Przyczyny, leczenie i profilaktyka czarnego pryszcza u psa

Leczenie i profilaktyka chorób skóry u psa

Postępowanie terapeutyczne w przypadku chorób skóry u psów uzależnione jest ściśle od ich przyczyn. Dermatozy wymagają więc dokładnej diagnostyki przeprowadzonej przez weterynarza. Z tego względu stosowanie domowych sposobów na zapalenie skóry u psa nie jest wskazane. To lekarz musi zadecydować, czy zwierzęciu należy podać preparat przeciwgrzybiczy w maści czy doustny antybiotyk. W przypadku niektórych schorzeń niezbędna okazuje się terapia choroby podstawowej. Zadaniem opiekuna jest przede wszystkim stosowanie odpowiedniej profilaktyki.

Zapobieganie chorobom skóry u psów to zwykle najlepsza metoda na uniknięcie konieczności przewlekłego, uciążliwego leczenia, które w wielu wypadkach nie jest obojętne dla ogólnego stanu zdrowia czworonoga.

Psa należy regularnie obserwować, zwracając przy tym uwagę na stan skóry, jej uszkodzenia czy obecność pasożytów. Skutecznym sposobem na usunięcie z sierści złuszczonego naskórka, brudu przyniesionego ze spaceru albo pasożytów, które zagnieździły się po kontakcie z innymi zwierzętami, jest częste czesanie pupila. Zaleca się też regularne wyczesywanie nadmiaru podszerstka, szczególnie w okresie wiosennym i jesiennym. Co jakiś czas niezbędna jest kąpiel, do której powinno się stosować kosmetyki przeznaczone dla psów, a niekiedy nawet przygotowane dla konkretnych, długowłosych ras.

Wielu dermatoz u psów można uniknąć dzięki stosowaniu preparatów ochronnych – w postaci kropli typu spot-on, spreju albo specjalnych obroży. Ograniczają one ryzyko pojawienia się na skórze czworonoga pasożytów skórnych i kleszczy oraz niebezpieczeństwo wtórnych zakażeń różnymi chorobami. Profilaktycznie warto też wspomagać funkcje skóry pupila za pomocą takich preparatów poprawiających skórę i sierść psa.

Kontaktní a potravinové alergie

Jednou z nejčastějších příčin vyrážky je alergická reakce, tedy nepřiměřená odpověď imunitního systému na látky z vnějšího prostředí. Řada psů je alergická na pyl určitých travin a stromů – vyrážka se potom objevuje v období jejich kvetení.

Častá je také alergie určitou složku potravy, např. kuřecí či hovězí bílkoviny . Alergickou reakci poznáte také podle:

  • žaludečních obtíží (průjem, zvracení),
  • otoku pokožky v okolí vyrážky,
  • problémů s dýcháním (v takovém případě ihned kontaktujte zvěrolékaře).

Při podezření na alergii provede veterinář kožní testy. Ty určí konkrétní alergeny, na které je pes citlivý.

Jak se s alergií u psa vypořádat? Při přecitlivělosti na pyl zkraťte v rizikovém období procházky na minimum . Po návratu otřete zvířeti tlapky a srst, abyste pylová zrnka odstranili. U těžších případů předepíše zvěrolékař vašemu psovi antihistaminika – tyto léky potlačují tvorbu histaminu, látky vedoucí k úporné svědivosti.

U potravinových alergií je potřeba přejít na tzv. hypoalergenní krmiva . S výběrem vhodného produktu (i vzhledem k dietním nárokům vašeho zvířete) vám pomůže veterinář.

Leczenie pryszczy u psa: kiedy warto skonsultować się z weterynarzem.

Chociaż wiele przypadków pryszczy u psa może być leczonych w domu, istnieją sytuacje, kiedy konsultacja z weterynarzem staje się niezbędna. Głównym sygnałem, że powinniśmy skonsultować się ze specjalistą, jest pojawienie się dużych, bolesnych, ropnych pryszczy rozsianych na dużym obszarze skóry lub towarzyszących im gorączki. Wszystko to może wskazywać na poważniejszą infekcję skórną lub inny problem zdrowotny, który wymaga profesjonalnej interwencji.

Weterynarz, po dokładnym zbadaniu psa i przeprowadzeniu niezbędnych testów, jest w stanie zdiagnozować przyczynę pryszczy i zalecić odpowiednie leczenie. Może to obejmować antybiotyki, leki przeciwzapalne, szampony lecznicze czy kremy do stosowania miejscowego. Leczenie powinno być zawsze dostosowane do przyczyny problemu i ogólnego stanu zdrowia psa.

Warto pamiętać, że pryszcze u psa mogą być również objawem alergii. W takim przypadku, weterynarz może zasugerować przeprowadzenie testów alergologicznych. Jeśli alergia zostanie potwierdzona, leczenie będzie polegało na eliminacji alergenu z otoczenia psa lub z jego diety, a także na stosowaniu leków łagodzących objawy alergii.

Objawy chorób skóry u psów

Podstawowymi objawami choroby skóry w jej wczesnych fazach są przede wszystkim nietypowe zachowania psa. Ze względu na swędzenie czy ból może on być niespokojny, nadmiernie ruchliwy, nieustannie drapać się lub ocierać o znajdujące się w pobliżu przedmioty. Na skórze psa pojawić się mogą grudki, krosty, otarcia. Niekiedy ze zmian skórnych może sączyć się surowicza lub ropna wydzielina. Skóra jest zaczerwieniona i dochodzi do intensywnego łuszczenia się naskórka.

Przewlekłe choroby mogą powodować przerzedzenia lub wypadanie sierści. W przypadku np. grzybic tworzą się czasem charakterystyczne plackowate wyłysienia. Na ich obrzeżach pojawiają się często pierścieniowate, niekiedy intensywnie czerwone uniesienia skóry. Schorzenia skóry mają też wpływ na stan sierści. U psów, szczególnie w przypadkach problemów hormonalnych czy chorób alergicznych, może dochodzić do jej zmatowienia, skrócenia i ścieńczenia oraz nadmiernej łamliwości poszczególnych włosów.


Choć może zachorować na niego osoba w każdym wieku, obserwuje się, że najczęściej występuje wśród dwóch grup wiekowych u dziewczynek między 8 a 13 rokiem życia, oraz przede wszystkim u kobiet w okresie pomenopauzalnym.

Czytaj dalej...

Jeśli spojrzysz na zdjęcie ilustrujące artykuł to na pierwszy rzut oka wydaje się, że na czole tego nastolatka są właśnie grudki i gdyby po bliższych oględzinach okazało się, że nigdzie nie widać prześwitów ropy białych główek lub charakterystycznych czarnych kropek to należałoby uznać, że ten chłopiec ma właśnie trądzik grudkowy.

Czytaj dalej...

I żeby skutecznie zwalczać trądzikowe wypryski warto poznać przede wszystkim rodzaje pryszczy i dostosować do nich metody postępowania tudzież używaną broń , czyli wszelkie maści tabletki czy inne przeciwtrądzikowe specyfiki.

Czytaj dalej...

Uczulenie na tusz od tatuażu może być spowodowane przez różne składniki, takie jak metale nikiel, kadm, miedź, chrom, kobalt, mangan, aluminium, tlenek żelaza, rtęć , pigmenty, barwniki i substancje chemiczne.

Czytaj dalej...