Dlaczego pryszcze bolą - Przyczyny i sposoby radzenia sobie z dyskomfortem1 / 2
Pryszcze podskórne – leczenie
Dermatolodzy w leczeniu tej przypadłości najczęściej rekomendują stosowanie maści ichtiolowej , która pomaga wyregulować wydzielanie łoju. Ponadto zmniejsza ona stan zapalny, ułatwiając przy tym ropie gromadzącej się pod naskórkiem odchodzić na zewnątrz. Osobom posiadającym nadwrażliwą skórę specjaliści zalecają maść cynkową , która również zwęża pory i przyspiesza proces gojenia.
W przypadku wystąpienia licznych grup pryszczy podskórnych lekarze mogą dołączyć do procesu leczenia retinoidy i antybiotyki . Retinoidy zmniejszają ilość stanów zapalnych powstałych na powierzchni skóry, a także pomagają w procesie złuszczania się naskórka. Antybiotyki skutecznie eliminują bakterie odpowiedzialne za powstawanie zmian na skórze [1, 2].
Pryszcze podskórne: czym są?
To różnej wielkości podskórne ropne zmiany znajdujące się w głębokiej warstwie skóry, niemożliwe do wyciśnięcia, ponieważ ich ujście zasłonięte jest przez skórę. Czasem są rozsiane po twarzy i drobne. Częściej jednak mają formę cyst lub nawet twardych guzków. Guzki znajdują się głębiej niż cysty i są twarde. Cysty są nieco bardziej miękkie i czasem widocznie nabrzmiałe ropą, ponieważ znajdują płycej niż ropne guzki. Zmiany mogą mieć lekko siny lub czerwonawy odcień, czasem jedynie czerwoną obwódkę. Zarówno cysty, jak i guzki charakteryzują się tym, że przy dotknięciu bolą, chociaż przy mniejszych pryszczach ból może nie być wyczuwalny, szczególnie u odpornych osób. Nie należy ich wyciskać, ponieważ zostawiają trwałe, ciemne blizny. Przyjmuje się, że najczęściej podskórne pryszcze tworzą się w strefie T (czoło, nos, broda), podobnie jak inne zaskórniki. Nie jest to prawda. W rzeczywistości mogą wystąpić w bardzo wielu miejscach na ciele, przede wszystkim na policzkach i na czole tuż przy włosach, na skroniach, na szyi, w okolicach uszu, na plecach oraz na dekolcie. Kiedy pryszcz podskórny się pojawi, warto dać mu czas. Niektóre same wchłaniają się już po kilku dniach, a te mniejsze okazują się być zwykłymi pryszczami, które wychodzą na wierzch, przez co stają się o niebo prostsze do usunięcia. Jeśli jednak podskórne cysty i guzki nie znikają lub pojawiają się regularnie, należy się temu przyjrzeć. Czytaj też: Trądzik: objawy i skuteczne leczenie Trądzik zaskórnikowy: jak go wyleczyć? Pryszcze na pośladkach: jak powstają i jak się ich pozbyć?
- używanie kosmetyków zapychających pory, zbyt tłustych kremów
- skłonności genetyczne
- choroby, np. cukrzyca oraz inne choroby metaboliczne
- długotrwały stres (szczególnie, kiedy pryszcze występują w okolicy szyi i uszu)
Rodzajem pryszczy podskórnych można też nazwać łagodne czyraki, czyli ropne zmiany skórne wynikające z zapalenia mieszków włosowych. Są bardziej bolesne i większe od zwyczajnych pryszczy. Bolą bez dotykania, kiedy już urosną. Częste występowanie czyraków może świadczyć o chorobach nerek i wątroby, cukrzycy, osłabionej odporności organizmu, zarażeniu wirusem HIV. Jeśli zdiagnozujesz u siebie czyraka, koniecznie udaj się do lekarza dermatologa.
Pryszcze – jak się ich pozbyć?
