Zaparcia a trądzik - Jak dieta może wpływać na Twoją skórę?
Trądzik - objawy, przyczyny i jak się go pozbyć? Jakie są skuteczne metody leczenia?
Trądzik pospolity to częsta przypadłość osób młodych, choć może wystąpić w każdym wieku. W leczeniu stosowane są liczne zawiesiny, tabletki i kremy łagodzące zmiany skórne. Wiele produktów w diecie może zaostrzać zmiany skórne, dlatego istotna jest też odpowiednia dieta.
Trądzik należy do grupy chorób gruczołów łojowych. Trądzik pospolity dotyczy przede wszystkim młodych osób , u których występuje nadczynność gruczołów łojowych. Charakteryzuje się występowaniem zaskórników, wykwitów grudkowo-krostkowych i torbieli ropnych. Zmiany te są umiejscowione w okolicach łojotokowych, czyli głownie na twarzy i plecach.
Domowe sposoby na zaparcia – 4 szybkie i skuteczne metody
Zaparcia są nieprzyjemną dolegliwością, z jaką spotkał się każdy z nas przynajmniej raz w życiu. Wzdęcia pojawiają się najczęściej, kiedy w obrębie przewodu pokarmowego odłoży się… jedzenie. Powinniśmy wydalać kał przynajmniej raz dziennie. Co jednak, kiedy robimy to raz na… tydzień? Problemy z wypróżnianiem pojawiają się zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Całe szczęście, istnieją domowe sposoby na zaparcia, które pozwolą uporać się z problemem! Jakie naturalne metody będą najlepsze? Przekonasz się o tym czytając ten artykuł!
Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły z domowymi sposobami.
Trądzik różowaty - czy to ta sama choroba?
Nie . Trądzik różowaty to rumieniowe, grudkowe zmiany na podłożu łojotoku połączone z zaburzeniami naczynioruchowymi, polegającymi na łatwym czerwienieniu się twarzy pod wpływem emocjonalnych bodźców. Umiejscawia się wyłącznie na twarzy, dotyczy dojrzałych, dorosłych osób.
Przebieg różni się od standardowych zmian trądziku pospolitego. Tu zmiany początkowo mają rumieniowaty charakter, obserwuje się liczne zmiany naczyniowe, a dopiero w późniejszym czasie rozwijają się wykwity grudkowe i krostkowe, które mogą doprowadzić do przerostowych zmian nosa. Podłoże trądziku różowatego również jest inne.
Może on wynikać z niedokwaśności żołądka albo różnych zaburzeń hormonalnych, dlatego też leczenie powinno być najpierw przyczynowe, a dopiero później wprowadza się leki modyfikujące przebieg choroby, jak: metronidazol, tetracyklina, erytromycyna.
Dieta w trądziku - dieta z niskim indeksem glikemicznym
Jednym z dwóch podstawowych założeń diety w trądziku, które zalecam jest dieta o niskim indeksie glikemicznym. Wpływa ona na unormowanie gospodarki węglowodanowej, obniża poziom insuliny, a tym zmniejsza wydzielanie androgenów i produkcję łoju. W pierwszym odczuciu dieta z niskim indeksem glikemicznym może wydawać się skomplikowana, ale wbrew pozorom nie oznacza codziennego ogromu wyrzeczeń. Oczywiście na początku trzeba poświęcić czas na zgłębienie tematu, zdobycie podstawowej wiedzy, poznanie zasad komponowania posiłków. Jednak, gdy już przejdziemy przez ten proces okazuje się, że możemy zaplanować w diecie większość produktów i posiłków, które jadaliśmy do tej pory. Kluczowe jest tutaj ich zbilansowanie oraz przygotowanie.
Założenia diety z niskim indeksem glikemicznym
Podstawą diety z niskim indeksem glikemicznym jest kierowanie się indeksem glikemicznym produktów. Planując posiłki opieramy się na produktach z niskim lub średnim indekem. Jednocześnie dążymy do ograniczenia produktów o wysokim indeksie glikemicznym.
Indeks glikemiczny (IG) określa jak wzrośnie poziom glukozy (cukru) we krwi po spożyciu 50 g węglowodanów danego produktu.
- niski (poniżej 55)
- średni (55-70)
- wysoki (powyżej 70)
Jednak indeks glikemiczny nie jest parametrem idealnym. Nie można postrzegać go zerojedynkowo, ponieważ na indeks glikemiczny całego posiłku wpływa wiele innych czynników.
Od czego zależy indeks glikemiczny?
- wielkości porcji danego produktu
- poziomu rozdrobnienia produktu (jabłko w całości ma niższy indeks niż sok lub mus jabłkowy)
- stopnia obróbki termicznej (niższy IG mają produkty surowe lub ugotowane al dente od tych rozgotowanych)
- fazy dojrzałości produktu
- obecności innych produktów i składników – dodatek błonnika (warzywa, produkty pełnoziarniste), tłuszczu (oliwa, orzechy, awokado), białka (mięso, ryby, jaja, strączki)

Leczenie trądziku
Jeśli zmiany w przebiegu trądziku mają niewielkie nasilenie, często wystarcza leczenie miejscowe. Stosowane są lecznicze pudry, zawiesiny, pasty, albo aerozole. Maści nie są najlepszą formą kosmetyku w terapii trądziku, gdyż taka konsystencja doprowadza do zatykania ujść gruczołów. W miejscowej terapii zastosowanie znajdują środki bogate w witaminę A , antybiotyki , takie jak: erytromycyna, tetracyklina, neomycyna, klindamycyna, a także kwas salicylowy oraz cynk.
Jeśli trądzik jest bardzo nasilony, zaleca się leczenie ogólne tetracyklinami lub erytromycyną. Ciężkie postacie trądziku wymagają podawania 13-cis kwasu witaminy A, który silnie działa keratolitycznie i przeciwłojotokowo. W przypadku kobiet należy pamiętać, że ma on działanie teratogenne, więc podczas kuracji kobiety muszą zażywać środki antykoncepcyjne (już na 1 miesiąc przed i 2 miesiące po kuracji).
