stosowaną dietą. Zmiany związane z podstawnokomórkowym rakiem skóry mogą się powiększać oraz wywoływać ból. W przypadku tego raka skóry rokowania są pomyślne, bo nowotwory podstawnokomórkowy rzadko dają przerzuty. Leczenie uwzględnia m.in. chirurgiczne usunięcie zmiany wraz z przylegającymi do niej zdrowymi tkankami. Zmiany skórne, które wskazują na nowotwór złośliwy lub mają nietypowy wygląd, są zawsze wysyłane do badania histopatologicznego.
Inne czerwone zmiany skórne mogą wywołać schorzenia naczyń krwionośnych, czyli naczyniaki, zmiany zapalne, których podłożem są choroby autoimmunologiczne, a także choroby zakaźne o podłożu wirusowym i bakteryjnym. Często choroby skóry o podłożu bakteryjnym i wirusowym objawiają się silnym świądem. Mnogie, czerwone grudki z płynem surowiczym wskazują np. na zakażenie wirusem ospy wietrznej.
Ważne! Jeżeli czerwona narośl na skórze boli, piecze, swędzi, sączy się z niej płyn surowiczy bądź krew, to trzeba jak najszybciej udać się do dermatologa. To samo tyczy się nagłej zmiany wyglądu narośli, guzka, przebarwienia, nawet jeżeli zmiana skórna była wcześniej badana przez lekarza.
Skąd się biorą narośla na skórze? Przyczyny, objawy i metody leczenia
Narośla na skórze, takie jak brodawki łojotokowe, brodawki stóp czy włókniaki miękkie są powszechnymi zmianami i mogą występować u osób w każdym wieku. Zwykle nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, ale powodują dyskomfort i są niepożądane ze względów estetycznych.
Jednymi z najczęstszych odmian brodawek i narośli skórnych są brodawki łojotokowe, brodawki płaskie (inaczej brodawki młodociane, Verrucae Planae Juveniles), rogowacenie łojotokowe oraz brodawki mozaikowe i brodawki weneryczne. Pojawiają się jako niewielkie guzki o nieregularnym kształcie, różnej wielkości i kolorze skóry zarówno na rękach, w okolicy powiek, jak i w jamie ustnej.
Nowotwory skóry są jednymi z najczęstszych nowotworów występujących u psów
Guzy i wszelkie inne zmiany na psiej skórze nie zawsze mają charakter złośliwy. Jednak dopóki nie wykonamy odpowiednich badań, pewności nie ma. Nie warto zwlekać. Kiedyś błędnie zakładano, że nowotwory dotyczą wyłącznie starszych psów. To nieprawda. Wiek zwierzęcia nie ma tu żadnego znaczenia. Każdy guzek u psa, powinien zawsze zostać zbadany przez lekarza weterynarii.
Do wizyty w gabinecie weterynarza w pierwszej kolejności powinien skłonić nas szybki i nagły rozrost zaobserwowanych zmian skórnych u psa. Niepokojące są także: zaczerwienienie, podkrwawianie lub inne wypływy z guza czy narośli, a także obrzęk i widoczna bolesność czy dyskomfort.
Niektórym właścicielom wydaje się, że pomimo swojej wielkości guz nie utrudnia psu funkcjonowania. Naprawdę nie warto czekać do ostatniej chwili, nawet jeśli zaobserwowane zmiany nie powodują widocznych dolegliwości bólowych u psa. Im większy guz, tym trudniej się go pozbyć.
Sprawna i szybka interwencja daje nie tylko możliwość przeprowadzenia krótkiego i jednocześnie bezpieczniejszego zabiegu. Zmniejsza także ryzyko uszczerbku na sąsiadujących tkankach i zezłośliwienia zmiany.
Pamiętajcie, jeśli jakikolwiek lekarz weterynarii powie Wam: „proszę to obserwować, na oko to nic groźnego” – uciekajcie! „Na oko” to nie jest diagnostyka. Dla własnego spokoju skonsultujcie temat z innym lekarzem specjalistą.
Najczęstsze rodzaje guzów skóry psa:
Tłuszczaki
Tłuszczak jest miękkim, niebolesnym guzem skórnym, łatwo przesuwalnym względem innych tkanek. Nie pęka i nie rozpada się. Jest to zmiana niezłośliwa. Powstają w wyniku przerostu komórek tłuszczowych otoczonych włóknistą torebką i mogą występować zarówno na skórze psa, jak i na tkankach wewnętrznych.
Przyczyny powstawania tłuszczaków są bardzo różne, np. nieprawidłowości w funkcjonowaniu niektórych narządów, inne choroby, wiek czy nadmierna otyłość psa. Może wystąpić u psa każdej rasy, jednak te predysponowane to: labradory, owczarki niemieckie, spaniele, jamniki, beagle i sznaucery.
Podczas konsultacji z lekarzem weterynarii, warto wykonać biopsję cienkoigłową, aby upewnić się że zmiana to faktycznie tłuszczak, a nie złośliwy guz. Jeśli okaże się to tłuszczak, nie ma konieczności natychmiastowego usuwania go. Jest to wskazane dopiero, kiedy zaobserwujemy jego wzrost. Trzeba uważać, aby tłuszczak nie osiągnął rozmiarów utrudniających psu prawidłowe funkcjonowanie.
Kaszak / torbiel łojowa / torbiel naskórkowa
Kaszak u psa powstaje w okolicy mieszka włosowego lub gruczołu łojowego. Rozwija się gdy:
- komórki nabłonkowe skóry nie złuszczają się,
- dochodzi do uszkodzenia naskórka lub mieszka włosowego,
- dochodzi do stanu zapalnego skóry.
Zablokowana jest wtedy drożność gruczołu produkującego wydzielinę łojową. Gdy nie może się ona wydostać na zewnątrz, gromadzi się we wnętrzu, tworząc torbiel. Taka torbiel może się szybko powiększać i powodować stan zapalny okolicznych tkanek. Kaszaki powstają niezależnie od wieku, rasy i płci psa.
Kaszak to zmiana łagodna, ale uciążliwa dla zwierzaka. Kaszaki mogą powodować świąd, w związku z czym pies może je uszkodzić podczas drapania. Przypadkowo może to też zrobić właściciel, np. podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych, zakładania obroży/szelek czy podczas zabawy. Po pęknięciu kaszaka może się z niego wydobyć biało-szara, gęsta wydzielina o nieprzyjemnym zapachu. W takiej sytuacji rana często ulega zakażeniu bakteryjnemu, powodując dodatkowe kłopoty.
