Przyczyny, leczenie i profilaktyka czarnego pryszcza u psa

Choroby skóry psa a predyspozycje rasowe

Niektóre z ras psów są predysponowane do problemów dermatologicznych co oznacza, że niektóre rasy są bardziej narażone na konkretne nieprawidłowościami skórne skórne niż inne.

  1. Owczarek niemiecki, labrador retriever, buldog francuski i west highland white terier – u tych ras zwiększone jest ryzyko wystąpienia atopowego zapalenie skóry, które jest związane z alergiami
  2. Rasy, takie jak shar pei i bullmastiff, są bardziej narażone na ropne zapalenie skóry – często powierzchowne, która objawia się zaczerwienieniem, swędzeniem i owrzodzeniami. Dodatkowo z racji dużej ilości fałdowanej skóry u tych ras psów może rozwijać się malassezioza, czyli jedna z rodzajów grzybicy skórnej.
  3. U ras takich jak sznaucery i jamniki, labradory, bassety, spaniele często obserwujemy zapalenie kanałów słuchowych.
  4. Labradory, golden retrievery, buldogi francuskie są bardziej podatne na wystąpienie alergii pokarmowych.
  5. Basset hound i cocker spaniel, są bardziej narażone na nadmierną produkcję łoju, co może prowadzić do łojotokowego zapalenia skóry.

Warto podkreślić, że predyspozycje rasowe nie oznaczają, że wszystkie psy danej rasy będą obarczone chorobą, ale warto wziąć pod uwagę, występowania większego ryzyka wystąpienia problemów u danych jednostek. Ważne jest, aby opiekunowie psów tych ras, byli świadomi potencjalnych zagrożeń i regularnie monitorowali stan skóry swoich pupili oraz dbali o odpowiednią pielęgnację i opiekę.

Metody rozpoznawania problemów skórnych u psa.

Inspekcja wizualna stanowi pierwszy i najważniejszy krok w diagnozowaniu problemów skórnych u psa. Właściciele powinni regularnie sprawdzać skórę swojego pupila, szukając jakichkolwiek zmian, takich jak zaczerwienienie, łuszczenie skóry, guzki, pryszcze czy nadmierna wilgotność. Warto również zwrócić uwagę na zmiany w zachowaniu psa, które mogą wskazywać na dyskomfort związany ze stanem skóry, jak nadmierne drapanie, lizanie lub pocieranie.

Jeżeli zauważymy jakiekolwiek niepokojące objawy, warto skonsultować się z weterynarzem. Profesjonalista może przeprowadzić bardziej szczegółowe badania, takie jak biopsję skóry, badanie pod mikroskopem lub badania alergologiczne. Te badania mogą pomóc zidentyfikować dokładną przyczynę problemu i wybrać najskuteczniejszą formę leczenia.

Testy alergologiczne są szczególnie przydatne w przypadku podejrzenia alergii, która może być przyczyną wielu problemów skórnych u psów. Testy te mogą pomóc zidentyfikować specyficzne alergeny, które wywołują reakcję u psa, co pozwala na skierowanie leczenia w celu eliminacji lub minimalizacji kontaktu z alergenem.

W niektórych przypadkach, badanie krwi może być również zalecane. Może ono pomóc wykryć niektóre choroby wewnętrzne, które mogą mieć wpływ na stan skóry psa, takie jak choroby tarczycy. Pamiętajmy, że zdrowie skóry naszego pupila jest ściśle związane z jego ogólnym stanem zdrowia, dlatego tak ważne jest regularne badanie i monitorowanie stanu jego skóry.

Leczenie pryszczy u psa: kiedy warto skonsultować się z weterynarzem.

Chociaż wiele przypadków pryszczy u psa może być leczonych w domu, istnieją sytuacje, kiedy konsultacja z weterynarzem staje się niezbędna. Głównym sygnałem, że powinniśmy skonsultować się ze specjalistą, jest pojawienie się dużych, bolesnych, ropnych pryszczy rozsianych na dużym obszarze skóry lub towarzyszących im gorączki. Wszystko to może wskazywać na poważniejszą infekcję skórną lub inny problem zdrowotny, który wymaga profesjonalnej interwencji.

Weterynarz, po dokładnym zbadaniu psa i przeprowadzeniu niezbędnych testów, jest w stanie zdiagnozować przyczynę pryszczy i zalecić odpowiednie leczenie. Może to obejmować antybiotyki, leki przeciwzapalne, szampony lecznicze czy kremy do stosowania miejscowego. Leczenie powinno być zawsze dostosowane do przyczyny problemu i ogólnego stanu zdrowia psa.

