U nas zapłacisz kartą
Czy trądzik różowaty powoduje swędzenie?
FAQ
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące trądziku różowatego.
Czy trądzik różowaty można wyleczyć?
Trądzik różowaty to zapalna choroba skóry, którą trudno jest wyleczyć całkowicie. Stosowane preparaty lecznicze ograniczają rozwój trądziku różowatego i zmniejszają widoczność zmian, ale istnieje wiele czynników wpływających na ich ponowne pojawienie się, dlatego ryzyko nawrotów jest stosunkowo wysokie.
Jak wyleczyć trądzik różowaty?
Leczenie przypadłości wymaga konsultacji z dermatologiem. W większości przypadków na trądzik różowaty stosuje się leki miejscowe, a czasem również preparaty doustne i laseroterapię. Ważne jest unikanie czynników wyzwalających nawroty choroby i odpowiednia pielęgnacja skóry.
Czy można mieć trądzik różowaty na plecach?
Nie, charakterystyczną cechą przypadłości jest występowanie zmian w określonych partiach twarzy: trądzik różowaty na brodzie, policzkach, nosie i czole.
Z jakimi chorobami współistnieje trądzik różowaty?
Trądzik różowaty może współistnieć przede wszystkim z chorobami autoimmulogicznymi, takimi jak: cukrzyca, celiakia, reumatoidalne zapalenie stawów, choroby tarczycy i inne schorzenia wpływające na zaburzenia hormonalne. Ponadto trądzik różowaty występuje często z nadciśnieniem, alergiami i chorobami metabolicznymi i gastroenterologicznymi.
Czy możliwy jest trądzik różowaty u nastolatków?
Przyjmuje się, że trądzik różowaty rozwija się zwykle dopiero po 25. roku życia (najczęściej u koniet w okolicach 40.). U nastolatków powszechny jest trądzik pospolity, tzw. młodzieńczy.
Trądzik różowaty – jak się go pozbyć?
Trądzik różowaty jest schorzeniem przewlekłym, które wymaga odpowiedniego leczenia. Wybór metody zależy od postaci choroby i stopnia nasilenia zmian.
W najczęstszej postaci tj. rumieniowej z widocznymi naczynkami krwionośnymi, stosuje się zwykle leczenie miejscowe. Głównie wykorzystuje się preparaty zawierające metronidazol, kwas azelainowy, sulfacetamid sodowy oraz nadtlenek benzoilu. Miejscowe środki farmaceutyczne pozwalają zwykle zminimalizować postęp choroby. W przypadku nadkażeń bakteryjnych miejscowo stosuje się również erytromycynę, klindamycynę lub tetracyklinę.
Podobne metody stosuje się również w innych postaciach choroby, choć niekiedy w przypadku zmian grudkowo-krostkowych istnieją wskazania do ogólnego leczenia trądziku różowatego. Wówczas stosuje się antybiotyki doustne: tetracykliny lub makrolidy.
Jeśli stosowane metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów lekarz może zalecić stosowanie retinoidów (izotretynoiny) lub skorzystanie z terapii laserowej.
Należy pamiętać, że skóra z trądzikiem różowatym wymaga specjalnej pielęgnacji, dlatego zaleca się stosowanie dermokosmetyków do skóry wrażliwej oraz unikanie kosmetyków drażniących i czynników wyzwalających zmiany.
Leczenie trądziku różowatego
Niestety, nie jest to dobra wiadomość dla chorych, ale nie da się całkowicie wyleczyć trądziku różowatego. Wykorzystując dobrze dobrane środki miejscowe, leki doustne, zabiegi chirurgiczne lub laserowe, można w pewnym stopniu ograniczyć rozwój choroby i chronić się przed pojawianiem się kolejnych zmian na skórze.
Warto w tym miejscu dodać, że leczenie trądziku różowatego powinno odbywać się pod regularną opieką dermatologa. Przeprowadzanie jakichkolwiek zabiegów eliminujących objawy na własną rękę lub zabiegów upiększających może przynieść znacznie więcej szkód niż korzyści.
U pacjentów z trądzikiem różowatym niewskazane są zabiegi złuszczające z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego czy salicylowego, ponieważ utrwalają rumień. Podobnie z zabiegami rozgrzewającymi. Przeciwwskazane są również wszelkie formy pielęgnacji skóry, które polegają na tarciu lub uciskaniu zmian chorobowych.
Leczenie trądziku różowatego można podzielić na trzy podstawowe grupy. Jest to leczenie miejscowe, doustne oraz za pomocą właściwej pielęgnacji skóry, w tym odpowiedni dobór kosmetyków.
