U nas zapłacisz kartą
Odkryj Przyczyny Choroby Rumień Różowaty - Wszystko, Co Powinieneś Wiedzieć
Ogólne objawy trądziku różowatego
Objawy tego schorzenia nie są początkowo specyficzne. Rumień przelotny może wskazywać na wiele różnych dolegliwości, które nie muszą dotyczyć bezpośrednio skóry. Często jest wywołany czynnikami zewnętrznymi i przemija po kilkunastu minutach. Rumień przelotny często pojawia się w obrębie skóry wrażliwej oraz może być objawem podrażnienia związanego np. ze stosowanymi kosmetykami. Wyróżniamy cztery podtypy choroby. Każdy z nich wywołuje nieco inne objawy kliniczne.
Na sposób leczenia ma wpływ zarówno typ, jak i przebieg choroby. Czy można całkowicie wyleczyć trądzik różowaty? Niestety, w przypadku trądziku różowatego mamy do czynienia z chorobą nieuleczalną – leczenie jest objawowe. Ma ono na celu redukcję rumienia oraz poprawę ogólnego stanu skóry i samopoczucia chorego. Tradycyjne metody leczenia trądziku różowatego nie zawsze okazują się w tym przypadku skuteczne. Najlepszy efekt przynosi połączenie odpowiednio dobranego do potrzeb pacjenta leczenia farmakologicznego oraz właściwej pielęgnacji skóry (u osób z trądzikiem różowatym istotne jest dopasowanie kosmetyków do stanu cery) i unikanie czynników nasilających przebieg choroby.
Zminimalizować postęp choroby pozwala leczenie miejscowe. W leczeniu trądziku różowatego stosowany jest np. kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu i sulfacetamid sodu. Leczenie miejscowe uwzględnia również stosowanie antybiotyków.
Warto wiedzieć, że istotny wpływ na leczenie miejscowe trądziku ma niezaostrzająca jego objawów pielęgnacja wrażliwej skóry, którą mogą podrażniać nie tylko preparaty myjące, ale także kosmetyki do makijażu. Niekiedy w leczeniu trądziku stosuje się również m.in. fototerapię, krioterapię i elektroterapię.
Rumień: przyczyny
Zmiany rumieniowe na skórze mogą występować w przebiegu wielu chorób o różnych podłożach. Źródłem ich powstawania jest rozszerzenie i napływ krwi do cienkich naczyń (tzw. kapilar) położonych w powierzchownych warstwach skóry. Do typowych przyczyn takiego stanu należą infekcje, urazy i rany skóry, a także stany zapalne. Rumień jest wówczas objawem przekrwienia powstającego w celu zwiększenia przepływu krwi. Wraz z krwią do miejsca docelowego docierają komórki układu odpornościowego, cząsteczki przekazujące informacje o stanie zapalnym, a także czynniki ułatwiające gojenie i naprawę tkanek. Do uszkodzenia skóry objawiającego się rumieniem dochodzi również w przebiegu oparzeń słonecznych lub oddziaływania innych rodzajów promieniowania (na przykład podczas radioterapii). Innym czynnikiem, powodującym rozszerzenie naczyń (w tym również w skórze), jest histamina. Jest to substancja uwalniana w organizmie m.in. w przebiegu reakcji alergicznych. Zmiany rumieniowe na skórze mogą więc towarzyszyć różnego rodzaju alergiom. Do innych schorzeń współistniejących z rumieniem należą niektóre choroby tkanki łącznej. Ciekawym przykładem jest toczeń rumieniowaty układowy, w przebiegu którego na twarzy może występować charakterystyczny rumień w kształcie motyla. Oprócz wyżej wymienionych przyczyn powstawania rumienia, w dermatologii wyodrębniona została grupa tzw. dermatoz rumieniowych. Są to choroby skóry, których głównym objawem jest rumień, cechujący się szczególnymi właściwościami. Oprócz charakterystycznego wyglądu zmian skórnych, możliwe jest również występowanie dodatkowych objawów. Najważniejsze rodzaje rumienia przedstawiono poniżej.
- rumień polekowy (rumień trwały)
Rumień polekowy i rumień trwały to różne nazwy tej samej jednostki chorobowej. Jak sama nazwa wskazuje, zmiany skórne - okrągłe lub owalne, brązowe plamy - są spowodowane zażywaniem określonych leków. Pacjenci często sami zauważają przyczynę przebarwień, gdyż zwykle pojawiają się one w tym samym miejscu po zażyciu konkretnego leku. Podstawą diagnostyki jest dokładnie zebrany wywiad dotyczący przyjmowanych środków, a leczenie polega na odstawieniu leku powodującego zmiany. Rumień polekowy może pojawić się na skórze po zażyciu różnych farmaceutyków, statystycznie najczęściej wywołują go antybiotyki, sulfonamidy, środki hormonalne oraz przeciwalergiczne.
FAQ
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące trądziku różowatego.
Czy trądzik różowaty można wyleczyć?
Trądzik różowaty to zapalna choroba skóry, którą trudno jest wyleczyć całkowicie. Stosowane preparaty lecznicze ograniczają rozwój trądziku różowatego i zmniejszają widoczność zmian, ale istnieje wiele czynników wpływających na ich ponowne pojawienie się, dlatego ryzyko nawrotów jest stosunkowo wysokie.
Jak wyleczyć trądzik różowaty?
Leczenie przypadłości wymaga konsultacji z dermatologiem. W większości przypadków na trądzik różowaty stosuje się leki miejscowe, a czasem również preparaty doustne i laseroterapię. Ważne jest unikanie czynników wyzwalających nawroty choroby i odpowiednia pielęgnacja skóry.
Czy można mieć trądzik różowaty na plecach?
Nie, charakterystyczną cechą przypadłości jest występowanie zmian w określonych partiach twarzy: trądzik różowaty na brodzie, policzkach, nosie i czole.
Z jakimi chorobami współistnieje trądzik różowaty?
Trądzik różowaty może współistnieć przede wszystkim z chorobami autoimmulogicznymi, takimi jak: cukrzyca, celiakia, reumatoidalne zapalenie stawów, choroby tarczycy i inne schorzenia wpływające na zaburzenia hormonalne. Ponadto trądzik różowaty występuje często z nadciśnieniem, alergiami i chorobami metabolicznymi i gastroenterologicznymi.
Czy możliwy jest trądzik różowaty u nastolatków?
Przyjmuje się, że trądzik różowaty rozwija się zwykle dopiero po 25. roku życia (najczęściej u koniet w okolicach 40.). U nastolatków powszechny jest trądzik pospolity, tzw. młodzieńczy.