U nas zapłacisz kartą
Depilacja siarczanem baru - Metoda, Zalety i Zagrożenia
Właściwości chemiczne barytu
| Klasyfikacja chemiczna | Minerał siarczanowy z grupy barytów |
| Skład chemiczny | BaSO4 |
| Kolor | Bezbarwne, białe, jasne odcienie niebieskiego, żółtego, szarego, brązowego |
| Smuga | Biały |
| Połysk | Szklisty, perłowy |
| Łupliwość | Idealny dekolt równolegle do powierzchni podstawy i pryzmatu |
| Przeźroczystość | Przezroczysty do nieprzezroczystego |
| Twardość Mohsa | 3-3.5 |
| Środek ciężkości | 4.3-5 |
| Właściwości diagnostyczne | biały kolor, wysoki ciężar właściwy, charakterystyczny dekolt i kryształki |
| System krystaliczny | Rombowy |
| Wytrwałość | Kruchy |
| Złamanie | Nieregularne/nierówne |
| Gęstość | 4.50 g/cm3 (zmierzone) 4.50 g/cm3 (obliczone) |
Konkurencyjna?
Pytanie tylko – na co ta maść w ogóle działa? We Francji receptura Daliboura zawierająca kamforę nadal jest w użyciu i polecana powyżej 36-tego miesiąca życia (Dalibour crème) na podrażnienia skórne. Natomiast „Pommade coupro-zincique sans camphre (Pommade de Dalibour sans camphre)” stosowana jest już u najmłodszych dzieci jako preparat zmiękczający i ochronny, ale także jako podłoże do maści z ekonazolem (0,3-1%), stosowanej w zapaleniu kącików ust w dermatologii pediatrycznej.
Zgodnie z polskimi źródłami, siarczan miedzi ma działanie antyseptyczne (szczególnie przy trudno gojących się ranach), przeciwgrzybicze (w grzybicach skóry, oczu, jamy ustnej) i ściągające. W ujęciu obowiązującej „Farmakopei Polskiej XII”, zarówno siarczan, jak i siarczan pięciowodny, traktowane są wyłącznie jako substancje do stosowania wewnętrznego, w niedoborach miedzi. Siarczan cynku zaś, zachowując działanie antyseptyczne, wykazuje dodatkowo działanie miejscowo ściągające i przeciwzapalne, na które to kierunki działania zwracała uwagę „Farmakopea Polska VI”. „Farmakopea Polska XII” z kolei ograniczyła się wyłącznie do rekomendacji dla działania ściągającego (krople do oczu, roztwór, maść) oraz w niedoborach cynku, wewnętrznie. Stopień uwodnienia (siarczan jedno-, sześcio- i siedmiowodny) nie ma przy tym wpływu na dawkę. Analogiczne działanie „ściągające”, „Farmakopea Polska XII” przypisała również kolejnej substancji czynnej – tlenkowi cynku. Jego stężenie w „Pommade cupro-zincique” jest analogiczne, jak w farmakopealnej maści cynkowej, dla której wskazaniami terapeutycznymi są m.in. stany zapalne skóry i trądzik. „Pommade cupro-zincique” jest jednak wobec maści cynkowej konkurencyjna dodatkiem siarczanów miedzi i cynku. Zadajmy zatem raz jeszcze pytanie, na które póki co jeszcze nie odpowiedzieliśmy: na co ta maść działa?
Dawkowanie i przygotowanie
Na niektórych obszarach siarczan miedzi może być używany do wyłożenia rur kanalizacyjnych lub kanalizacyjnych, aby zapobiec wzrostowi w nich korzeni i powodowaniu zatorów. Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (EPA) ustaliła limit siarczanu miedzi na 1 ppm w każdej wodzie pitnej, co nie jest ilością toksyczną dla żadnej osoby.
Używając siarczanu miedzi na dużych obszarach ziemi lub wody, ważne jest, aby postępować zgodnie ze wskazówkami dotyczącymi rodzaju siarczanu miedzi, którego używasz — różne formy, takie jak płyn i proszek, będą miały różne wymiary w zależności od obszaru, do którego jest używany.
Podczas obchodzenia się z butami z siarczanu miedzi, rękawice i okulary powinny być noszone przez cały czas, aby zminimalizować ryzyko narażenia lub spożycia.
Występowanie i powstawanie barytu
Baryt (siarczan baru, BaSO4) występuje naturalnie w różnych warunkach geologicznych i powstaje w wyniku kilku różnych procesów. Jego występowanie i powstawanie można rozumieć w kontekście następujących warunków geologicznych:
- Depozyty warstwowe lub warstwowe: Baryt często tworzy się w osadach w postaci warstwowych lub warstwowych skały. Złoża te są zazwyczaj związane ze środowiskami morskimi, gdzie płyny bogate w bar mieszają się z wodami bogatymi w siarczany. Z biegiem czasu siarczan baru wytrąca się i gromadzi w postaci warstw lub pokładów barytu.
- Złoża ewaporatu: Baryt może również występować w osadach ewaporatów, które powstają w wyniku odparowania słonych zbiorników wodnych (takich jak płytkie morza lub słone jeziora), pozostawiając minerały jak baryt, gips i halit (sól kuchenna).
2. Żyły hydrotermalne:
- Baryt można znaleźć w żyłach hydrotermalnych związanych z magmami i Skały metamorficzne. W tych warunkach gorące, bogate w minerały płyny migrują przez pęknięcia w skorupie ziemskiej. Gdy płyny ochładzają się i spada ciśnienie, mogą osadzać się w strukturach żył baryt i inne minerały.
3. Depozyty zastępcze:
- Baryt może zastąpić istniejące wcześniej minerały w skałach w procesie zwanym metasomatyzmem. W tym przypadku płyny zawierające bar reagują z minerałami zawartymi w skałach macierzystych, zastępując je barytem.
4. Depozyty pozostałe:
- W niektórych przypadkach baryt można znaleźć jako minerał resztkowy w zwietrzałych skałach. W miarę rozkładu otaczających minerałów i warunków atmosferycznych baryt może pozostać minerałem bardziej odpornym.
- Złoża MVT charakteryzują się połączeniem różnych minerałów siarczkowych i barytu. Osady te często występują w skałach węglanowych i powstają w wyniku cyrkulacji płyny hydrotermalne.
Dawkowanie i administracja
Ponieważ lek stosowany jest w diagnostyce chorób przewodu pokarmowego, jego sposób podawania i dawka jest zalecana przez lekarza prowadzącego. Proszek jest rozcieńczany do zawiesiny i pobierany wewnętrznie. Siarczan barowy miesza się z ciepłą wodą w proporcji 2: 1 lub 4: 1 i dokładnie miesza, aż do uzyskania jednorodnej konsystencji. Dawka dorosła 300 ml, dla dzieci do 100 ml.
Kleik barowy jest wstrzykiwany przez jamę ustną lub sondę bezpośrednio do żołądka. Jeśli występuje podwójne kontrastowanie górnego przewodu pokarmowego, lek dodaje się cytrynianem sodu lub sorbitolem. Podczas diagnozowania jelita grubego zawiesinę podaje się w lewatywach. W tym celu 750 g proszku rozcieńcza się w 1 litrze 0,5% roztworu Taniny. Przed zabiegiem można jeść miękkie pokarmy i należy wprowadzić czopek Bisacodyl.
[14], [15]