- Leczenie miejscowe trądziku różowatego polega na stosowaniu odpowiednich kremów lub żeli, których zadaniem jest pozbycie się zmian zapalnych, czyli grudek i krostek. Czasami w razie konieczności, lekarz zaleca miejscowe stosowanie odpowiednio dobranych antybiotyków. Wykorzystuje się metronidazol 0,75% i 1% w postaci żelu lub kremu. Dobre działanie wykazuje również kwas azelainowy, który usuwa głównie zmiany zapalne - grudki i krosty. 10% sulfacetamid sodowy z 5% siarką oraz nadtlenek benzoilu, który przyspiesza eliminację zmian grudkowo-krostkowych i może być zalecany u pacjentów z postacią guzowatą oraz odmianą ziarniniakową trądziku różowatego. Działanie łagodzące rumień mają wyciągi z roślin, m.in. miłorzębu, kasztanowca oraz arniki górskiej. W aptece dostępne są produkty zawierające specjalnie opracowane składniki łagodzące objawy trądziku różowatego. W leczeniu ważne jest również odpowiednie przygotowanie skóry przed ekspozycją na słońce. Na kwadrans przed wyjściem na słońce należy nanieść na twarz krem z filtrami, które blokują szkodliwe promieniowanie UVB/UVA. SPF powinien być nie mniejszy niż 30, a najlepiej gdy będzie to 50. W aptekach znajdują się preparaty ze specjalnym filtrem IR, które są przeznaczone szczególnie do cery naczynkowej i nadwrażliwej.
- Leczenie ogólne trądziku różowatego to działanie celowane w usunięcie objawów choroby,a więc zwalczanie niedokwaśności soku żołądkowego, leczenie Helicobacter pylori, zaburzeń hormonalnych czy schorzeń, które je wywołują. W przypadku grudek i krostek, lekarz przepisuje antybiotyki tetracyklinowe (np. tetracyklina, doksycyklina, limecyklina). Jeśli istnieją przeciwwskazania do przyjmowania tetracyklin zaleca się makrolidy: erytromycynę, azytromycynę, klarytromycynę. U osób, u których zawodzą tradycyjne metody leczenia trądziku różowatego, niekiedy wdraża się terapię retinoidami, ale metoda ta jest obarczona wieloma działaniami niepożądanymi. Zalicza się do nich, np. wysuszenie błony śluzowej ust i nosa, krwawienie z nosa, wypadanie włosów,a także zaburzenia funkcji wątroby oraz zaburzenia lipidowe. Jednak efekty terapeutyczne takiej kuracji są zadowalające.
- Leczenie chirurgiczne trądziku różowatego jest rzadko wdrażane. Tylko w przypadku znacznych zmian degeneracyjnych skóry nosa, czyli występowania rhinophyma. Zmiany skórne usuwane są zazwyczaj za pomocą lasera lub noża chirurgicznego. Na ogół do pozbycia się zmian skórnych potrzebne są dwie sesje zabiegu laserowego.
Czym myć twarz przy trądziku różowatym? Pielęgnacja cery trądzikowej
Pielęgnacja cery trądzikowej jest ważnym elementem, który współdziała z leczeniem farmakologicznym. Skóra powinna być codziennie oczyszczana, tonizowana i nawilżona, co oczyści ją z martwego naskórka, zapobiega namnażaniu się bakterii i łagodzi podrażnienia.Kosmetyki do cery trądzikowej i żel do mycia twarzy powinny być delikatne i zawierać naturalne składniki:
- witaminy C i E,
- alantoinę,
- pantenol,
- wyciąg z nagietka lub kasztanowca.
Krem na trądzik różowaty powinien zawierać wyciąg z miłorzębu japońskiego lub kasztanowca. Substancje te mają działanie łagodzące rumień i zaczerwienienie. Oprócz tego warto zadbać o nawilżenie i natłuszczenie twarzy olejkami eterycznymi (herbacianym, arganowym, lawendowym).
Trądzik różowaty – dieta
Dieta w trądziku różowatym polega na wyeliminowaniu składników przyczyniających się do zaostrzenia dolegliwości:
- mocnej kawy,
- czekolady,
- ostrych przypraw,
- tłustych i smażonych potraw,
- fast foodów,
- przetworzonej żywności.
Jakie witaminy na trądzik różowaty będą najlepsze? Świetnie sprawdzą się tu przede wszystkim:
- witamina A – pomaga regenerować się komórkom skóry, obecna jest np. w czerwonej papryce, brokułach, marchwi, dyni, morelach, śliwkach, awokado,
- witamina E – pomaga zachować optymalne nawilżenie skóry, niweluje też pojawiające się na niej zmiany oraz blizny, można ją znaleźć np. w orzechach, pestkach, olejach roślinnych, kiełkach zarodkach zbóż, żółtkach jaj,
- witamina C – przeciwdziała starzeniu się oraz uszkodzeniom skóry, bogate jej źródło stanowią cytrusy, czarna porzeczka, dzika róża, czerwona papryka, rokitnik, truskawki.
Warto je wprowadzić do swojej diety wraz z beta-karotenem, selenem i cynkiem. Koniecznie należy uwzględnić w jadłospisie także nienasycone kwasy tłuszczowe.