Szacuje się, że około 85% nastolatków musi borykać się z pryszczami. Pierwsze zmiany skórne pojawiają się zarówno u dziewczynek, jak i chłopców między 11. a 13. rokiem życia. W większości przypadków objawy zanikają wraz z wiekiem. Niestety należy zdać sobie sprawę, że pryszcze pojawiają się także u osób dorosłych, które okres dojrzewania już dawno mają za sobą. Zdarza się, że bolesne krosty można zauważyć nie tylko na twarzy czy szyi, ale także na ramionach, plecach czy nawet w okolicach sfer intymnych. Ponieważ czynników wpływających na powstawanie pryszczy jest bardzo wiele, czasem trudno znaleźć skuteczną metodę ich zwalczania.
Zazwyczaj wypryski możemy dostrzec na twarzy. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że niektóre pryszcze powstają zaledwie w ciągu jednej nocy – tymczasem jest to cały proces, który dopiero w końcowej fazie daje efekt bolesnej, nieprzyjemnie wyglądającej krosty.
Wszystko zaczyna się w chwili, kiedy gruczoły łojowe – na skutek różnych czynników – zaczynają w zdecydowanie krótszym czasie produkować nadmierne ilości łoju (zwanego również sebum). Skóra nie jest w stanie poradzić sobie z tą barierą, co prowadzi do zatkanych porów. Tak rodzą się zaskórniki, które przybierają dwie postacie: zamkniętą lub otwartą. Dobrze już na tym etapie zatroszczyć się o pielęgnację skóry, ponieważ z biegiem czasu zaskórniki uszkadzają tkankę znajdującą się wokół mieszka włosowego. Tkanki ulegają zrogowaceniu, a ze względu na zablokowaną przez sebum skórę nie są w stanie samodzielnie się zregenerować. Rozszerzone mieszki włosowe możemy zauważyć gołym okiem w postaci rozszerzonych porów.
Jeśli zignorujemy te poszczególne objawy, zatkane gruczoły łojowe zaczną wytwarzać bakterie. Są one normalną częścią flory bakteryjnej skóry, jednak w większych ilościach mogą ją podrażniać. Zaskórniki pękają, a ich zawartość rozlewa się na okoliczne tkanki. W ten sposób mamy już do czynienia ze stanem zapalnym, który powoduje szereg zmian skórnych: krost, grudek, a nawet guzków. Wypryski nie tylko są bardzo widoczne ze względu na towarzyszący im obrzęk, ale często też bolą przy najlżejszym dotyku. Na dodatek wiele osób ma tendencję do wyciskania pryszczy, sądząc, że pozbywając się zawartej w nich ropy przyspieszą proces gojenia. To duży błąd. O ile pojedyncza krosta rzeczywiście stanie się przez to mniejsza, to jednak z dużym prawdopodobieństwem na jej miejscu już wkrótce powstanie nowa. W ten sposób przyczyniamy się też do rozsiewania bakterii na większy obszar, więc pojedyncze pryszcze w naturalny sposób pociągają za sobą kolejne.
Pryszcze podskórne – czym są i gdzie powstają?
Pryszcze podskórne są to ropne zmiany skórne, które powstają pod powierzchnią naskórka , a więc w głębszych warstwach skóry. Rozsiane są w różnych miejscach ciała, ale najczęściej pojawiają się w na czole, skroniach, policzkach, szyi, dekolcie czy na plecach. Mogą występować pojedynczo lub w grupach. Zazwyczaj przyjmują one postać cyst lub twardych guzków , a czasem stanowią jedynie drobne wybrzuszenia naskórka.
Cysty powstają bezpośrednio pod naskórkiem i charakteryzują się różnym kształtem i wielkością. Głównie są koloru czerwonego lub białego z czerwoną obwódką. Mogą być nabrzmiałe, ponieważ są wypełnione ropą. Guzki są twardsze od cyst, ponieważ powstają w głębszych warstwach skóry. Obie formy pryszczy podskórnych bolą przy dotyku. Nie należy ich wyciskać ani zdrapywać, ponieważ zostawiają po sobie trwałe i ciemne blizny, które trudno się leczy i maskuje [1, 4].