Warto pamiętać, że pryszcze u psa mogą być również objawem alergii. W takim przypadku, weterynarz może zasugerować przeprowadzenie testów alergologicznych. Jeśli alergia zostanie potwierdzona, leczenie będzie polegało na eliminacji alergenu z otoczenia psa lub z jego diety, a także na stosowaniu leków łagodzących objawy alergii.

Jakie są najczęstsze choroby skóry psa?

Choroby skóry u psów są jednymi z najczęściej diagnozowanych problemów zdrowotnych w praktyce weterynaryjnej. Stan skóry naszych czworonożnych przyjaciół nie tylko odzwierciedla ich ogólne zdrowie, ale także wpływa na ich samopoczucie i jakość życia. Rozpoznanie i zrozumienie najczęstszych chorób skóry u psów jest kluczowe dla każdego właściciela, który pragnie zapewnić swojemu czworonogowi najlepszą możliwą opiekę.

Alergiczne pchle zapalenie skóry

Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS), znane również jako reakcja alergiczna na ślinę pcheł, która podczas ukąszenia dostaje się na i pod powierzchnię naskórka. Dolegliwość ta to jedno z najczęstszych powikłań obecność pasożytów skórnych u psów. Objawy APZS mogą być bardzo dokuczliwe dla psa ze względu na występujący intensywny świąd, wysypkę i rozwijające się zapalenie, zaczerwienie skóry.

Aby zdiagnozować alergiczne pchle zapalenie skóry, lekarz weterynarii może przeprowadzić badanie kliniczne w celu znalezienia pcheł lub ich odchodów w sierści psa. Warto pamiętać, że łatwiej zapobiegać niż leczyć, dlatego na rynku dostępnych jest wiele preparatów – repelentów.

Świerzb u psa – świerzbowiec drążący i uszny

Świerzb u psa to pasożytnicza choroba skóry wywoływana przez świerzbowce (sarcoptes scabiei), które atakują skórę i wywołują świąd oraz w efekcie widoczne zmiany skórne. Świerzb może mieć różne formy, w tym świerzbowca drążącego i usznego (choć ten drugi znacznie częściej spotykany jest u kotów).

W przypadku podejrzenia świerzbu u psa, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem weterynarii w celu dokładnej diagnostyki i ewentualnego rozpoczęcia leczenia przeciwpasożytniczego (i ewentualnie przeciwzapalnego). Ponadto, w przypadku świerzbu drążącego, istnieje ryzyko przenoszenia infekcji na innych ludzi i zwierzęta, więc zaleca się ostrożność w kontaktach ze skórą psa do momentu wyleczenia.

Nużyca u psa

To pasożytnicza choroba wywołana przez Demodex canis. Nużeńce są naturalnie obecne na skórze psów – nie powodując żadnych objawów skórnych, jednak w przypadku znacznego spadku odporności dochodzi do ich nadmiernego namnażania co w efekcie może powodować pojawienie się objawów typowych dla tej jednostki chorobowej.


Choć może zachorować na niego osoba w każdym wieku, obserwuje się, że najczęściej występuje wśród dwóch grup wiekowych u dziewczynek między 8 a 13 rokiem życia, oraz przede wszystkim u kobiet w okresie pomenopauzalnym.

Czytaj dalej...

Jeśli spojrzysz na zdjęcie ilustrujące artykuł to na pierwszy rzut oka wydaje się, że na czole tego nastolatka są właśnie grudki i gdyby po bliższych oględzinach okazało się, że nigdzie nie widać prześwitów ropy białych główek lub charakterystycznych czarnych kropek to należałoby uznać, że ten chłopiec ma właśnie trądzik grudkowy.

Czytaj dalej...

Warto wpisać do swojego stałego jadłospisu produkty bogate w cynk pieczywo pełnoziarniste, pomidory, kakao, otręby czy witaminy z grupy B jaja, orzechy, rośliny strączkowe , które wspomogą prace gruczołów łojowych i pomogą złagodzić różne schorzenia skórne.

Czytaj dalej...

Zmiany trądzikowe na plecach zazwyczaj pojawiają się u tych osób, które walczą z trądzikiem pospolitym w ich przypadku za pojawianie się wyprysków i krost odpowiadają hormony i wywołana ich działaniem nadmierna aktywność gruczołów łojowych.

Czytaj dalej...